Άγιος Νικόλαος

                                                                                                                                                                Άγιος Νικόλαος Βυζαντινό Μουσείο Αθηνών

                                                                                                                                           Νικόλαος Eπίσκοπος Μύρων της Λυκίας ο θαυματουργός .  Είναι ιστορικό πρόσωπο και Άγιος της   Ορθόδοξης Εκκλησίας και της  ρωμαιοκαθολικής και αγγλικανικής , ο οποίος    έζησε στην Λυκία Παμφυλία στην νότιο Μικρά Ασία 3ο -4ο αι. μΧ .   Γεννήθηκε περίπου το 270 στα  Τάταρα  λιμάνι της Λυκίας και κοιμήθηκε  το 343 μΧ  στην πόλη  Μύρα .Οι γονείς του   Επιφάνιος και  Ιωάννα  ήταν χριστιανοί και  πέθαναν   όταν ο Νικόλαος  ήταν παιδί  , την κηδεμονία του ανέλαβε ο θείος του Επίσκοπος Πατάρων πού είχε  το ίδιο όνομα ,  όταν ενηλικιώθηκε   χειροτονήθηκε   ιερέας και μετά  εξελέγη  Αρχιεπίσκοπος Μύρων  Λυκίας. Είχε ιδρύσει νοσοκομεία και άλλα  ιδρύματα βοηθώντας  άπορους καθώς  και διωκόμενους χριστιανούς ,  κατά τους διωγμούς του Διοκλητιανού φυλακίσθηκε και απελευθερώθηκε επί Μεγάλου Κωνσταντίνου . Συμμετείχε στην Α΄ Οικουμενική Σύνοδο και ήταν  αντίπαλος του Αρείου  , κοιμήθηκε   σε σχετικά μεγάλη ηλικία για  την εποχή .                                                                                                                                                                                                                 Ο Άγιος Νικόλαος φημολογείται ότι μυστικά  άφηνε νομίσματα  στα παράθυρα των σπιτιών  των φτωχών ανθρώπων  και με αυτό συνδέεται  ο μύθος του Σάντα Κλάους των δυτικών ,  φημίζεται και γιά  ένα  θαύμα διάσωσης  ναυαγού ,  κυρίως   στην  ορθόδοξη εκκλησία   τιμάται και ως  προστάτης των ναυτών και  δυτών,  του  Ναυτικού .

                        Τοιχογραφία από την βασιλική Αγίου Νικολάου Μύρων της Λυκίας                                                                                                                                                                                                          Ο τάφος του Αγίου Νικολάου έως τον 11ο αι. μΧ    αποτελούσε τόπο προσκυνήματος των Χριστιανών αλλά   το  1071 ο Ρωμανός Δ΄ ηττήθηκε από  τους Σελτζούκους Τούρκους στην Μάχη του Μαντζικέρτ μετά  ο έλεγχος της Μικράς Ασίας περιλαμβανομένης της Λυκίας  χάθηκε   ,  εκμεταλλευόμενοι  την αποσταθεροποίηση της Βυζαντινής  αυτοκρατορίας , ναύτες από το Μπάρι της Απουλίας διέρρηξαν την κρύπτη του Αγίου Νικολάου   και μετέφεραν το  οστά στην  Ιταλία .  Λέγεται ότι   η βασιλική   στο Μπάρι  αναβλύζει  μύρο όπως προηγουμένως στον ιερό ναό   Μύρων  της Λυκίας , από την λάρνακα διαρρέει  ένα υγρό σαν ροδόνερο   . Στα τέλη της  δεκαετίας του  '50  ο   καθηγητής  ανατομίας Λουίτζι Μαρτίνο από το πανεπιστήμιο του Μπάρι κι ένας συνάδελφός του μέτρησαν τα οστά πού ήταν τοποθετημένα στην κρύπτη ,το 2005 η έκθεση των μετρήσεων απεστάλη σε εγκληματολογικό εργαστήριο της Αγγλίας , η ανακατασκευή του προσώπου παρήχθη από την ανθρωπολόγο Δρ Καρολάιν Γουίλκινσον του πανεπιστημίου του Μάντσεστερ και παρουσιάσθηκε στο BBC με τίτλο το πραγματικό πρόσωπο του Σάντα .                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                 

                                                                                                                                                          

                                                                                                                                                             Δόξα....... Ἦχος πλάγιος β΄                                                                                                                                                                        Ἱεραρχών τὴν καλλονήν , καὶ τῶν Πατέρων κλέος , τὴν βρύσιν τῶν θαυμάτων , καὶ τῶν πιστῶν ἀντιλήπτορα μέγιστον, συνελθόντες ὦ φιλέορτοι , ᾀσματικοῖς ἐγκωμίοις ὑμνήσωμεν λέγοντες · Χαίροις ὁ τῶν Μυρέων φρουρός, καὶ πρόεδρος σεπτός , καὶ στῦλος ἀπερίτρεπτος . Χαίροις φωστήρ παμφαέστατε , ὁ τὰ τοῦ κόσμου πέρατα , διαλάμπων τοῖς θαύμασι . Χαίροις τῶν θλιβομένων ἡ θεία χαρμοσύνη , καὶ ἀδικουμένων θερμότατος προστάτης , καὶ νῦν παμμάκαρ Νικόλαε , μὴ παύσῃ πρεσβεύων Χριστῷ τῷ Θεῷ , ὑπὲρ τῶν πίστει καὶ πόθῳ τιμώντων ἀεί , τὴν χαρμόσυνον καί πανέορτον μνήμην σου.