Βυζαντινό ιππικό καταδιώκει το Βουλγαρικό , χειρόγραφο από το Χρονικό του Κων/νου Μανασσή πού φυλάσσεται στην βιβλιοθήκη του Βατικανού.
Βουλγαρικό Κράτος. Κατά την εποχή του Χαλκού σχηματίσθηκαν στην Βαλκανική χερσόνησο άνωθεν της Μακεδονίας και Ηπείρου , τα αγενή, βάρβαρα έθνη των Ιλλυριών και Θρακών , την εποχή του σιδήρου τα παράλια της Θράκης του Αιγαίου εποικίσθηκαν από Έλληνες , αργότερα οι χώρες αυτές αποτέλεσαν τμήμα της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας . Στις αρχές του 4ου αι. ο Μ. Κωνσταντίνος μετέφερε την πρωτεύουσα της Αυτοκρατορίας στο Βυζάντιο την αρχαία αποικία των Μεγαρέων επί των δυτικών ακτών του Βοσπόρου στην ανατολική Θράκη. Τον 6ο αιώνα εποίκησαν την βαλκανική οι Σλάβοι και αφομοίωσαν τους Ιλλυριούς , Θράκες, Δάκες και τους εκρωμαϊσμένους και εξελληνισμένους Ιλλυριούς και Θράκες του Νότου. Στα τέλη του 7ου αιώνα ορδές Βουλγάρων , τουρκομογγολικής προέλευσης υπό την ηγεσία του Ασπαρούχ εισέβαλαν νότια του Δούναβη , απέσπασαν την μικρή Σκυθία από την Βυζαντινή Αυτοκρατορία και αναμείχθηκαν με τον εγχώριο πληθυσμό Νοτιοσλάβων , τους επόμενους τρείς αιώνες σχημάτισαν ισχυρό κράτος πού εξελίχθηκε σε αυτοκρατορία μετά τις συνεχόμενες νίκες τους επί των ανεπαρκών σε μέγεθος βυζαντινών δυνάμεων .Στο απόγειό της η Βουλγαρία περιελάμβανε σχεδόν όλη την Βαλκανική χερσόνησο την νοτιοανατολική Σκυθία , την Μακεδονία , Ήπειρο, Θεσσαλία και Στερεά Ελλάδα . Πόλεμος κατά Βουλγάρων . Η πρώτη Βουλγαρική Αυτοκρατορία διαλύθηκε από τον Βυζαντινό αυτοκράτορα Βασίλειο Β΄ τον Βουλγαροκτόνο . Προς το τέλος της Μακεδονικής Δυναστείας οι στρατηγοί αυτοκράτορες Νικηφόρος Φωκάς και Ιωάννης Τσιμισκής κατόρθωσαν να νικήσουν Άραβες, Ρώσους και Βουλγάρους και να ανακτήσουν τμήμα από τα χαμένα εδάφη της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας . Όταν ενηλικιώθηκε ο Βασίλειος Β΄ εξεστράτευσε κατά του Σαμουήλ στην Δυτική Βουλγαρία αλλά οι δυνάμεις του καταστράφηκαν στις Πύλες του Τραϊαννού το 986 . Τα επόμενα 10 χρόνια ήταν απασχολημένος με την καταστολή των στασιαστών στρατηγών και με τον πόλεμο κατά των Αράβων , εκμεταλλευόμενοι την ευκαιρία οι Βούλγαροι ανακατέλαβαν τα εδάφη της ανατολικής Θράκης και κατέβηκαν μέχρι την Κόρινθο αλλά ηττήθηκαν στην μάχη του Σπερχείου το 996. Από το 1000 ξεκινά η τελευταία φάση του πολέμου του Βασιλείου κατά των Βουλγάρων , εξ' αιτίας του μικρού σε μέγεθος βυζαντινού στρατού, η επίθεση του Βασίλειου χρειάσθηκε σειρά νικηφόρων μαχών , λεηλασίας και ψυχολογικού πολέμου επί 18 έτη για να διαλύσει τις υποδομές του βουλγαρικού κράτους τους και να υποτάξει τους Βουλγαροσλάβους . Μάχη του Κλειδίου. Η στρατηγική του Βασίλειου υπέσκαψε το σλαβο βουλγαρικό δυναμικό και ο στρατός τους αναγκάσθηκε να λάβει αμυντική στάση . Μία μεγάλη μάχη δόθηκε στα τέλη Ιουλίου 1014 στην περιοχή Κλειδίον , κοιλάδα στην οροσειρά της Κερκίνης και πέρασμα πού οδηγεί από τις Σέρρες στην πεδιάδα της Βουλγαρίας . Ο Βασίλειος ξεκίνησε από την Κωνσταντινούπολη με περίπου 15 ως 20 χιλιάδες στρατιώτες και εισερχόμενος στην Μακεδονία βάδισε παράλληλα του ποταμού Στρυμόνα πού η διαδρομή του οδηγούσε στην βουλγαρική (θρακική) ενδοχώρα . Ο Σαμουήλ είχε οχυρωθεί καλά πάνω στην οροσειρά του Βελάσιου με 45.000 Βουλγαροσλάβους και κατασκευάσει ξύλινο τείχος στο φαράγγι . Μετά χώρισε τον στρατό του για να επιτύχει διάσπαση της εκστρατευτικής δύναμης τού Βασιλείου στέλνοντας περίπου 15.000 Βουλγάρους να πολιορκήσουν την Θεσσαλονίκη , αλλά ο υπερασπιστής αυτής Θεοφύλακτος Βοτανειάτης οδήγησε την φρουρά έξω από τα τείχη της πόλης νίκησε τους Βούλγαρους συνέλαβε αιχμαλώτους και στρατιωτικό εξοπλισμό και στην συνέχεια κατευθύνθηκε στο Βορρά ενώνοντας την δύναμή του περίπου 4 χιλιάδες άνδρες με τον κύριο όγκο του βυζαντινού στρατού . Την 26η Ιουλίου άρχισε η βυζαντινή επίθεση πάνω στο τείχος των Βουλγάρων πού επαναλήφθηκε την επομένη χωρίς να το διασπάσουν , το βράδυ συνενώθηκαν με τις δυνάμεις του Βοτανειάτη , το πρωΐ της 28ης επιτέθηκαν με σφοδρότητα στο τείχος χωρίς αποτέλεσμα , μετά ο Βασίλειος διέταξε τον Νικηφόρο Ξιφία να πάρει μερικές χιλιάδες ιππικού και ελαφρών οπλισμένων και να εκτελέσει κυκλωτικό ελιγμό , ο Ξιφίας πρώτα βάδισε νότια και μετά στράφηκε δυτικά , ύστερα έστρεψε βόρεια χωρίς να αντιληφθούν τον ελιγμό οι Βούλγαροι , την νύχτα της 29ης Ιουλίου οδήγησε το στράτευμά του από απόκρημνα περάσματα του βουνού και τον έφερε πίσω από τις βουλγαρικές γραμμές , την ημέρα παρατάχθηκε στα μετόπισθεν του εχθρού και επιτέθηκε , οι Βούλγαροι αιφνιδιάστηκαν και πολλοί εγκατέλειψαν τους πύργους για να αντιμετωπίσουν τις δυνάμεις του Βοτανειάτη και έτσι η άμυνά τους στο τείχος εξασθένισε , ο Βασίλειος ενέτεινε την επίθεση , με τις πολιορκητικές μηχανές έσπασε το τείχος και εισέβαλε με τους βαριά οπλισμένους , έτσι χτύπησαν τους Βουλγαροσλάβους από μπροστά και πίσω , κάποιοι από αυτούς πρόλαβαν να τραπούν σε φυγή , αλλά οι περισσότεροι σκοτώθηκαν ἤ παραδόθηκαν κατά χιλιάδες . Η Εκδίκηση . Ο Σαμουήλ απουσίαζε από το πεδίο της Μάχης και μετά έσπευσε ανατολικά να συσπειρώσει τις δυνάμεις του στρατού του, ο γιός του βλέποντας την απελπισμένη αντίσταση κοντά στην πόλη Μακρίεβο πανικοβλήθηκε , άρπαξε τον πατέρα του και με τά άλογά τους διέφυγαν στην Στρώμνιτσα . Αν και οι Βούλγαροι είχαν υποστεί μεγάλη ήττα , οι βουλγαρικές υποδομές δεν είχαν καταστραφεί πλήρως , στην συνέχεια ο Βασίλειος έστειλε τον Βοτανειάτη να καταστρέψει τις νότιες οχυρώσεις της Στώμνιτσας , αλλά έπεσε σε ενέδρα δέκα χιλιάδων Σλάβων κρυμμένοι στις πλαγιές ενός φαραγγιού τους κατέσφαξαν , μετά από αυτό το θλιβερό γεγονός ο Βασίλειος εγκατέλειψε την πολιορκία της πόλεως και ακολούθησε τακτική φθοράς. Από την λύπη του για τον θάνατο του Βοτανειάτη , διέταξε να τυφλώσουν όλους τους βουλγαροσλάβους αιχμαλώτους κάπου 10 με 15 χιλιάδες , μία τιμωρία πού αποδιδόταν σε στασιαστές . Το 1 % των Βουλγαροσλάβων τυφλώθηκε μόνο από το ένα μάτι και οι μονόφθαλμοι οδήγησαν τους άλλους πίσω στην Στρώμνιτσα ανά ομάδες των 100 , στα τέλη Σεπτεμβρίου ο Σαμουήλ υπέστη καρδιακή προσβολή και αυτό ήταν άλλο ένα πλήγμα για το βουλγαρικό κράτος. Πέρασαν άλλα τέσσερα έτη πολέμου, οικονομικής καταστροφής και τιμωριών δουλείας ἤ εξορίας των Βουλγαροσλάβων στρατιωτών , ώσπου η ελίτ αυτών δήλωσε υποταγή και ο Βασίλειος τους φέρθηκε ευγενικά και τους άφησε τα προνόμιά τους , υποταγή δήλωσαν και οι Σέρβοι και Κροάτες . Μετά ο Βασίλειος στράφηκε κατά των Χαζάρων πού είχαν καταλάβει την Ταυρική (Κριμαία) και την ανέκτησε . Τα επόμενα έτη η Βυζαντινή Αυτοκρατορία θα χρειαζόταν κι άλλους αυτοκράτορες σαν τον Βασίλειο Βουλγαροκτόνο αλλά δυστυχώς δεν διέθετε με αποτέλεσμα να καταρρεύσει.
Βουλγαρικό Κράτος. Κατά την εποχή του Χαλκού σχηματίσθηκαν στην Βαλκανική χερσόνησο άνωθεν της Μακεδονίας και Ηπείρου , τα αγενή, βάρβαρα έθνη των Ιλλυριών και Θρακών , την εποχή του σιδήρου τα παράλια της Θράκης του Αιγαίου εποικίσθηκαν από Έλληνες , αργότερα οι χώρες αυτές αποτέλεσαν τμήμα της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας . Στις αρχές του 4ου αι. ο Μ. Κωνσταντίνος μετέφερε την πρωτεύουσα της Αυτοκρατορίας στο Βυζάντιο την αρχαία αποικία των Μεγαρέων επί των δυτικών ακτών του Βοσπόρου στην ανατολική Θράκη. Τον 6ο αιώνα εποίκησαν την βαλκανική οι Σλάβοι και αφομοίωσαν τους Ιλλυριούς , Θράκες, Δάκες και τους εκρωμαϊσμένους και εξελληνισμένους Ιλλυριούς και Θράκες του Νότου. Στα τέλη του 7ου αιώνα ορδές Βουλγάρων , τουρκομογγολικής προέλευσης υπό την ηγεσία του Ασπαρούχ εισέβαλαν νότια του Δούναβη , απέσπασαν την μικρή Σκυθία από την Βυζαντινή Αυτοκρατορία και αναμείχθηκαν με τον εγχώριο πληθυσμό Νοτιοσλάβων , τους επόμενους τρείς αιώνες σχημάτισαν ισχυρό κράτος πού εξελίχθηκε σε αυτοκρατορία μετά τις συνεχόμενες νίκες τους επί των ανεπαρκών σε μέγεθος βυζαντινών δυνάμεων .