Μέγας Βασίλειος

                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                              Ο Άγιος Βασίλειος Αρχιεπίσκοπος Καισαρείας  επονομαζόμενος και Μέγας  είναι κορυφαίος Θεoλόγος  του 4ου αι. καί ένας από τούς πατέρες της ορθοδόξου καθολικής και αποστολικής εκκλησίας .                                                                                                                                                                                                              Γεννήθηκε το 330   στὴν Νεοκαισάρεια  τού  Πόντου. Η  μητέρα του ονομαζόταν  Εμμελεία  και ήταν   από οικογένεια χριστιανική    , ο πατέρας του ήταν δάσκαλος της ρητορικής  και είχαν αποκτήσει πολλά παιδιά , οι  περισσότερο γνωστοί  αδελφοί του Βασιλείου  οι   Γρηγόριος Νύσσης , Ναυκράτιος , Πέτρος επίσκοπος Σεβάστειας, Μακρίνα .  Μετά  τον θάνατο τού πατέρα του  καί της γιαγιάς του Μακρίνας ο Βασίλειος  φοίτησε αρχικά στην Καισάρεια της Καπποδοκίας στην συνέχεια  στην Κωνσταντινούπολη , και ολοκλήρωσε τις σπουδές του    στις φιλοσοφικές σχολές της Αθήνας ,υπήρξε φίλος καὶ  συμφοιτητής  τού  Γρηγόριου του  Ναζιανζηνού    και  σύγχρονος    του  αυτοκράτορα  Ιουλιανού του  Παραβάτη ο οποίος είχε φοιτήσει επίσης    στις φιλοσοφικές σχολές της Αθήνας . Ο Βασίλειος επέστρεψε στην Καισάρεια το καλοκαίρι του  356 ακολουθώντας   το  επάγγελμα  του  πατέρα του  δασκάλου   ρητορικής . Το 358 βαπτίσθηκε χριστιανός καί στράφηκε στον ασκητισμό , το 364 χειροτονήθηκε πρεσβύτερος  από τον   Ευσέβειο   επίσκοπο Καισαρείας , καί  εκκλησιαστικό  ιστορικό ,  μετά τον θάνατο αυτού   διαδέχθηκε   στην επισκοπική έδρα  με την υποστήριξη του  Γρηγορίου   επισκόπου Ναζιανζού και του Ευσεβείου επισκόπου Σαμοσατῶν .Αργότερα ανέλαβε   την εξαρχία της Αρχιεπισκοπής Πόντου.  Κοιμήθηκε περίπου   το έτος  379 μΧ .     _________________________________________________________________________________   Το έργο του Βασιλείου  υπήρξε αξιόλογο  σε πολλούς τομείς .Στην αντιμετώπιση  του Αρειανισμού και άλλων μη ορθόδοξων ομολογιών , στην ανάδειξη αξίων  ιερέων και την   καταπολέμηση της σιμωνίας των επισκόπων .  Στην ίδρυση  ενός μεγάλου  κέντρου    φροντίδας και περίθαλψης   των ασθενών   και τεχνικής κατάρτισης των απόρων  νέων σε  διάφορα επαγγέλματα  . Στην  Θεολογία  έδωσε σημαντικές ερμηνείες  γιά την  ουσία της Αγίας Τριάδος  και της  διάκρισης  μεταξύ ουσίας και ενεργειών του Θεού . Προέτρεπε τούς φοιτητές του στην μελέτη των κλασσικών ελληνικών γραμμάτων. Οργάνωσε τον μοναχισμὸ,  προέβλεψε τις αρχές του και τον  έθεσε υπό τον έλεγχο της εκκλησίας . Σημαντική συμβολή στο  εκκλησιαστικό και οικογενειακό Δίκαιο.