Σπυρίδων, Επίσκοπος Τριμυθούντος ο Θαυματουργός . Είναι Άγιος της Ορθόδοξης Εκκλησίας . Γεννήθηκε στο μαρτυρικό χωριό Άσσια της Κύπρου το 270 . Ήταν βοσκὸς χωρὶς μόρφωση και παντρεμένος είχε αποκτήσει μία κόρη την Ειρήνη , όταν πέθανε η σύζυγός του έγινε μοναχός και μελετητής αργότερα οι πιστοί τον εξέλεξαν Επίσκοπο Τριμυθούντος αλλά παρά το αξίωμά του παρέμεινε απλοικός . Στην Α' οικουμενική σύνοδο πού συγκάλεσε ο Μέγας Κωνσταντίνος στὴν Νίκαια, ο Σπυρίδων σε αντιπαράθεση με τον Άρειο έφερε το παράδειγμα του κεραμιδιού το οποίο χαρακτήρισε οντότητα πού συνθέτουν τρείς μορφές της ύλης ,το χώμα ,το νερό και η φωτιά και αιτιολόγησε την τριαδικότητα του Θεού . Πατήρ , Υιού καὶ Αγίου Πνεύματος. Ο Σπυρίδων ἔλαβε την χάρη από τον Θεὸ να κάνει θαύματα .μερικά από τα διαφημιζόμενα θαύματά του κατά τους συναξαριστές : - Όταν η ξηρασία έπληξε την Κύπρο ο Σπυρίδων προσευχήθηκε στὸν Θεὸ εισακούσθηκε η προσευχή και δημιουργήθηκαν βροχοπτώσεις . -Ένας μαυραγορίτης είχε αποθηκεύσει σιτάρι για να εκμεταλλευτεί τον λιμὸ αλλά από την καταιγίδα η σιταποθήκη γκρεμίστηκε και το σιτάρι διαμοιράστηκε στους πεινασμένους . - Άνθρωπος σε ανάγκη προσήλθε στον επίσκοπο Σπυρίδωνα ζητώντας δάνειο γιὰ να εξοφλήσει τα χρέη του , ο Άγιος έπιασε ένα φίδι το οποίο μεταμορφώθηκε σε χρυσό καὶ το έδωσε στον άνθρωπο, αυτός έβαλε το χρυσό φίδι ενέχυρο κι όταν εξόφλησε το χρέος επέστρεψε το χρυσό φίδι στον Σπυρίδωνα κι εκείνο επανήλθε στὴν προηγούμενη κατάσταση ζωής κι έφυγε .-- Ο Θεὸς έδωσε στὸν Σπυρίδωνα διὰ τού αγίου πνεύματος εξουσία επί τού θανάτου , κάποτε μία γυναίκα τον παρακάλεσε κι ανάστησε το νεκρό βρέφος της αλλὰ από την έντονη συγκίνηση υπέστη ανακοπή και ανάστησε κι αυτήν . Μιά φορά τιμώρησε γυναίκα μοιχαλίδα η οποία γέννησε νόθο παιδί κι έλεγε ψέμματα πως το παιδί ήταν τού συζύγου της ο οποίος απουσίαζε σε ταξίδι 20 μήνες γιά την αμαρτία αυτή την καταράσθηκε και πέθανε . Άλλη γυναίκα είχε εμπιστευθεί ένα κόσμημα στην Ειρήνη την θυγατέρα του όταν η Ειρήνη πέθανε η γυναίκα αγνοούσε σε ποιο μέρος είχε φυλάξει το κόσμημα της τότε ο Σπυρίδων έσκυψε πάνω στο πρόσωπο της νεκρής και την ρώτησε που είχε φυλαγμένο το κόσμημα η νεκρή ψιθύρισε την απάντηση κι επέστρεψε στην νεκρική σιγή. Μιά μέρα καθώς λειτουργούσε χωρίς να υπάρχουν πιστοὶ και ψάλτες στον ναὸ είπε το "εἰρήνη πάσι " και ο διάκονος άκουσε τον χορό των αγγέλων να συμπληρώνει «« καὶ τῷ πνεύματί σου» . Ο Άγιος Σπυρίδων απεβίωσε το 348 ,το σκήνωμά του παρέμεινε άφθαρτο στοὺς αιώνες , τον 7ο αιώνα αυτό μεταφέρθηκε σε ασφαλέστερο τόπο στην Κωνσταντινούπολη και μόνο η αγία λάρνακα έμεινε στὴην Κύπρο .Ο Ρώσος περιηγητὴς A.Novgorod έγραψε το έτος 1200 ,πώς είδε το λείψανο στην Μονὴ της Θεοτόκου της Οδηγήτριας , πρόκειται περί της γυναικείας Μονής της Θεοτόκου Κεχαριτωμένης.Αργότερα αυτό μεταφέρθηκε στον μεγαλοπρεπή ναό των Αγίων Αποστόλων, πού κατέστρεψαν οι Τούρκοι στην δεύτερη άλωση του Βυζαντίου κατά την πολιορκία της Πόλεως ο ιερεύς Γρηγόριος Πολύευκτος έλαβε τα λείψανα του Αγίου Σπυρίδωνος και της Θεοδώρας της Αυγούστας και μέσω Θράκης,Μακεδονίας και Ηπείρου έφθασε στην Κέρκυρα το 1456 και τα κληροδότησε στον ιερέα Γεώργιο Καλοχαιρέτη ,τα ιερὰ λείψανα τοποθετήθηκαν αρχικά στόν ναό του Αγίου Αθανασίου και τα κληρονόμησαν οι γιοί του Γεώργιου Καλοχαιρέτη . Ο ένας γιός ο Μάρκος δώρησε στην κερκυραϊκὴ κοινότητα το λείψανο της Αγίας Θεοδώρας της Αυγούστας, οι δυό άλλοι γιοί Φίλιππος και Λουκάς θέλησαν να μεταφέρουν το λείψανο του Αγίου Σπυρίδωνα στην Βενετία αλλά υπήρξε αντίδραση των Κερκυραίων , η υπόθεση αυτή εκδικάσθηκε στην Βενετία και η απόφαση ήταν υπέρ της επιθυμίας των Καλοχαιρέτηδων , αλλά μετά από διαμαρτυρίες του Κερκυραϊκού λαού , ακυρώθηκε η απόφαση με το σκεπτικό ότι δεν έπρεπε να δημιουργηθεί δυσαρέσκεια στον λαό και παραχωρήθηκαν τα δικαιώματα στην κόρη του Φιλίππου την Ασημίνα η οποία παντρεύτηκε το 1520 τον Σταματέλο Βούλγαρη και το ιερό λείψανο περιήλθε στην κυριότητα της οικογένειας Βούλγαρη και το σκήνωμα μεταφέρθηκε προσωρινά στον καθεδρικό ναό τού Ταξιάρχη Μιχαήλ μέχρι το 1528 όταν ο Βούλγαρης έκτισε ναὸ προς τιμήν τού Αγίου και τοποθετήθηκε σε αυτόν . Κατά τὴν πρώτη πολιορκία της Κέρκυρας από τον στόλο των Σαρακηνών του Μπαρμπαρόσα το 1537 , το λείψανο μεταφέρθηκε προσωρινὰ εντὸς του παλαιού φρουρίου στον ναό των Αγίων Αναργύρων , μετὰ το τέλος της πολιορκίας επανήλθε στην προηγούμενη θέση του , το 1587 εξ'αιτίας άλλων οχυρωματικών έργων , ο ναὸς κατεδαφίσθηκε και το λείψανο μετακινήθηκε ξανά στον ναὸ του Αγίου Νικολάου των Ξένων.Το 1589 έγιναν τα εγκαίνια τού νεότερου ναού του Αγίου Σπυρίδωνος και το λείψανο παραμένει μόνιμα εκεί , από το 1967 με προεδρικὸ διάταγμα αναγνωρίστηκε ως ίδιον Ν.Π.Δ.Δ υπό την επωνυμία «Ιερὸν Προσκύνημα Αγίου Σπυρίδωνος Κερκύρας».Λιτανείες- Το 1553 ο Άγιος βοήθησε τούς κατοίκους του νησιού από ασιτία γι' αυτό καθιερώθηκε η λιτανεία του Μ.Σαββάτου. Το 1629 καθάρισε το νησὶ από την πανώλη γι' αυτόν τον λόγο καθιερώθηκε η λιτανεία της Κυριακής των Βαίων. Το 1673 καταπολέμησε εκ νέου την πανώλη γι' αυτό καθιερώθηκε η λιτανεία την πρώτη Κυριακή του Νοεμβρίου.Το 1716 η Δημοκρατία της Βενετίας αναγνώρισε την συμβολή του Αγίου στην υπεράσπιση του νησιού κατά την δεύτερη τουρκική πολιορκία και νομοθέτησε την επίσημη λιτανεία της 11ης Αυγούστου - Κάποτε ένας έμπορος από την ανατολή ο Θεόδωρος που είχε τυφλωθεί επισκέφθηκε το ιερό προσκύνημα κάνοντας θερμή παράκληση στον Άγιο , ύστερα ανέκτησε πλήρως την όρασή του , η ανάμνηση αυτού τού θαύματος εορτάζεται στις 13 Ιουλίου. Είναι εκ των πατέρων της Ορθόδοξης εκκλησίας , πολιούχος της Κέρκυρας και της επισκοπής Τριμυθούντος .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου