Σε τον αναβαλλομενον ...,

                                                                                                                                                              Δοξα,Και Νυν : Το ετερον ιδιομελον των Μυροφόρων  " Σε τον αναβαλομμενον..."                                                                                                                                                                    Σε τον αναβαλλομενον το φως  ωσπερ ιματιον,καθελων Ιωσηφ από του ξυλου, συν Νικοδημω,           και θεωρησας νεκρον,γυμνον,αταφον, ευσυμπαθητον θρηνον αναλαβων, οδυρόμενος  ελεγεν '     οιμοι,γλυκυτατε Ιησου ' ον προ μικρου ο ηλιος εν Σταυρω κρεμαμενον θεασαμενος,                         ζοφον περιεβαλλετο,και η γη τω φοβω εκυμαινετο , και διερρηγνυτο ναου το καταπέτασμα '              αλλ' ιδου  νυν βλεπω σε, δι' εμε εκουσίως υπελθοντα θάνατον ' πως σε κηδευσω, Θεε μου ;                     η πως σινδοσιν ειλησω ; ποιαις  χερσι δε προσψαυσω,το σον ακηρατον σωμα ;                                       η ποια ασματα μελψω ,τη ση εξοδω ,οικτιρμον ;                                   Μεγαλυνω τα παθη σου υμνολογω και την ταφη σου , συν τη Αναστασει , κραυγαζων '                        Κυριε δοξα σοι .