Στο απόγειό της η Βουλγαρία περιελάμβανε σχεδόν όλη την Βαλκανική χερσόνησο την νοτιοανατολική Σκυθία , την Μακεδονία , Ήπειρο, Θεσσαλία και Στερεά Ελλάδα . Πόλεμος κατά Βουλγάρων . Η πρώτη Βουλγαρική Αυτοκρατορία διαλύθηκε από τον Βυζαντινό αυτοκράτορα Βασίλειο Β΄ τον Βουλγαροκτόνο . Προς το τέλος της Μακεδονικής Δυναστείας οι στρατηγοί αυτοκράτορες Νικηφόρος Φωκάς και Ιωάννης Τσιμισκής κατόρθωσαν να νικήσουν Άραβες, Ρώσους και Βουλγάρους και να ανακτήσουν τμήμα από τα χαμένα εδάφη της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας . Όταν ενηλικιώθηκε ο Βασίλειος Β΄ εξεστράτευσε κατά του Σαμουήλ στην Δυτική Βουλγαρία αλλά οι δυνάμεις του καταστράφηκαν στις Πύλες του Τραϊαννού το 986 . Τα επόμενα 10 χρόνια ήταν απασχολημένος με την καταστολή των στασιαστών στρατηγών και με τον πόλεμο κατά των Αράβων , εκμεταλλευόμενοι την ευκαιρία οι Βούλγαροι ανακατέλαβαν τα εδάφη της ανατολικής Θράκης και κατέβηκαν μέχρι την Κόρινθο αλλά ηττήθηκαν στην μάχη του Σπερχείου το 996. Από το 1000 ξεκινά η τελευταία φάση του πολέμου του Βασιλείου κατά των Βουλγάρων , εξ' αιτίας του μικρού σε μέγεθος βυζαντινού στρατού, η επίθεση του Βασίλειου χρειάσθηκε σειρά νικηφόρων μαχών , λεηλασίας και ψυχολογικού πολέμου επί 18 έτη για να διαλύσει τις υποδομές του βουλγαρικού κράτους τους και να υποτάξει τους Βουλγαροσλάβους . Μάχη του Κλειδίου. Η στρατηγική του Βασίλειου υπέσκαψε το σλαβο βουλγαρικό δυναμικό και ο στρατός τους αναγκάσθηκε να λάβει αμυντική στάση . Μία μεγάλη μάχη δόθηκε στα τέλη Ιουλίου 1014 στην περιοχή Κλειδίον , κοιλάδα στην οροσειρά της Κερκίνης και πέρασμα πού οδηγεί από τις Σέρρες στην πεδιάδα της Βουλγαρίας . Ο Βασίλειος ξεκίνησε από την Κωνσταντινούπολη με περίπου 15 ως 20 χιλιάδες στρατιώτες και εισερχόμενος στην Μακεδονία βάδισε παράλληλα του ποταμού Στρυμόνα πού η διαδρομή του οδηγούσε στην βουλγαρική (θρακική) ενδοχώρα . Ο Σαμουήλ είχε οχυρωθεί καλά πάνω στην οροσειρά του Βελάσιου με 45.000 Βουλγαροσλάβους και κατασκευάσει ξύλινο τείχος στο φαράγγι . Μετά χώρισε τον στρατό του για να επιτύχει διάσπαση της εκστρατευτικής δύναμης τού Βασιλείου στέλνοντας περίπου 15.000 Βουλγάρους να πολιορκήσουν την Θεσσαλονίκη , αλλά ο υπερασπιστής αυτής Θεοφύλακτος Βοτανειάτης οδήγησε την φρουρά έξω από τα τείχη της πόλης νίκησε τους Βούλγαρους συνέλαβε αιχμαλώτους και στρατιωτικό εξοπλισμό και στην συνέχεια κατευθύνθηκε στο Βορρά ενώνοντας την δύναμή του περίπου 4 χιλιάδες άνδρες με τον κύριο όγκο του βυζαντινού στρατού . Την 26η Ιουλίου άρχισε η βυζαντινή επίθεση πάνω στο τείχος των Βουλγάρων πού επαναλήφθηκε την επομένη χωρίς να το διασπάσουν , το βράδυ συνενώθηκαν με τις δυνάμεις του Βοτανειάτη , το πρωΐ της 28ης επιτέθηκαν με σφοδρότητα στο τείχος χωρίς αποτέλεσμα , μετά ο Βασίλειος διέταξε τον Νικηφόρο Ξιφία να πάρει μερικές χιλιάδες ιππικού και ελαφρών οπλισμένων και να εκτελέσει κυκλωτικό ελιγμό , ο Ξιφίας πρώτα βάδισε νότια και μετά στράφηκε δυτικά , ύστερα έστρεψε βόρεια χωρίς να αντιληφθούν τον ελιγμό οι Βούλγαροι , την νύχτα της 29ης Ιουλίου οδήγησε το στράτευμά του από απόκρημνα περάσματα του βουνού και τον έφερε πίσω από τις βουλγαρικές γραμμές , την ημέρα παρατάχθηκε στα μετόπισθεν του εχθρού και επιτέθηκε , οι Βούλγαροι αιφνιδιάστηκαν και πολλοί εγκατέλειψαν τους πύργους για να αντιμετωπίσουν τις δυνάμεις του Βοτανειάτη και έτσι η άμυνά τους στο τείχος εξασθένισε , ο Βασίλειος ενέτεινε την επίθεση , με τις πολιορκητικές μηχανές έσπασε το τείχος και εισέβαλε με τους βαριά οπλισμένους , έτσι χτύπησαν τους Βουλγαροσλάβους από μπροστά και πίσω , κάποιοι από αυτούς πρόλαβαν να τραπούν σε φυγή , αλλά οι περισσότεροι σκοτώθηκαν ἤ παραδόθηκαν κατά χιλιάδες . Η Εκδίκηση . Ο Σαμουήλ απουσίαζε από το πεδίο της Μάχης και μετά έσπευσε ανατολικά να συσπειρώσει τις δυνάμεις του στρατού του, ο γιός του βλέποντας την απελπισμένη αντίσταση κοντά στην πόλη Μακρίεβο πανικοβλήθηκε , άρπαξε τον πατέρα του και με τά άλογά τους διέφυγαν στην Στρώμνιτσα . Αν και οι Βούλγαροι είχαν υποστεί μεγάλη ήττα , οι βουλγαρικές υποδομές δεν είχαν καταστραφεί πλήρως , στην συνέχεια ο Βασίλειος έστειλε τον Βοτανειάτη να καταστρέψει τις νότιες οχυρώσεις της Στώμνιτσας , αλλά έπεσε σε ενέδρα δέκα χιλιάδων Σλάβων κρυμμένοι στις πλαγιές ενός φαραγγιού τους κατέσφαξαν , μετά από αυτό το θλιβερό γεγονός ο Βασίλειος εγκατέλειψε την πολιορκία της πόλεως και ακολούθησε τακτική φθοράς. Από την λύπη του για τον θάνατο του Βοτανειάτη , διέταξε να τυφλώσουν όλους τους βουλγαροσλάβους αιχμαλώτους κάπου 10 με 15 χιλιάδες , μία τιμωρία πού αποδιδόταν σε στασιαστές . Το 1 % των Βουλγαροσλάβων τυφλώθηκε μόνο από το ένα μάτι και οι μονόφθαλμοι οδήγησαν τους άλλους πίσω στην Στρώμνιτσα ανά ομάδες των 100 , στα τέλη Σεπτεμβρίου ο Σαμουήλ υπέστη καρδιακή προσβολή και αυτό ήταν άλλο ένα πλήγμα για το βουλγαρικό κράτος. Πέρασαν άλλα τέσσερα έτη πολέμου, οικονομικής καταστροφής και τιμωριών δουλείας ἤ εξορίας των Βουλγαροσλάβων στρατιωτών , ώσπου η ελίτ αυτών δήλωσε υποταγή και ο Βασίλειος τους φέρθηκε ευγενικά και τους άφησε τα προνόμιά τους , υποταγή δήλωσαν και οι Σέρβοι και Κροάτες . Μετά ο Βασίλειος στράφηκε κατά των Χαζάρων πού είχαν καταλάβει την Ταυρική (Κριμαία) και την ανέκτησε . Τα επόμενα έτη η Βυζαντινή Αυτοκρατορία θα χρειαζόταν κι άλλους αυτοκράτορες σαν τον Βασίλειο Βουλγαροκτόνο αλλά δυστυχώς δεν διέθετε με αποτέλεσμα να καταρρεύσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου