7 Νοεμβρίου 1978 ,μετά από καταγγελία στον Τύπο και τις αρχές , αποκαλύπτεται το δράμα μίας γυναίκας πού είχε ζήσει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής της σε απομόνωση στο χωριό Κωσταλέξι Φθιώτιδας. Έμοιαζε με την αινιγματική περίπτωση του Κάσπαρ Χάουζερ στην Γερμανία ο οποίος αν έλεγε αλήθεια ανήκε στην κατηγορία αρπαγμένων κακοποιημένων ατόμων ορισμένες φορές από την νηπιακή ηλικία που θανατώνονταν πνευματικά κατά τον εγκλεισμό τους σε πλήρη απομόνωση πού απέκοπτε την επικοινωνία των θυμάτων με το εξωτερικό περιβάλλον . Στην Ελλάδα λόγω της μυθοπλασίας του εμπορικού Τύπου προς το συμβάν , καθιερώθηκε να λέμε όλα τα εγκλήματα και τις τραγωδίες αυτού του είδους Κωσταλέξι , η δε τοπική κοινωνία Κωσταλεξίου στιγματίστηκε . Η προσωπικότητα της Ελένης Καρυώτη είχε αποδιοργανωθεί μάλλον από την ύπουλη νόσο της σχιζοφρένειας στην εξέλιξη της οποίας συνέβαλαν οι ακατάλληλες συνθήκες του περιβάλλοντός της του χωριού και των δημοσίων ασύλων εκείνης της εποχής , στο αποκορύφωμα της τραγικής υπάνθρωπης ζωής της εξαφανίζεται και αγνοείται το τέλος της . Ρεπορτάζ ΕΔΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου