Ἀρχική Σελίδα

Τετάρτη 13 Νοεμβρίου 2013

Νεομάρτυρας Κωνσταντίνος ο Υδραίος

                                      ___________________________________________________________________________________
                                                                                                                                                          Γεννήθηκε στην Ύδρα το 1770 , οι  γονείς του ήταν η  Μαρίνα  και ο  Μιχάλης  Δημαράς , ορφάνεψε από πατέρα σε νεαρή ηλικία , από  ανάγκη  βιοπορισμού σε ηλικία 18 ετών  μετανάστευσε   στην Ρόδο. Αρχικά  δούλεψε στον Ταρσανά και μετά στο  κατάστημα του Καλόγλου για σύντομο  χρονικό διάστημα , ώσπου τον διέφθειραν οι  Τούρκοι  , εισήλθε   στην υπηρεσία του  Χασάν Πασά ,αλλοξοπίστησε  σε μουσουλμάνος και έκανε περιτομή .  Μετά από τρία έτη έλαβε  άδεια από τον Πασά να επισκεφθεί την μητέρα του στην Ύδρα, ωστόσο η είδηση της αποστασίας του είχε γεμίσει   πίκρα και ντροπή  την μητέρα του που θρηνούσε  για την κατάντια  του γιού της .Όταν  έφθασε στο πατρικό του στην  Ύδρα  βρήκε κλειδωμένη την θύρα του σπιτιού ,  η μάνα του είπε  από μέσα   πως δεν είχε  γιό μουσουλμάνο  με  τουρκικό όνομα . Τότε  ράγισε  η καρδιά κι επέστρεψε θλιμμένος  στην Ρόδο,  στην συνέχεια  αποφάσισε να εξομολογηθεί  σε έναν μοναχό  που ασκήτευε στις σπηλιές του Ροδινίου , και   του είπε  πώς ήθελε  να επανορθώσει με ομολογία και μαρτύριο .  Ο πνευματικός  τον συμβούλεψε να φύγει κρυφά από την Ρόδο και να πάει να ζήσει σ'  άλλον τόπο, όπου οι άνθρωποι δεν θα γνώριζε για το παρελθόν του και δεν θα υπήρχε ο κίνδυνος να αποκαλυφθεί και να συλληφθεί από  τους Τούρκους .  ___________________________________________________________________________________ Ο Κωνσταντίνος ο Υδραίος ακολούθησε την συμβουλή , αρχικά  κατέφυγε στην Ταυρίδα ( Κριμαία) , όπου  παρέμεινε άλλα  τρία έτη και μετά   πήγε στην Κωνσταντινούπολη  , εκεί  κατάφερε να συναντηθεί  με τον Οικουμενικό Πατριάρχη  Γρηγόριο Ε'  , ο οποίος   τον έστειλε στην μοναστική πολιτεία του Αγίου Όρους  να ασκηθεί στην κατά  Χριστόν ζωή  και πολιτεία. Ο Κωνσταντίνος   διέμεινε  πέντε μήνες στην Μονή Ιβήρων   ασκούμενος , κατά την παραμονή του εκεί συνάντησε τον Όσιο Νικόδημο τον Αγιορείτη τον Συναξαριστή  που συνέγραφε Μαρτυρολόγια , ο οποίος  τον προετοίμασε ψυχολογικά για τον αγώνα του μαρτυρίου , ενώ   οι άλλοι μοναχοί προσπαθούσαν να τον αποτρέψουν ,αλλά  ο Κωνσταντίνος ήταν  αποφασισμένος  να επιστρέψει στην Ρόδο και να ομολογήσει τον Χριστό εκεί όπου τον είχε αρνηθεί .Επιστρέφοντας ο Κωνσταντίνος ο Υδραίος  στην Ρόδο το 1800 μΧ ,  φορώντας το μαύρο ράσο και τον σκούφο των μοναχών παρουσιάστηκε στον Χασάν Πασά  και ομολόγησε την πίστη του , ο Πασάς  όταν τον γνώρισε  προσπάθησε  να τον καλοπιάσει  , του ζήτησε να αλλάξει ρούχα και να αφήσει τις τρέλες ,  βλέποντας  όμως  την άρνηση  του Κωνσταντίνου τον φυλάκισε . Μετά  από λίγες ημέρες τον ρώτησε αν  είχε αλλάξει γνώμη , ο Κωνσταντίνος παρέμενε αμετάπειστος , τότε οργισμένος  ο Πασάς διέταξε να τον βασανίσουν μέχρι να μεταπειστεί , τον μαστίγωσαν  , του  έσχισαν  την σάρκα του με άγκιστρα  και τον έσυραν στους δρόμους της πόλεως  ,  υπέμενε την κακοποίηση με καρτερία λέγοντας την φράση του Ευαγγελίου  «Μνήσθητί  μου Κύριε όταν έλθης εν τη βασιλεία σου » , μετά   τον ξανάριξαν μέσα στο μπουντρούμι .  