Ἀρχική Σελίδα

Σάββατο 25 Ιανουαρίου 2014

Ο Ασπασμός, προς την Μητέρα Ελλάδα.


                                                                                                                                                                    Άνοιξε  μάνα μας  γλυκειά, την άφθαρτη καρδιά σου                                                                                                                                                                     κι αγκάλιασέ τα, τα φτωχά , τα μαύρα τα παιδιά σου
                                                                                                                                                           Σφίξε μας ,μάνα σφίξε μας .Γυμνά ,ξαρματωμένα
                                                                                                                                                                σαν νά 'τανε κατάδικα σαν νά 'ταν νικημένα                                                                                                                                                                 Έρχονται μες τον κόρφο σου. Δώσε μας την ευχή σου                                                                                                                                                                       καί σβύσε πάσα μας πληγή ,μ'  ένα θερμό φιλί σου.                                                                                                                                                                  Άλλο δε θέλομε οἱ πικροί. Θέλομε εδώ σιμά σου,                                                                                                                                                                      να βλέπωμε το δάκρυ σου κ' εμείς 'ς τα βλέφαρά σου *                                                                                                                                                                 Καί να τ' ακούμε επάνω μας ολόβραστο να στάζει.                                                                                                                                                              Θέλομε μες 'ς τα σπλάχνα μας να χώνεται, να σφάζει                                                                                                                                                                         Ο στεναγμός σου κοφτερός σα δίκοπο μαχαίρι .                                                                                                                                                            Θέλομε την ορφάνια σου, θέλομε να μας δέρει                                                                                                                                                                  Μαζί μ' εσένα συφορά καί καταδίκη αιώνια.                                                                                                                                                                    Δε θέλομε περίγελα καί ξένου κατηφρόνια .                                                                                                                                                            (αποσπάσματα από την  4η στροφή και μετά)                                                                                                                                                                       Γιά μάς δεν είχεν η ζωή γλυκάδαις και λουλούδια.                                                                                                                                                                 Δεν είχεν η άνοιξη χαραίς καί τα πουλιά τραγούδια .                                                                                                                                                               Πάρε μας ,μάνα, σφίξε μας γλυκά  'ς την αγκαλιά σου,                                                                                                                                                                 σήμερα την αγάπη σου κι αύριο τα παιδιά σου....                                                                                                                                                  Ευλογημένη τρείς φοραίς,ευλογημέν' η μέρα                                                                                                                                                                     πού ευρήκαμε τον κόρφο σου,γλυκειά γλυκειά μητέρα!    _________________________________________________________________________________    Τίτλος - «Ο Ασπασμός προς την μητέρα Ελλάδα ».                                                                                Ύμνος για την   επέτειο  της ένωσης της Επτανήσου με την Ελλάδα .                                                Ποίημα  Αριστοτέλου  Βαλαωρίτου (Λευκάδα 1824 ✙ 1879) .                                                            Μελοποίηση  Σπυρίδωνος  Σαμάρα (Κέρκυρα 1861 ✙ 1917 Αττική  ).                                                      Συναυλία Δημοτικό Θέατρο Κερκύρας  Νοέμβριος 2011.                                                                Ερμηνεία  Δημοτική Χορωδία και παλαιά Φιλαρμονική Εταιρεία  Κερκύρας .                                                                                                                                                                                                                                                           

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου