Ἀρχική Σελίδα

Τρίτη 10 Ιουνίου 2014

Ζιλ Ριμέ 1930 - Ουρουγουάη

   
                                                                                                                                                                   Τό ποδόσφαιρο πρωτοπαίχθηκε στήν αρχαία Ελλάδα , οι  σημερινοί του κανονισμοί διαμορφώθηκαν   στήν Αγγλία ,γιά το ράγκμπυ το 1871 ,γιά  σκέτο ποδόσφαιρο το 1877, μετά  οι Αγγλοι το διέδωσαν καί στόν άλλον κόσμο. Παρουσιάστηκε στούς σύγχρονους  θερινούς ολυμπιακούς αγώνες , ως άθλημα επίδειξης από ερασιτέχνες ποδοσφαιριστές  και καθιερώθηκε ως επίσημο αγώνισμα στήν Ολυμπιάδα του Λονδίνου το 1908 , τα χρυσά μετάλλια του 1908 και 1912 κατέκτησε η Αγγλία. Αλλά στήν συνέχεια γιά πολλούς λόγους, η ομάδα της δεν κατόρθωσε να ανταγωνιστεί  μέ επιτυχία τις εθνικές ομάδες των άλλων χωρών , με εξαίρεση το 1966. Με προσπάθειες του πρώτου προέδρου της ΦΙΦΑ  Ζιλ Ριμε , διοργανώθηκε ένα διεθνές ποδοσφαιρικό τουρνουά έξω απὀ τα πλαίσια των ολυμπιακών αγώνων .                                                                                                                                                                              Η χώρα πού   ανέλαβε την διεξαγωγή και  κάλυψη των οικονομικὠν εξόδων  του πρώτου διεθνούς τουρνουά Ζιλ Ριμε το 1930 , ηταν η Ουρουγουάη , που είναι και η μικρότερη σε έκταση και  πληθυσμό  χώρα της Νοτίου Αμερικής  , αλλά με τον υψηλότερο δείκτη ανθρώπινης ανάπτυξης (βιοτικού,πολιτιστικού επιπέδου) σε σχέση με τις άλλες χώρες της ηπείρου της . Οι κάτοικοι της είναι κυρίως μεσογειακής φυλής   ( ισπανικής και ιταλικής καταγωγής ) . Υπήρξε  ποδοσφαιρική υπερδύναμη  απὀ  το 1916 εως το 1954 . Αλλά η λειψανδρία  την  δυσκόλεψε μετέπειτα  και έχασε τα πρωτεία στο παγκόσμιο πρωτάθλημα .Αν και στο Κόπα Αμέρικα , την σπουδαότερη ποδοσφαιρική διοργάνωση της Αμερικής , αντίστοιχη  με το κύπελλο εθνών (Γιούρο) , η Ουρουγουάη κατέχει τα περισσότερα κύπελλα.                                                                                                                                                                             Ολες οι ομάδες φιλοξενηθηκαν στο Μοντοβιδέο την πρωτέουσα ,   συμμετείχαν 13 χώρες ,  7 νοτιοαμερικανικές ,  2 βορειοαμερικανικές και   4 ευρωπαϊκές , η αιτία της μη συμμετοχής περισσότερων ευρωπαικών ομάδων ,ήταν το κόστος και η ταλαιπωρία  του ταξιδιού ,πού γινόταν ακτοπλοϊκώς και  διαρκούσε σχεδόν έναν μήνα , στο διάστημα αυτό οι παίκτες , έκαναν προπόνηση στο κατάστρωμα του πλοίου και υπέφεραν από ναυτία .  Η διεξαγωγή του τελικού έγινε στό νεοκατασκευασμένο στάδιο ,  Estadio Centenario  χωρητικότητας 93.000 ατόμων.  Το κύπελλο Ζιλ Ριμέ, όπως λεγόταν τότε το παγκόσμιο κύπελλο , κατέκτησε η κάτοχος των χρυσών μεταλλίων των ολυμπιάδων 1924 και 1928,  ποδοσφαιρική ομάδα της Ουρουγουάης, νικώντας στόν τελικό την ομάδα της Αργεντινής με σκόρ 4 -2 . Στους ημιτελικούς η  Ορουγουάη και η Αργεντινή απέκλεισαν αντίστοιχα τις   Γιουγκοσλαβία και ΗΠΑ , ακριβώς με το ίδιο  σκορ ,6 - 1 . Πρώτος σκόρερ της διοργάνωσης με 8 γκολ,  αναδείχθηκε ο αργεντινός Γκιγιέρμο Στάμπιλε .  Στα επόμενα τουρνουά Ζιλ Ριμέ η Ουρουγουάη αρνήθηκε την συμμετοχή της πρώτα το 1934  επειδή   η Ιταλία  στο προηγούμενο κύπελλο ,όπως κι άλλες ευρωπαϊκές χώρες δεν είχαν επισκεφθεί το Μοντεβιδέο και το 1938 αρνήθηκε παρομοίως με την Αργεντινή σε ένδειξη διαμαρτυρίας , επειδή το τουρνουά διοργανώθηκε για δεύτερη συνεχή φορά στην Ευρώπη. Το τουρνουά Ζιλ Ριμέ  επαναλήφθηκε μεταπολεμικά το 1950 στην Βραζιλία και το κατέκτησε ξανά η Ουρουγουάη  , επιτυχία πού δεν επανέλαβε στην συνέχεια παρά κατέλαβε   4η θέση στο παγκόσμιο κύπελλο  του 1954, του 1970 και του 2010.                                                                                                                                                                                 Προπαγανδιστικά   επιχειρείται η ταύτιση της οικουμενικότητας κάποιου πολιτιστικού γεγονότος με αυτό πού καλείται σήμερα παγκοσμιοποίηση, ο αδίστακτος κρατικός μονοπωλιακός καπιταλισμός   υποβαθμίζει τις αθλητικές αναμετρήσεις μεταξύ των εθνών  και τις υποβιβάζει στο επίπεδο των ιδιωτικών συλλόγων πού έχουν χάσει προ πολλού ,τον τοπικό αγωνιστικό χαρακτήρα και υπόσταση τους  καί έχουν καταντήσει ιδιωτικές επιχειρήσεις χωρίς νόημα .Οι ρομαντικές ιδέες ,εκείνων των Γάλλων πού εμπνεόμενοι από τον  αρχαίο ελληνικό πολιτισμό , προσπάθησαν να εξευγενίσουν  την σύγχρονη εποχή, είναι αντίθετες   μέ τίς παρασιτικές επιδιώξεις  των  σημερινών  κερδοσκόπων καί των έκφυλων  που κάνουν μετανάστευση αντικατάστασης εξαφανίζοντας σταδιακά τα ευρωπαϊκά  έθνη πού αποτελούν τις κοινωνίες  των χωρών υποδοχής η εισβολής .

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου