Ἀρχική Σελίδα

Κυριακή 31 Μαΐου 2015

Ἀκολουθία Γονυκλισίας , Ἀρχιερατικός Ἑσπερινός 31-5-2015

                                                                                                                                                                            Η εικόνα αυτή στο βίντεο , κατά την γνώμη  είναι μάλλον  εσφαλμένη , αν ήταν αναφορά προς την φιλοξενία του Αβραάμ στo περιστατικό της  Παλαιάς  Διαθήκης  , εντάξει , αλλά ως προς  την εορτή του ἁγίου πνεύματος , δεν νομίζω ,  παρομοίας  απόψεως  είναι αρκετοί θεολόγοι και κληρικοί . Δεν είναι κριτική αυτό  , απλά  μία διευκρίνιση  προς τους αναγνώστες.

« Τίς Θεὸς μέγας...»

                                                                                                                                                                        Χορωδία Θρασύβουλου Στανίτσα                                                                                                                                                   Προκείμενον Ἦχος βαρὺς                                                                                                                                                                     Τίς Θεὸς μέγας, ὡς ὁ Θεὸς ἡμῶν , σὺ εἶ ὁ Θεός, ὁ ποιῶν θαυμάσια μόνος.

«Δεῦτε λαοί...»

                                                                                                                                                                  Χορός Ι.Μ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου , Ὀρμυλίας Χαλκιδικῆς

Σάββατο 30 Μαΐου 2015

« Βασιλεῦ οὐράνιε ...»

                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                         Ἦχος  πλ.β΄                                                                                                                                                                Δόξα Πατρὶ καὶ Υἱῷ καὶ Ἁγίῳ Πνεύματι                                                                                                                                                                                                                                                                                                                            Βασιλεῦ οὐράνιε , Παράκλητε , τὸ πνεῦμα τῆς αληθείας , ὁ πανταχοῦ παρών,καὶ τὰ πάντα πληρῶν, ὁ θησαυρὸς τῶν ἀγαθῶν καὶ ζωῆς χορηγός , ἐλθέ,καὶ σκήνωσον ἐν ἡμῖν , καὶ καθάρισον ἡμᾶς ἀπὸ πάσης κηλῖδος , καὶ σῶσον ἀγαθὲ τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

«Ὅσοι εἰς Χριστόν ...»

ΕΔΩ:                                                                                                                                           ...

« Κύριε ,ἐκέκραξα ... Πεντηκοστὴν ἑορτάζομεν ... ».

                                                                                                                                                                                                                Ψάλλει ο Ἄρχων  Πρωτοψάλτης της ΜτΧΕ Κωνσταντίνος Πρίγγος(1892 ✙ 1964)                                                                                                                                                                                          Ἦχος α΄ .      « Κύριε , ἐκέκραξα ...».                                                                                     Πεντηκοστὴν  ἑορτάζομεν , καὶ Πνεύματος ἐπιδημίαν , καὶ προθεσμίαν ἐπαγγελίας,                                καὶ ἐλπίδος συμπλήρωσιν , καὶ τὸ μυστήριον ὅσον ; Ὡς μέγα τε καὶ σεβάσμιον !                                          Διὸ βοῶμεν σοι '   Δημιουργὲ τοῦ παντὸς Κύριε , δόξα σοι .  

Χρονικόν - Γεώργιος Σφραντζής

ΕΔΩ :                                                                                                                                      ...

Δευτέρα 25 Μαΐου 2015

Deep Purple - Copenhagen, Denmark 1972 (Full Concert)

                                                                                                                                                            0:01  Highway Star   /    8:00   Strange Kind of Woman    /   17:30  Child in Time  / 35:00   The Mule   / 44:40   Lazy   /  55:30   Space Truckin'  /   1:20:04  Fireball   /   1:24:20   Lucille  /    1:31:40    Black Night                                                                                                                                                                                                                                                                                                    

Κυριακή 24 Μαΐου 2015

« Τῶν ἁγίων Πατέρων ὁ χορός...»

                                                                                                                                                               Πέτρος Γαϊτάνος                                                                                                                                                                     Δοξαστικὸν  τῶν   Αἴνων                                                                                                                                                            Ἦχος πλ δ΄                                                                                                                                                                         « Τῶν  ἁγίων  Πατέρων ὁ χορός...»

« Τῷ Σωτῇρι Θεῷ...»

                                                                                                                                                                 Κ. Μαφίδης  k΄  Χορός  «Τρόπος »                                                                                                                                                    Κανὼν   τοῦ Ἤχου                                                                                                                                                                                       ᾨδὴ α΄ ,Ἦχος πλ. α΄ ,Ὁ εἱρμὸς                                                                                                                                                                          « Τῷ Σωτῇρι Θεῷ, τῷ ἐν θαλάσσῃ λαόν...»

Πέμπτη 21 Μαΐου 2015

« Τῶν κόλπων τῶν πατρικῶν...»

                                                                                                                                                                  Πέτρος Γαϊτάνος και Χορωδία  -  Δόξα, Καὶ Νῦν : « Τῶν κόλπων τῶν πατρικῶν...»                                                                                                                                                                         Ἦχος πλ. β΄

« Ἀνέβη ὁ Θεὸς ἐν ἀλαλαγμῷ...»

                                                                                                                                                                Πέτρος Γαϊτάνος  - Δόξα , Καὶ  Νῦν : « Ἀνέβη ὁ Θεὸς ἐν ἀλαλαγμῷ...»                                                                                                                                                                        Ἦχος πλ. β΄

« Κύριε τῆς οἰκονομίας ...»

                                                                                                                                                                        Πέτρος Γαϊτάνος και Χορωδία  - Στιχηρὸν  Ἰδιόμελον  τῆς Ἀναλήψεως  , « Κύριε τῆς οἰκονομίας ...»                                                                                                                                                                     Ἦχος πλ. β΄

« Ὁ τῶν Ἀνάκτων ἄναξ ...»


Μέγας Κωνσταντίνος

                                                                                                                                                                Λεπτομέρεια ψηφιδωτοῦ τοῦ ναοῦ (ἐν συντομία)  Ἁγίας Σοφίας  Κωνσταντινουπόλεως  τοῦ 6ου αἰώνος .Καλλιτεχνική απόδοση τοῦ   Μέγα Κωνσταντίνου o οποίος  προσφέρει μια εκκλησία στην Θεοτόκο  .                                                                                                                                                                                                                                                                                                             Κωνσταντίνος  ο Μέγας (ιστορικῶς) ,  ἤ Ἅγιος  Κωνσταντίνος (αν. ορθόδοξη) ἤ  Κωνσταντίνος Α΄(λοιποί ).  Είναι ο ιδρυτής της Νέας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας ἤ Βυζαντινής Αυτοκρατορίας .  Είχε γεννηθεί το 272  μΧ .   στην Ναϊσό της Δαρδανίας , σημερινή  Νίς της Σερβίας   και πέθανε 22 Μαΐου τοῦ 337 κοντά στην Νικομήδεια της Βιθυνίας . Ηταν γιός τοῦ Κωνστάντιου τοῦ Χλωροῦ  αξιωματικοῦ τοῦ ρωμαϊκοῦ στρατοῦ και στην συνέχεια Αυγούστου  θρακο-ιλλυρικῆς  καταγωγής καὶ  της Ἑλένης   από τα Δρέπανα   της Βιθυνίας πού αργότερα ο Κωνσταντίνος μετονόμασε  Ἑλενόπολη , αργότερα  ο Κωνστάντιος είχε διαζευχθεί  την Ελένη  γιά να παντρευθεί    την θετή κόρη  τοῦ Αυγούστου Μαξιμιανού Θεοδώρα καί να  λάβει υψηλότερα  αξιώματα .   Το 293 μΧ για την αποτελεσματικότερη  διοίκηση της  αχανούς αυτοκρατορίας ο  αὐτοκράτορας  Διοκλητιανός καθιέρωσε   σύστημα τετραρχίας με δύο Αυγούστους και δύο υφισταμένους Καίσαρες   ,το σύστημα ήταν  μη κληρονομικό αλλά βραχύβιο από κάποιους φυσικούς νόμους που αγνοούσε ο Διοκλητιανός σύντομα οι Αύγουστοι και οι Καίσαρες συγκρούσθηκαν , οι  δε γιοί των Αυγούστων πού  δεν είχαν κληρονομήσει εξουσία   στασίασαν και αναγορεύθηκαν  αὐτοκράτορες οι αλλεπάλληλες στρατιωτικές στάσεις ήταν το μόνο σύστημα διαδοχής της ρωμαϊκής εξουσίας του 2ου αιώνα από αυτά τα γεγονότα προέκυψε η στρατιωτική ολιγαρχία και μετά και πάλι η βασιλεία .   Μετά τον θάνατό του Χλωρού , οι λεγεώνες  της Γαλατίας ,Βρετανίας ανακήρυξαν Αύγουστο της Δύσης   τον Κωνσταντίνο, πρίν από την μάχη  της Ρώμης  τοῦ παρουσιάσθηκε ένα  όραμα στον ουρανό  σαν  σύνθεση    των  γραμμάτων   Χ και Ρ το οποίο είναι και  αρχαίο χριστιανικό σύμβολο , κατά πολλούς ο Κωνσταντίνος είχε ηγηθεί   λεγεώνων  που  οι περισσότεροι στρατιώτες ακολουθούσαν τον χριστιανισμό  ,  ο χαρακτήρας αὐτός έγινε  το  σύμβολο τοῦ στρατοῦ καί  της βασιλείας του ,όταν   διά σιδήρου και αίματος απέμεινε  ο μόνος  αυτοκράτορας  εὐνόησε τον Χριστιανισμό , απέδωσε τιμές  στην μητέρα του  και μετέφερε την πρωτεύουσα  της  Ρωμαϊκῆς Αυτοκρατορίας   σε μιά ελληνική πόλη  το  Βυζάντιο που είχε ιδρυθεί από Μεγαρείς  σχεδόν  μία χιλιετία  πριν τον Κωνσταντίνο τον Μέγα το οποίο είχε ευημερήσει αλλά  και είχε καταστραφεί  και υποβαθμιστεί από τις στρατιωτικές λεγεώνες  των Λατίνων , ο Κωνσταντίνος το μετονόμασε   σε Νέα Ρώμη . Η    Νέα Ρωμαϊκή Αὐτοκρατορία με την χριστιανική και  ελληνική μορφή   επέζησε αλλά συρρικνούμενη για   μία χιλιετηρίδα   ασκώντας επιρροή στα κράτη   των Ηπείρων , καθώς πολλές νεότερες αυτοκρατορίες Ρώσων , Σλάβων , Γερμανών ,  Αράβων και Τούρκων  είχαν σε  κάποιο βαθμό τον βυζαντινό πολιτισμό . Για αυτές τις πράξεις του, πού ἄλλαξαν την ροή τῆς  ἱστορίας  ονομάσθηκε   Μέγας και από την ορθόδοξη εκκλησία Άγιος . 
                                                                                                                                                                   Νόμισμα  της Φλαβίας Ἰουλίας Ἑλένης  , μητρός τοῦ Μεγάλου Κωνσταντίνου.                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                         Ο Μέγας Κωνσταντίνος ήταν γιός του   Κωνστάντιου   Χλωρού  γιού του  Εὐτρόπιου ,  άλλοι λένε ότι ο Χλωρός   άλλαξε την καταγωγή του, ισχυριζόμενος  πώς ήταν  ευγενικής   καταγωγῆς για να αποκρύψει την ταπεινή του καταγωγή, σε αυτήν την περίπτωση   έδιναν ελληνικά και λατινικά ονόματα ευγενών. Οι ιστορικοί θεωρούν τον Κωνσταντίνο θρακο -ιλλυρικῆς καταγωγής . Ο ιστορικός Προκόπιος τού 6ου αιώνα  καταγράφει  τα Δρέπανα της Βιθυνίας ως πατρίδα της μητέρας του  Ελένης ,  άλλοι  ιστορικοί αμφισβητούν την εκδοχή  αυτή , με το σκεπτικό ότι ο Κωνσταντίνος τιμούσε την μητέρα του και είχε δώσει σε τέσσερις πόλεις το ονομά της , λογικά όμως κάποια  από αυτές θα πρέπει να ήταν  η γενέτειρά της  και δεν αποκλείεται να ήταν  τα Δρέπανα .
                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                        Στα τέλη τοῦ 3ου αιώνα η τεράστια σε διαστάσεις Ρωμαϊκή αὐτοκρατορία, κινδύνευε να καταρρεύσει από την διάσπαση  των συνόρων της  , καθώς οι  βαρβαρικές ορδές , είχαν ισχυροποιηθεί σε αριθμό και πολεμική ικανότητα .   Ο Διοκλητιανός   για την αποτελεσματικότερη διοίκησή της  ,  καθιέρωσε  σύστημα τετραρχίας αλλά  αυτό δεν   διήρκεσε  πολύ . Αρχικά  το 285 μΧ προσέλαβε  συναυτοκράτορα τον Μαξιμιανό και του παραχώρησε  την διακυβέρνηση τού δυτικού  τμήματος    ,ο Διοκλητιανός είχε έδρα την Νικομήδεια   (βορειοδυτική Μικρά Ασία)  καί ο Μαξιμιανός το Μεδιόλανον (Μιλάνο) της βορείου Ιταλίας . Το 293  διήρεσε περισσότερο την διοίκηση τοῦ  αχανοῦς  κράτους  σε τέσσερα τμήματα , διορίζοντας   άλλους δύο Καίσαρες , ὑφισταμένους τῶν Αὐγούστων με  δική τους επικράτεια ο καθένας και  κρατούσε στην αὐλή του  τους γιούς τους , ὡς ἐγγύηση . Καίσαρας της Δύσης ορίσθηκε ο έπαρχος της Γαλατίας , Κωνστάντιος ο Χλωρός  με έδρα το Τρεβερέρουμ στην βορειοανατολική Γαλατία , (Τρίερ , νοτιοδυτική Γερμανία), καί του Αίμου  ο Γαλέριος με έδρα το Σίρμιον της Παννονίας ( σημερινή Σερβία) .   Όλοι αύτοί οι αὐτοκράτορες της Ρώμης  του 3ου αιώνα   ήταν   Ιλλυριοί καί Δάκες,  βαρβαρικής  καταγωγής  εκλατινισμένοι , δεν προήχθησαν απο ρωμαϊκά γένη πατρικίων  τα οποία είχαν χάσει την μαχητικότητά τους αλλά μέσα  από τις τάξεις τοῦ ρωμαϊκού στρατού που επανδρωνόταν  κυρίως από αγροτικών  οικογενειών ανθρώπους  των  ρωμαϊκών  επαρχιών  .   Ο Κωνσταντίνος έζησε την  εφηβεία   καί   νεανική του ηλικία στην Νικομήδεια   φιλοξενούμενος στην αὐλή τοῦ Διοκλητιανοῦ   ὡς   εικονικός όμηρος και  διακρίθηκε για τις αθλητικές και στρατιωτικές του ικανότητες . Το 303  υπό την παρακίνηση τοῦ  Γαλέριου, ο Διοκλητιανός  εξαπέλυσε καθολική δίωξη κατά των χριστιανῶν  φοβούμενος την διάλυση  της  αὐτοκρατορίας ἐκ τῶν έσω  καθώς οι χριστιανοί  έδειχναν ασέβεια προς της εθνικής  θρησκείας  θεούς προστάτες της Ρώμης . Την 1η Μαΐου  305 ο Διοκλητιανός  παραιτήθηκε  λόγω ασθενείας γήρατος και ζήτησε από τον Μαξιμιανό  να πράξει  το ίδιο , τους Αυγούστους αντικατέστησαν οι   Γαλέριος  και Κωνστάντιος ο Χλωρός  , και  τους Καίσαρες αναπλήρωσαν οι Βαλέριος Σεβήρος και Μαξιμίνος Δάϊα  διοικώντας τούς τομείς των  συνταξιούχων αυτοκρατόρων πού αναφέραμε , η διαδοχή ήταν μη κληρονομική καί οι φιλόδοξοι γιοί των Αυγούστων δυσαρεστήθηκαν και στασίασαν . _________________________________________________________________________________Ο  Κωνσταντίνος   δραπέτευσε  από την Νικομήδεια καί   έφθασε στον πατέρα του στην βόρειο  Γαλατία . Ήταν χαρακτηριστικό  της αυτοκρατορίας  η ταχύτητα και ευκολία  μετακίνησης τῶν Ρωμαίων  από το ένα άκρο της ηπείρου στο άλλο.  Στις αρχές τοῦ καλοκαιριοῦ του 305 ο Κωνστάντιος ζήτησε από τον Γαλέριο   άδεια να κρατήσει τον   Κωνσταντίνο  για να τον ενισχύσει στην εκστρατεία της Βρετανίας  .Τον Ιούλιο τοῦ 306  μετά από μακρά  εξασθένιση τῆς ὐγείας  του , πέθανε ο Κωνστάντιος ο Χλωρός , στο μέσον της εκστρατείας στη Βρετανία    καί   οι λεγεώνες  της Γαλατίας , Βρετανίας  πιστές  στον αύτοκράτορά τους , αφού τον πένθισαν  ανακήρυξαν διά βοῆς αρχηγό τους καὶ Αύγουστο  , τον γιό του   Κωνσταντίνο ενεδύδοντάς τον , την  πορφύρα . Αυτό το γεγονός εξόργισε  τον Γαλέριο , αλλά φοβούμενος μην προκληθεί εμφύλιος πόλεμος αναγνώρισε  στον Κωνσταντίνο τουλάχιστον τον τίτλο τοῦ Καίσαρος  και τον άφησε να κυβερνά   τον τομέα τοῦ πατέρα του Γαλατία, Βρετανία καί Ιβηρία ,  ο Κωνσταντίνος αποδέχθηκε τον συμβιβασμό  ,απώθησε τους Πίκτες  και ολοκλήρωσε τις στρατιωτικές βάσεις   στην Βρετανία .  Οι Αλαμανοί εκμεταλλευόμενοι της ευκαιρίας αύτῆς  εἰσέβαλαν στην Γαλατία , αλλά  τούς καταδίωξε πέρα από τον Ρήνο ,συνέλαβε δύο βασιλιάδες  τους και αφού τους περιέφερε σε κλουβί  τους έριξε στά θηρία  της αρένας , ύστερα επεξέτεινε  την οχύρωση τοῦ Τρίερ,  πού ήταν η έδρα του ,ενισχύοντας το τείχος με πύργους  και ανήγειρε στην πόλη μεγαλοπρεπή κτήρια . Στήν συνέχεια προέκυψαν καί ἄλλοι στασιαστές   πού αυτοανακηρύχθηκαν κι αυτοί Αύγουστοι , κατά τον σκληρό   ανταγωνισμό τους  επιτιθέμενοι  ο ένας κατά τοῦ ἄλλου , αλληλοεξοντώθηκαν.                                                                                                                                                                  Στήν Ρώμη στασίασε  ο Μαξέντιος , ο γιός τοῦ πρώην Αυγούστου της Δύσης Μαξιμιανοῦ καί γαμβρός τοῦ Γαλέριου  , οι λεγεώνες της κεντρικής και νοτίου Ιταλίας τον ανακήρυξαν Αύγουστο ἄν καί δεν διέθετε στρατιωτική εμπειρία . Διπλωματικῶς , προσπάθησε να συμβιβασθεί  παραιτούμενος των  τίτλων  του Αυγούστου και τοῦ Καίσαρος αλλά  κρατώντας τον τίτλο τοῦ αήττητου πρίγκηπος και τον τομέα  της νοτίου Ιταλίας και βορείου  Αφρικῆς επιτυγχάνοντας  προσωρινή πενταρχία , αλλά η πρόταση απορρίφθηκε από τούς  άλλους αὐτοκράτορες .Τον χειμώνα τοῦ  307 ο Αύγουστος  της Δύσης , Βαλέριος Σεβήρος με έδρα το  Μεδιόλανον (Μιλάνο), βάδισε κατά τού Μαξεντίου  με μεγάλο στρατό , αλλά πολλοί λεγεωνάριοι  έχοντας ὑπηρετήσει κατά  τα προηγούμενα έτη  ὑπό την διοίκηση  τού Μαξιμιανού, πατέρα τού Μαξεντίου , αυτομόλησαν ,  ο Μαξέντιος διέλυσε τις δυνάμεις  τοῦ Σεβήρου , τον συνέλαβε , τον  εκτέλεσε καί ανακηρύχθηκε Αύγουστος της Δύσης . Το καλοκαίρι τού ίδιου έτους κινήθηκε εναντίον του Μαξεντίου με μεγαλύτερο στρατό ο Γαλέριος  , με πανουργία  προσπάθησε να προσεγγίσει  χιλίαρχους  του Μαξεντίου με στόχο να αποστατήσουν  , αλλ' αντί αυτού , οι δικές του μονάδες  άρχισαν να τον εγκαταλείπουν, μετά από τα πρῶτο χτύπημα  πού ὑπέστη  αποσύρθηκε   κι αὐτός με μισοδιαλυμένο στρατό  φοβούμενος την σύλληψη , κατά την υποχώρησή του  λεηλατούσε   επαρχίες της Ιταλίας .Στο τέλος του καλοκαιριοῦ  ο  Μαξιμιανός προσεταιρίσθηκε  τον Κωνσταντίνο και τοῦ προσέφερε ὡς σύζυγο την ωραία κόρη του Φαύστα ,το 308 επιχείρησε  να καθαιρέσει τον γιό του και να αναλάβει  ο ίδιος  Αύγουστος , άλλά  ο στρατός  της Ιταλίας είχε  πλέον αφοσιωθεί στον Μαξέντιο και τον υπερήσπιζε  , μετά την αποτυχἰα του  ο Μαξιμιανός κατέφυγε στην αυλή τοῦ Κωνσταντίνου , αλλά η βουλιμία  του γιά εξουσία τον ωθούσε  σε συνωμοσία κατά   οποιουδήποτε ἤ το είχε σκηνοθετήσει καί προσποιούνταν ρήξη με τον γιό του , γιά να ανατρέψει τον Κωνσταντίνο  .                                                                                                                                                                    Τον Νοέμβριο  τοῦ ιδίου έτους ο Γαλέριος παραχώρησε τις επαρχίες  Ιλλυρίας, Θράκης , Παννονίας στον φίλο  και συμπατριώτη του  Λικίνιο από την Δακία  καί τον τίτλο τοῦ Αυγούστου της Δύσης   με σκοπό να επανακτήσει και όλο το τμήμα  τού σφετεριστή Μαξέντιου . Αύγουστος της ἀνατολῆς παρέμεινε  ο Γαλέριος και υφιστάμενοι Καίσαρες ,στην Δύση ο Κωνσταντίνος ,και στην ανατολή ο Μαξιμίνος Δάϊα .  Ταυτόχρονα στην βόρεια Αφρική στασίασε ο Δομίτιος Αλέξανδρος εκ Φρυγίας και αναγορεύθηκε αὐτοκράτορας στην Καρχηδόνα , όλη η περιοχή βορείου Άφρικῆς και Σαρδηνίας αποσχίσθηκε από την επικράτεια τοῦ Μαξεντίου προκαλώντας  ελλείψεις τροφίμων  στην Ρώμη , εναντίον του , έστειλε ο Μαξέντιος  τον στρατηγό του Ρούφιους Βολουσιάνους , οι λεγεώνες αυτού έσπειραν τον τρόμο  στην Καρχηδόνα και  άλλες πόλεις , και ο Αλέξανδρος περικυκλωμένος     στην Σύρτη  συνελήφθη και  εκτελέσθηκε , παρομοίως και   οι υποστηρικτές του . Το 310 ο Λικίνιος εξεστράτευσε κατά τῶν Σαμαρτῶν και ο Κωνσταντίνος κατά τῶν Γερμανῶν.   Ο Μαξιμιανός εκμεταλλευόμενος την απουσία τοῦ Κωνσταντίνου  επιχείρησε να τον σφετερισθεί , διέδωσε ψευδείς φήμες πώς ήταν νεκρός και  δωροδόκησε αξιωματικούς της φρουράς   να τον αναγορεύσουν αὐτοκράτορα στην θέση του  , αλλά η Φαύστα  έστειλε ειδοποίηση στον Κωνσταντίνο  , και αὐτός αμέσως εγκατέλειψε την εκστρατεία και γύρισε καί καταδίωξε  τον Μαξιμιανό, ο τελευταίος  κατέφυγε στην Μασσαλία , εκεί τον συνέλαβε καί έδειξε κάποια επιείκεια στον πεθερό του χωρίς να τον εκτελέσει  , αργότερα όμως , του  ζήτησε  να αυτοκτονήσει και ύστερα   βρέθηκε απαγχονισμένος στο δωμάτιό του. Ο Μαξέντιος παρά τον ανταγωνισμό  με τον πατέρα του , Μαξιμιανό , όταν εκείνος   πέθανε , απέδωσε στο πρόσωπό του τιμές  , έκοψε νομίσματα με την μορφή του, και κατηγόρησε τον Κωνσταντίνο  ως δολοφόνο  του πατέρα του, κηρύσσοντάς του  πόλεμο .  Την άνοιξη τοῦ 311  πέθανε  ο Γαλέριος   , από φρικτή μακάβρια νόσο , ίσως καρκίνο ἤ γάγγραινα  και τον αντικατέστησε ο Μαξιμίνος  Δάϊα κι αυτός καταγόμενος  από οικογένεια Δακῶν  αγροτῶν  . Τότε ο  Κωνσταντίνος συμμάχησε  με το Λικίνιο και ο Μαξιμίνος συμμάχησε με τον Μαξέντιο .                                                                                                                                                                      Ἐν Τούτῳ Νίκα , ΧΡ                                                                                                                                                         Ο Κωνσταντίνος έλαβε την  πρωτοβουλία των  κινήσεων στον πόλεμο κατά τοῦ Μαξεντίου εἰσβάλοντας στην Ιταλία ,ο Μαξέντιος ήταν ανεκτικός  προς τους χριστιανούς , είχε το αριθμητικό πλεονέκτημα και το αήττητο στην Ρώμη , καθώς  είχαν αποτύχει όλοι   οι προηγούμενοι στρατοί πού κινήθηκαν εναντίον του. Παρομονές της εκστρατείας  προς την Ρώμη   παρουσιάσθηκε στον ουρανό της Γαλατίας   ένα όραμα  σαν   σύνθεση των  γραμμάτων Χ και Ρ  , με την ρήση  « ἐν τούτῳ νίκα »  αὐτό το είδε ο Κωνσταντίνος  αλλά  και οι στρατιώτες , όπως είπε ο ίδιος στον Ευσέβιο Καισαρείας πού έγραψε κάτι μεταξύ ιστορίας και εγκωμίων ,  την νύχτα  ο Κωνσταντίνος είδε και ένα όνειρο όπου   κάποιος   του έδειξε ένα πορφυρό λάβαρο με στεφανωμένο αὐτό το σαν  χριστόγραμμα  καί του είπε πώς επί του ζωδίου  αὐτού θα βασιλέψει , την επομένη ο Κωνσταντίνος  έδωσε  εντολή να ζωγραφίσουν οι στρατιώτες στις ασπίδες τους το Χ Ρ  .Για το συμβολισμό υπάρχουν διαφορετικές εκδοχές  άλλοι εκφράζουν την άποψη πώς πρόκειται για χριστόγραμμα από τα πρώτα  δύο γράμματα της λέξης Χριστός , ἀλλοι λένε ότι ήταν παλαιό  χριστιανικό σύμβολο πού αναπαριστούσε την σταύρωση κλπ , το κανονικό χριστόγραμμα όπου συναντάται σε ναούς και σαρκοφάγους στην Κωνσταντινούπολη και την Ιωνία είναι το Ι Χ , στην πραγματικότητα το Χ Ρ   , έχει βρεθεί σε  κατακόμβες , το σύμβολο είναι αρχαίο ελληνικό προχριστιανικό καί έχουν δοθεί διάφορες  ερμηνείες ,πχ   τα πρῶτα δύο γράμματα των λέξεων χρήστης , γι'αὐτόν πού δίνει χρησμούς ἤ χρηστόν , δηλ καλόν , έχει βρεθεί και σε  νομίσματα του Πτολεμαίου ,  διαδόθηκε από τους Έλληνες της κάτω Ιταλίας  και σήμαινε «καλή τύχη » , από εκεί φαίνεται να το πήραν  οι πρώτοι Χριστιανοί  καί το έκαναν χριστιανικό σύμβολο και στην συνέχεια  ο Κωνσταντίνος  το έκανε σύμβολο του στρατού καί της βασιλείας  του.         


   Νόμισμα τού Μεγάλου Κωνσταντίνου καί στην άλλη όψη τοῦ κέρματος  το Λάβαρον .                                                                                                                                                                             Υπό τῆς ψυχολογικῆς δυνάμεως καί τοῦ νέου συμβόλου , ο αήττητος πρίγκηπας  Μαξέντιος , αυτήν την φορά  υπέστη πανωλεθρία και υποχώρησε ατάκτως  ,  επιχειρώντας να περάσει στην απέναντι όχθη τοῦ ποταμοῦ  κολυμπώντας , ὑπό το βάρος της πανοπλίας ἤ κι από τραύμα πνίγηκε στον Τίβερη , όταν ανέσυραν   το πτώμα του , ο Κωνσταντίνος έδωσε εντολή να το αποκεφαλίσουν  καἰ μετά  να το καρφώσουν  σε κοντάρι και να περιφέρουν στην Ρώμη , ύστερα το έστειλε και στην βόρειο Αφρική , να  δούν κι εκεί την πτώση της βασιλείας του Μαξέντιου , αυτή την  πράξη συνήθιζαν   οι Ιλλυριοί ,οι Γαλάτες και άλλοι βάρβαροι , αλλά από τους προαναφερθέντες πρέπει να απέκτησε την κακή συνήθεια καί ο Κωνσταντίνος . Το 313 ο Μαξιμίνος με 70.000 στρατιώτες από την Συρία , κινήθηκε στην  Βιθυνία και από εκεί  εξουθενωμένος της  πορείας  υπό αντιξόων κλιματικών συνθηκῶν έφθασε  στον Βόσπορο,  αφού διέπλευσε τον πορθμό  κατέλαβε το Βυζάντιο  μετά από ολιγοήμερη πολιορκία   (τότε  δεν ήταν  γερά τειχισμένο)  ,   και μετά  την Ηράκλεια ,αμέσως  ο Λικίνιος  αφοῦ συγκέντρωσε μια αριθμητικά μικρότερη δύναμη περίπου 30.000 στρατιωτών , από την  Ανδριανούπολη  έσπευσε εναντίον του ,συγκρούσθηκαν ανοικτά της  Ηράκλειας , καί νίκησε ο Λικίνιος  ,  ο Μαξιμίνος    διέφυγε προς την  Νικομήδεια καί αφού  συγκέντρωσε  νέες δυνάμεις , οργάνωσε άμυντική γραμμή  στις  πύλες της Κιλικίας, όταν  την  διέσπασε  ο Λικίνιος , τράπηκε σε φυγή , καταλήγοντας στην Ταρσό  εκεί  τον συνέλαβαν και τον σκότωσαν .                                                                                                                                                               Διάταγμα των Μεδιολάνων .                                                                                                                                                                  Ο   Κωνσταντίνος συναντήθηκε στο Μιλάνο  με τον Λικίνιο , καί διαμοίρασαν την αὐτοκρατορία σε δύο τμήματα,   δυτικό και   ανατολικό , εκδίδοντας   το διάταγμα τῶν Μεδιολάνων ,υπέρ της  καταπαύσεως  των χριστιανικῶν διωγμῶν  και τῆς  αναγνώρισης  του  δικαιώματος   όλων τῶν πιστῶν  να ασκούν  ελεύθερα  την θρησκεία τους  , η διαφορά με το προηγούμενο  διάταγμα , ήταν ότι καθόριζε την  επιστροφή της εκκλησιαστικῆς περιουσίας πού είχε δημευθεί τα περασμένα  έτη . Η συμφωνία  επισφραγίσθηκε με το γάμο τοῦ Λικίνιου καὶ της Κωνσταντίας ,ετεροθαλούς αδελφής του Κωνσταντίνου . Σύντομα οι  φιλόδοξοι αύτοκράτορες  συγκρούσθηκαν  πρίν κλείσει το314 ,στις μάχες αύτές  υπερίχυσαν οι δυνάμεις τοῦ Κωνσταντίνου , ὡστόσω έγινε  ανακακωχή μεταξύ τους για περίπου δέκα  χρόνια κατά τα οποία  ο Λικίνιος συγκέντρωνε  πλούτο  και στρατό , τα τελευταία χρόνια  παραβίασε το διάταγμα των Μεδιολάνων και άσκησε νέες  διώξεις κατά των χριστιανῶν , με εξαίρεση τους αιρετικούς  Αρειανιστές ,  το 324 ο Κωνσταντίνος εισέβαλε   με   τον πρωτότοκο γιό του Κρίσπο  στην Θράκη  με αφορμή  την προστασία των χριστιανῶν,  ο Κρίσπος  ήταν από την πρώτη σύζυγό του καί ο μόνος από τους γιούς του , πού διέθετε στρατιωτικές ικανότητες και ήταν   χριστιανός , ο Λικίνιος  ηττήθηκε στην ναυμαχία  τοῦ Ελλησπόντου , αλλά και στην ξηρά ηττήθηκε σε  μια σειρά μαχῶν , της  Ανδριανουπόλεως , τοῦ  Βυζαντίου και  τέλος της Χρυσουπόλεως  επί της  απέναντι ακτής όπου καί συνελήφθη , ο Κωνσταντίνος τον έθεσε   σε  περιορισμό   στην Θεσσαλονίκη , ύστερα από  παράκληση   της Κωνσταντίας  να μην τον σκοτώσει, ἀλλά επειδή τον υποπτευόταν για συνωμοσία , ύστερα από έναν χρόνο έδωσε εντολή να τον εκτελέσουν και  απέμεινε Μονοκράτορας μιάς κολοσσιαίας σε μέγεθος Ρωμαϊκῆς Αυτοκρατορίας.                                                                                                                                                                                       Χριστιανισμός .                                                                                                                                                                   Δεν αποκαλείται Μέγας  μόνο   για τις στρατιωτικές του επιτυχίες κατά Φράγκων, Γότθων , Σαμαρτῶν και των άλλων  Αυγούστων ,  αλλά  οι ιστορικοί  συνδέουν την βασιλεία του με το κοσμοϊστορικό γεγονός της επικράτησης τοῦ Χριστιανισμοῦ στην Εύρὼπη και ακολούθως  στις άλλες ἠπείρους .Ο Μ. Κωνσταντίνος δεν ἀνακήρυξε τον Χριστιανισμό  ἐπίσημη θρησκεία του Κράτους , αλλά  ὐπό  τῆς  ἐπιρροῆς  της μητέρας του Ἁγίας  Ἑλένης ,   τον εὐνόησε .  Πολλοί ιεροκήρυκες  τότε , εξέφραζαν τις υποκειμενικές χριστιανικές αντιλήψεις  τους  και με φανατισμό   επιτίθεντο  ο ένας κατά τοῦ άλλου ,ο Κωνσταντίνος  διέταξε την σύγκληση μιάς οικουμενικής συνόδου  όλων των χριστιανῶν αρχιερέων ,ώστε να εξευρεθεί η λύση  με ένα χριστιανικό δόγμα , και επικύρωσε την απόφαση της συνόδου στην Νίκαια .   Βαπτίσθηκε Χριστιανός  λίγο καιρό  πρίν πεθάνει ,  οι ιστορικοί έχουν εκφράσει την άποψη ότι ανέβαλε την βάπτισή του για μετά τους πολέμους και τις σκληρές   τιμωρίες του  ,είχε διατάξει την εκτέλεση τοῦ γιοῦ του Κρίσπου και της  συζύγου του Φαύστας , κανείς δεν γνωρίζει τους λόγους των αποφάσεων  αύτῶν  , ἀφοῦ  στη συνέχεια  διέταξε να σβηστεί κάθε ἀναφορά προς τά πρόσωπά τους . Μία  ὑπόθεση είναι ,πώς  η Φαύστα διέβαλε τον Κρίσπο  στον Κωνσταντίνο , για να επωφεληθούν οι δικοί της γιοί στην διαδοχή ,και καθώς ο Κωνσταντίνος  είχε παρορμητικό χαρακτήρα ,  τον καταδίκασε βιαστικά σε θάνατο , μετά η Ἁγία Ἑλένη  , αποκάλυψε στον Κωνσταντίνο την  ραδιουργία της Φαύστας και αὐτός εξοργισμένος  , την τιμώρησε κι αυτήν με θανατική ποινή  , πάντως μετά τον θάνατο τοῦ  γιού και της συζύγου του ,αλλά και λόγω ηλικίας είχε  γίνει  διαφορετικός  άνθρωπος , ανήγειρε σε όλην την αυτοκρατορία μεγαλοπρεπείς χριστιανικούς ναούς, ίσως  γνώριζε  ότι για να διοικείς κράτος χρειάζεται και κάποια σκληρότητα , ειδικά για  μεγάλη αυτοκρατορία της εποχής του ,πιθανόν  όταν διασφάλισε τα σύνορα και την εσωτερική ειρήνη και γερνώντας , έγινε ήπιος καί αφιερώθηκε στον Θεό , από την στιγμή πού βαπτίσθηκε , δεν ξαναφόρεσε την αὐτοκρατορική πορφύρα  και τριγυρνούσε ταπεινώς , φορώντας  ράσα  σαν ιερέας  ,πέθανε  στις 22 Μαϊου  του 337 στην Βιθυνία , στην συνέχεια η φρουρά μετέφερε  το σώμα του   και το ενταφίασαν   στην εκκλησία των Αγίων Αποστόλων Κωνσταντινουπόλεως , δίπλα από τα λείψανα  της μητέρας του Ἁγίας Ἑλένης  , είναι αύτός ο μεγαλοπρεπής ναός , της παραστάσεως  τοῦ  ψηφιδωτοῦ  της  άνω φωτογραφίας πού προσφέρει ο Κωνσταντίνος  στην Παναγία , δυστυχῶς δεν ὑπάρχει πλέον  , καθώς οι Τοῦρκοι τον κατέστρεψαν ἐκ θεμελίων .                                                                                                                                                                       Βυζάντιον η Νέα Ρώμη .                                                                                                                                                                         Η ορθόδοξη εκκλησία  , τιμά την μνήμη τῶν Κωνσταντίνου καὶ Ἑλένης  ὡς Ἁγίων  καὶ Ἰσαποστόλων , αλλά όχι και ἡ ρωμαιοκαθολική λατινική εκκλησία ,ούτε και οι άλλες  , οι οποίες  μνημονεύουν μόνο την  Αγία  Ελένη  , αλλά όχι τον  Ἅγιο Κωνσταντίνο  , ο  λόγος αυτός  είναι προφανής.  Μία επιπλέον σημαντική ενέργεια  του Κωνσταντίνου   πού άλλαξε  την ροή τῆς Ιστορίας , ήταν η απόφασή του , να αλλάξει την Μητρόπολη    της Ρωμαϊκῆς Αὐτοκρατορίας  ,επί  στρατηγικής θέσεως   μικράς χερσονήσου πού ήταν κτισμένο το Βυζάντιο  , ενδιάμεσα τοῦ Βοσπόρου καί της Προποντίδος πού  είναι οι συνδέσεις τοῦ Ευξείνου Πόντου και τοῦ Αιγαίου Πελάγους και κατ' επέκτασιν της Μεσογείου ,  και στο ενδιάμεσον των  χερσονήσων Βαλκανικής και Ανατολίας δηλαδή το νότιο σύνορο Ευρώπης και Ασίας  , από αυτήν την θέση αντί της παλαιάς Ρώμης ,ήταν  ταχύτερη η κίνηση  των στρατευμάτων προς την βαλκανική και την Ασία και ήλεγχε τις  θαλάσσιες  και χερσαίες μεταφορές , είχε κόλπωση στην μία πλευρά της πόλης  και φυσικά προστατευμένο μεγάλο λιμένα ,απέφευγε τις φατρίες της Ρώμης  , και  η  πλευρά της ξηράς   με ενίχυση του τείχους γινόταν απόρθητος.  Αυτήν την πόλη  ανοικοδόμησε επί εξαετίαν και την έγκαινίασε το 330 μΧ , ονομάζοντάς την , Νέα Ρώμη ,  η οποία   έμεινε περισσότερο   γνωστή  ὡς Κωνσταντινούπολις . Ο Μέγας Κωνσταντίνος δεν είναι μόνο  ιδρυτής της Κωνσταντινουπόλεως , αλλά όπως λέει και η επίσημη ονομασία της πόλεως , είναι  ο ιδρυτής της Νέας Ρωμαϊκῆς Αυτοκρατορίας ,  της Βυζαντινῆς όπως λέγεται  κατά τους  νεότερους  χρόνους , γι' αὐτό τονίζουμε ότι η νέα  φάση της  ιστορίας της  αρχίζει  από το 330 , και όχι σε μεταγενέστερο χρόνο , όπως ισχυρίζονται   αυθαιρέτως κάποιοι   , από τότε όμως αρχίζει   καὶ η ἔχθρα των Λατίνων ιερέων  , ἐπειδή ο Κωνσταντίνος έφερε  τους Έλληνες  , ὡς  κληρονόμους    της Ρωμαϊκῆς Αυτοκρατορίας με κέντρο διοικητικό , πνευματικό , πολιτιστικό την  Κωνσταντινούπολη , ενῶ η παλαιά Ρώμη  επισκιάσθηκε  ,    οι ελληνόφωνοι  τῆς αυτοκρατορίας  ονομάζονταν   Ρωμαίοι    ,  οι δε  φυλετικῶς  Ρωμαίοι ,και όλοι οι λατινόφωνοι   διακρίνονταν  ὡς   Λατίνοι , παραχώρησε δικαιώματα στους ανατολικούς επισκόπους καὶ αὐτά  οι λατίνοι επίσκοποι δεν τοῦ τά  συγχώρεσαν  καί  φθονούσαν το Βυζάντιο  επιταχύνοντας την πτώση του , μη αναλογιζόμενοι  πώς   η  αιώνιος  Ρώμη με τις  παραδόσεις της , είχε δασκάλους τους Έλληνες    . Αν ο Κωνσταντίνος είχε κάνει μόνο καλά , οι Λατίνοι πάλι θα τον αντιπαθούσαν  , αν είχε κάνει περισσότερα κακά οι Βυζάντιοι πάλι θα τον θεωρούσαν Ἅγιο , γιατί είναι ο ιδρυτής τῆς αυτοκρατορίας τους .                                                                                                                                                                   Επίλογος                                                                                                                                                                             Η Νέα Ρώμη υπήρξε   κοσμοϊστορικό γεγονός ,  βέβαια ήταν παρακμιακή  στρατιωτική  δύναμις ,ευθύς μετά τον θάνατο τόῦ Μεγάλου Κωνσταντίνου  άρχισε να μικραίνει   , αλλά  άργησε να χαθεί , έτσι  το διάστημα τοῦ χρόνου  αὐτοῦ   επέτρεψε στο ελληνιστικό Βυζάντιο ,  υπό τῶν επιρροῶν  της πιο σκεπτιστικής  χριστιανικής  θρησκείας  και τῆς  ρωμαϊκῆς αρχιτεκτονικής    ,να αναπτύξει νέον πολιτισμό .  Η  Κωνσταντινούπολη έως και τον 12ο αιώνα ἄν καὶ  εξασθενημένη , παρέμενε  η πιο πολιτισμένη πόλη παγκοσμίως . Φυσικά επηρέασε  τον πολιτισμό  της Δ. Ασίας , Βορ. Αφρικῆς και Ευρώπης και πρώτα της Βενετίας   ,πού στην συνέχεια αυτή έγινε το κέντρο της ιταλικής αναγέννησης ,  ο βυζαντινός πολιτισμός  υιοθετήθηκε από αυτοκρατορίες την  Ρωσική , μερικώς την Οθωμανική και τις  μικρότερες  της βαλκανικής   .                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                       Files : Contantine I Hagia Sophia .jpg  by Myrabella  /  Follis - Helena-trier RIC 465 .jpg    by Saperaud   / As Constantine XR RIC vll 019 .jpg by Evil  berry - CC                                                                                                                                                                                                                                                                        

Τρίτη 19 Μαΐου 2015

Γενοκτονία Ελληνισμού της Ανατολής του 20ου αιώνα

                                                        Γενοκτονία . Είναι σύνθεση  των λέξεων Γένος και κτείνω (φονεύω) . Η νομική έννοια  είναι : O σκοπός  της καταστροφής  από ένα κράτος  τού συνόλου ἤ  μέρους  (κατά τέτοιο τρόπο που επηρεάζει το σύνολο)  μίας  εθνοτικής, εθνικής ,φυλετικής ή  θρησκευτικής ομάδος  , εφαρμόζοντας  οποιαδήποτε μέθοδο καταστροφής  .( Εθνοτική ομάδα  -Κοινής καταγωγής, προγονικής , γλωσσικής  και πολιτιστικής κληρονομιάς .__ Εθνική ομάδα -Υπήκοοι κράτους._Φυλετική ομάδα - Γενετικά , παρόμοια φυσικά χαρακτηριστικά .__ Θρησκευτική ομάδα - κοινής  θρησκείας) .  _________________________________________________________________________________ Η φράση Γενοκτονία του Ελληνισμού της Ανατολής του 20ου αιώνα που τείνει να καθιερωθεί  την έχω διατυπώσει κάπως πρόχειρα γιά να συμπεριλάβω τις γενοκτονίες Πόντου , Ιωνίας , Ατταλείας γενικά της Μικράς Ασίας και της Αν.  Θράκης ως μία σχετικά σύγχρονη  γενοκτονία κατά της ελληνικής εθνοτικής ομάδος   στις αρχές του  20ου αιώνα  γιά να διακρίνεται από προηγούμενες γενοκτονίες αλλά καί  την πιό  σύγχρονη  . Η Γενοκτονία των Ελλήνων των ανατολικών περιοχών στις αρχές του 20ου αιώνα είχε     δράστες το Τουρκικό κράτος σε συνεργασία  με  το  συμμαχικό του  Γερμανικό κράτος των οποίων  οι αρχηγοί  και οι αξιωματούχοι  σχεδίασαν και τέλεσαν  ήδη από τα τέλη του 19ου αιώνα  το έγκλημα  της Γενοκτονίας επί των Αρμενίων, Ελλήνων και Ασσυρίων εντός της  επικράτειας της Οθωμανικής αυτοκρατορίας  αυτή η  ενιαία γενοκτονία δεν έχει διακοπεί  γιατί συμπεριλαμβάνεται και η ψυχρή γενοκτονία της  Κωνσταντινουπόλεως , Ίμβρου και Τενέδου   (Το έγκλημα διακρίνεται σε δύο μορφές  σε  θερμή γενοκτονία  όπου η  καταστροφή  είναι άμεση  και σε  ψυχρή  σχετικά    συγκαλυμμένη με  μακρά χρονική  διάρκεια της  καταστροφής , αλλά έχει το ίδιο αποτέλεσμα την πολιτιστική και βιολογική εξόντωση μεγάλου αριθμού οικογενειών του μέρους ή του συνόλου μίας φυλετικής  ή εθνοτικής ή εθνικής ή θρησκευτικής ομάδος και την απώλεια της πατρίδας της , δηλαδή να μην υπάρχει αυτή η ομάδα στο έδαφος το οποίο ζούσε προηγουμένως   . Γεγονότα που ορίζονται έγκλημα γενοκτονίας την περίοδο  1913-1923  από το τουρκικό κράτος καί παρακράτος  κατά άμαχων  ελληνικών κοινοτήτων : Μαζικές δολοφονίες που ανέρχονται από 400 έως 700 χιλιάδες και μέρος αυτού θανατωμένων με βασανιστικές μεθόδους  , μεγάλος αριθμός απαγωγών γυναικοπαίδων τα οποία πουλήθηκαν σκλάβοι, μεγάλου  αριθμού  κακοποιημένων και αριθμού βιασμών γενοκτονίας ως μέρος της καταστροφής αλλά και της  υπό εξαναγκασμό  εγκυμοσύνης  που συνιστά έγκλημα γενοκτονίας   άνω του ενός εκατομμυρίου εκδιωγμένοι Έλληνες  κυρίως από τα παράλια   της Μικράς Ασίας και λεηλασία της περιουσίας τους   .    _______________________________________________________________________________ Το 1994 το ελλ. κοινοβούλιο είχε ψηφίσει  ομόφωνα την ανακήρυξη της 19ης Μαΐου ως « Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Μικρασιατικού Πόντου» . Το 1998 είχε ψηφιστεί ομόφωνα από το ελλ. κοινοβούλιο η ανακήρυξη της 14ης Σεπτεμβρίου ως «Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων της Μικράς Ασίας   από το Τουρκικό Κράτος » . _________________________________________________________________________________Το Οθωμανικό κράτος από τα τέλη του  13ου αιώνα έκανε  εισβολές συνοδευόμενες από  γενοκτονίες κατά των ελληνικών και άλλων πόλεων  εφ΄όσον το   σύστημα εξουσίας και οικονομίας του Οθωμανικού  κράτους  βασιζόταν στην λεηλασία , την απαγωγή  και υποδούλωση ανθρώπων,  οι ελληνικές περιοχές ιδιαίτερα οι ανατολικές έχουν καταστραφεί βιολογικώς  από το Οθωμανικό ή  τουρκικό κράτος διπλά με  θερμή γενοκτονία και τελούσαν  σε κατάσταση  ψυχρής  γενοκτονίας επί αιώνες όπου το αποτέλεσμα ήταν η καταστροφή του ελληνικού πολιτισμού  . __   Τα γεγονότα της καταστροφής του ελληνισμού του Πόντου , Ιωνίας , Θράκης κλπ  από το τουρκικό κράτος  στις αρχές του 20ου αιώνα  έχουν αναγνωριστεί ως γενοκτονία  από τα κοινοβούλια της Ελλάδος , Κύπρου , Αρμενίας , Αυστραλίας ,Σουηδίας , Ολλανδίας , Αυστρίας , ορισμένες ομοσπονδιακές δημοκρατίες της Ρωσίας και ορισμένες πολιτείες των ΗΠΑ αλλά όχι από τις κεντρικές κυβερνήσεις της Ρωσίας και ΗΠΑ και έχουν αναγνωρισθεί από την International Association of Gemocide Scholars -IAGS ( Διεθνή Ένωση  Μελετητών της Γενοκτονίας ) με στόχο την πρόληψη γενοκτονιών και την τιμωρία του εγκλήματος της γενοκτονίας. _________________________________________________________________________________Συμβαίνει το παράδοξο  κυβερνήσεις άλλων Χωρών  και υπερεθνικοί οργανισμοί να αναγνωρίζουν την Γενοκτονία των Ελλήνων αλλά  να την αρνείται η μόνο στο όνομα ελληνική κυβέρνηση .  Αφού πολλά μέλη της παρούσας κυβέρνησης είναι αρνητές της  γενοκτονίας και τα 9/10 αυτής όχι μόνο δεν ενδιαφέρονται γιά την συντήρηση του γένους αλλά επιδιώκουν μετά μανίας τον πολτιστική, θρησκευτική και βιολογική του καταστροφή    αντικαθιστώντας τον ελληνικό λαό με αλλοφύλους  ! ________________________________________________________________________________ Τον Νοέμβριο του 2015  ένα σημαντικό στέλεχος  της παρούσας κυβέρνησης ο διευθυντής της εφημερίδας «Αυγής»  (επίσημου  κομματικού  οργάνου  του κυβερνώντος κόμματος ) και  υπουργός του Υπουργείου Παιδείας  Ν. Φίλης σε δημόσια τηλεοπτική συνέντευξή του είπε ότι δεν αναγνωρίζει τα γεγονότα αυτά κατά το 1913-1923 των εγκλημάτων του τουρκικού κράτους κατά του ελληνικού λαού (μαζικές δολοφονίες, αιχμαλωσίες γυναικοπαίδων , λεηλασίες  και εκδιώξη του ελληνικού λαού από τα ανατολικά του εδάφη )   σαν γενοκτονία όπως είπε επί λέξη γιά δύο λόγους  γιατί θεωρεί σαν γενοκτονία   την βιομηχανική εξόντωση   ενός λαού  , στην συνέχεια προτού πεί και τον δεύτερο λόγο διέκοψε την ομιλία του  ο δημοσιογράφος Ν. Χατζηνικολάου και αυτό φάνηκε περισσότερο  σαν  πρόθεση του δημοσιογράφου να διορθώσει  τον  Ν. Φίλη με σκοπό  να καλύψει την κυβέρνησή του   .Έψαξα και βρήκα ότι ο  Ν. Φίλης  έχει δηλώσει σε άλλες συνεντεύξεις του  ότι ο δεύτερος  λόγος που δεν αναγνωρίζει την γενοκτονία  είναι ότι αποσκοπεί κατά της  έξαρσης των  εθνικών ιδεών και υπέρ των  φιλικών  σχέσεων  με το τουρκικό κράτος .Στο ότι επικαλείται και δεύτερο λόγο  είναι πεντακάθαρο ότι  έχει προσωπικούς λόγους να αρνείται το έγκλημα της γενοκτονίας ανεξάρτητα από το αν αυτό έχει διαπραχθεί .________________________________________________________________________________ Οι προηγούμενες κυβερνήσεις συνεργάστηκαν  στην συγγραφή  σχολικού   βιβλίου  ιστορίας με την ψευδοιστορικό Μ. Ρεπούση επίσης αρνητή του εγκλήματος η οποία περιγράφει τα γεγονότα της  Γενοκτονίας της Ιωνίας   ως  έναν συνωστισμό στο λιμάνι  της Σμύρνης . Αλλά  αξιόλογοι  νομικοί , ιστορικοί και άλλοι επιστήμονες στον κόσμο  έχουν πολύ διαφορετική άποψη  . ________________________________________________________________________________ Η  Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών από το 1948 και το Καταστατικό της Ρώμης του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου  ενέκριναν και έθεσαν σε ισχύ από το 1951 την Σύμβαση  γιά την Πρόληψη και Τιμωρία του Εγκλήματος της Γενοκτονίας  , βλέπε Εδώ  ________________________________________________________________________________ Η IAGS - Διεθνής  Ένωση Μελετητών Γενοκτονιών  το 1998 πέρασε επίσημο ψήφισμα επιβεβαιώνοντας την Γενοκτονία των Αρμενίων και απέστειλε ανοικτή επιστολή πρός τον πρωθυπουργό της Τουρκίας . Τον Δεκέμβριο του 2007 πέρασε νέο ψήφισμα επιβεβαίωσης της Γενοκτονίας των Αρμενίων και αναγνώρισης των Γενοκτονιών των Ελλήνων και Ασσυρίων . _________________________________________________________________________________Βλέπε Δράστες της Γενοκτονίας   : ΕΔΩ  ______________ Ντοκιμαντέρ  : ΕΔΩ  καὶ  ΕΔΩ   . _________________________________________________________________________________ Κατά την γνώμη μου τά πραγματικά  κίνητρα των εγχώριων Ευρωκομμουνιστών και αρνητών της γενοκτονίας  είναι το μίσος τους πρός την ελληνική κοινωνία και το εγωϊστικό τους κέρδος . Το μίσος  και το  κέρδος είναι  τα  κίνητρα   όσων   κρατών  στην ιστορία της ανθρωπότητας διέπραξαν το έγκλημα της    Γενοκτονίας η οποία διακρίνεται σε διάφορα στάδια , το   1ο στάδιο  είναι η ταξινόμηση , το 7ο η εξόντωση και το 8ο  και τελευταίο στάδιο η   άρνηση του  εγκλήματος  αυτού , οι αρνητές  είναι  το κράτος   και οι σύμμαχοί του που διέπραξαν το έγκλημα της γενοκτονίας   ο σκοπός  της άρνησης είναι η ατιμωρησία του κράτους πού διέπραξε το έγκλημα αυτό  ώστε να κρατήσει τα υλικά κέρδη από την γενοκτονία(εδάφη, περιουσίες,κειμήλια, κλπ) να μην ξεκινήσει αποκατάσταση και    να συνεχίσει την ιμπεριαλιστική εγκληματική του  δράση  σε όλους τους  αρνητές  υπάρχει η  πρόθεση  διενέργειας  γενοκτονίας . ________________________________________________________________________________ Το  σημερινό  πολιτικό καθεστώς   της Ελλάδας είναι παράνομο έχει σφετερισθεί την εξουσία ,  κατά σειρά από το μικρότερο προς το μεγαλύτερο   α) αποτελείται από  μειοψηφικές  πολιτικές  κυβερνήσεις    β) εκλέγονται  από αντιδημοκρατικό σύστημα σχηματισμού κυβέρνησης και  από νοθεία του εκλογικού σώματος   γ) νομοθετούν  αντισυνταγματικά και αντίθετα  από την κοινή αντίληψη δικαίου της κοινωνίας δ) ασκούν  την εξουσία όχι υπέρ αλλά προς καταστροφή του ελληνικού λαού  διενεργώντας εποικισμό αντικατάστασης γιά προσωπικούς σκοπούς  του καθεστώτος του  οποίου το αποτέλεσμα  είναι το ίδιο με της  γενοκτονίας  και οι συνθήκες  παρόμοιες με της ψυχρής γενοκτονίας    .