Την επομένη τον οδήγησαν και πάλι στον Πασά   που  διέταξε να τον δείρουν αλύπητα , από το ξύλο του έσπασαν την γνάθο  , αιμόφυρτο και λιπόθυμο τον ξανάριξαν στην φυλακή ,  μέσα στο κελλί  παρουσιάσθηκε ο Χριστός μέσα σε φωτεινό περίβλημα και θεράπευσε τα τραύματά του. Ύστερα  απο τρείς ημέρες ζήτησε πάλι  ο Χασάν Πασάς  να τον φέρουν μπροστά του κι όταν τον είδε  ακλόνητο , τον έριξε πάλι στα μπουντρούμια  δεσμεύοντας τα πόδια του στο τιμωρητικό ξύλο , την νύχτα  φωτίσθηκε όλη η φυλακή  και ο Κωνσταντίνος  λύθηκε  απ' τα δεσμά του ,ένας κληρικός τον επισκέφθηκε  στην φυλακή , τον κοινώνησε , και τον εμψύχωσε να παραμείνει πιστός μέχρι θανάτου . __________________________________________________________________________________   Ύστερα από  πέντε μήνες φυλάκισης  και βασανισμού ,   καταδικάστηκε  σε θάνατο ,  τρείς ημέρες προ του θανάτου  ,ζήτησε να μεταλάβει των Αχράντων Μυστηρίων .Τα χαράματα της Τετάρτης 14 Νοεμβρίου 1800 μΧ  τον οδήγησαν στην περιοχή Μανδράκι έξω από  τα τείχη της παλαιάς πόλεως  και εκτέλεσαν την θανατική ποινή δι' απαγχονισμού  . Μετά  τον θάνατο  πέταξαν το σκήνωμα του Μάρτυρος  πάνω σ' ένα σωρό από ξύλα δίπλα στον τόπο του μαρτυρίου  και έδωσαν   άδεια στους Χριστιανούς να το πάρουν ,  με επικεφαλής  τον Επίσκοπο της  Ρόδου Αγάπιο   μετέφεραν το σκήνωμα στον Ναό των Εισοδίων της  Θεοτόκου  Νεοχωρίου ,  το  οποίο ενταφίασαν  πίσω από  το Ιερό Βήμα. Τρία έτη  αργότερα ήλθε στην Ρόδο η μητέρα του του Κωνσταντίνο του Υδραίου  και ζήτησε να πάρει το  λείψανο στην Ύδρα. Ο Μητροπολίτης Αγάπιος της έδωσε μια επιστολή προς τον Αρχιερέα και τους προκρίτους της Ύδρας  στην οποία  εξιστορούσε τα γεγονότα  του μαρτυρίου και τα γενόμενα δια της χάριτος του Αγίου , θαύματα . Κατά την ανακομιδή των λειψάνων  ο εφημέριος του Ιερού Ναού , Ιωάννης κράτησε στην Ρόδο  την ωλένη του αντιβραχίου  .   __________________________________________________________________________________                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                   Ἀπολυτίκιον. Ἦχος πλ. α΄. Τὸν συνάναρχον Λόγον.                     
                                                                                                                                                     Εὐσεβείας τὸ ῥόδον, τὸ εὐωδέστατον, τὸ μέγα κλέος τῆς Ῥόδου, καὶ πολιοῦχον στεῤῥόν, Κωνσταντῖνον οἱ πιστοὶ ἀνευφημήσωμεν, ὅτι Μαρτύρων τὴν ὁδόν, διανύσας ἐπὶ γῆς, ἐν οὐρανοῖς ἐδοξάσθη, καὶ πρεσβεύει νῦν τῇ Τριάδι, ἐν παῤῥησίᾳ ὑπὲρ πάντων ἡμῶν.                                                                                                                                                                        Μετὰ τὴν α΄ Στιχολογίαν,                                                                                                                Κάθισμα.                                     
Ἦχος α΄. Τὸν τάφον σου.                                                                                                                                                                Καὶ νῦν. Θεοτοκίον.
                                                                                                                                                                      Τῇ δυνάμει τοῦ ἐκ σοῦ, ἐνανθρωπήσαντος φρικτῶς, καὶ λυτρώσαντος ἡμᾶς, τῆς ἁμαρτίας τοῦ Ἀδάμ, ὁ Κωνσταντῖνος ῥωννύμενος Θεοτόκε, ἔδραμε στεῤῥῶς, πρὸς τὸ στάδιον, καὶ μαρτυρικῶς, κατετρόπωσεν, Ἀγαρηνῶν τυράννων μιαιφόνων, τὸ ἐπαιρόμενον φρύαγμα· μεθ᾿ οὗ δυσώπει, ἡμᾶς σωθῆναι, τὸν Δεσπότην  Παρθένε.                                                                                                                                                                                                                      

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου