Αμφίπολις . Είναι μακεδονική κωμόπολη ανατολικά της Χαλκιδικής κοντά στις εκβολές του Στρυμόνα στην θέση της αρχαίας Αμφιπόλεως και Ηιώνος. Σύμφωνα με την εξιστόρηση του Θουκυδίδη . (μετάφραση) " Εδώ πού είναι η πόλις , πρωτύτερα (497 π Χ) επιχείρησε να κατοικίσει , διωκόμενος από τον Δαρείο, ο Μιλήσιος Αρισταγόρας αλλά τον απέκρουσαν οι Ηδωνοί , έπειτα δε και οι Αθηναίοι (ύστερα από τριάντα δύο έτη) , με δέκα χιλιάδες εποίκους , δικούς τους και όσους από συμμάχους θέλησαν κι αυτοί εξολοθρεύθηκαν στον Δραβησκόν από τους Θράκες. Σχεδόν τριάντα έτη μετά οι Αθηναίοι επανήλθαν , με επικεφαλής τον οικιστή Άγνων τον γιό του Νικία . Αφού απέλασαν τους Ηδωνούς ,έκτισαν την περιοχή πού πρίν λεγόταν Εννέα Οδοί. Εξορμούσαν δε ,εκ της Ηιόνος πού ήταν παραθαλάσσιο εμπορικό επί των εκβολών του ποταμού κι απείχε είκοσι πέντε στάδια (4,5 χλμ) από την τωρινή πόλη πού ο Άγνων ονόμασε Αμφίπολιν διότι επ' αμφότερα διαρρέοντος του Στρυμόνος , έβαλε μακρόν τείχος εκ ποταμού είς παραπόταμον, οικίζοντάς την περίλαμπρη από ξηράν και θάλασσαν . " Το 359 πΧ την κατέλαβε ο Φίλιππος Β΄ της δυναστείας των Τημενιδών πού αυτοί κατάγονταν από το Άργος και ύστερα πήγαν βόρεια και βασίλευσαν επί των Μακεδόνων . Σε ένα μεγάλο τύμβο έξω από την πόλη , τάφηκαν κατά πάσα πιθανότητα μέλη αυτής της Δυναστείας . Πρόσφατα ξεκίνησαν ανασκαφή στον Τύμβο και εντόπισαν τον μεγαλοπρεπέστερο τάφο της Μακεδονίας πού έχει μέχρι σήμερα ανευρεθεί ,φιλοτεχνήθηκε από μεγάλους Έλληνες δημιουργούς. Ιστορικώς γνωρίζουμε ότι ο Κάσσανδρος δολοφόνησε την μητέρα, την σύζυγο και τους γιούς του Μέγα Αλέξανδρου και βασίλευσε αυτός στην Μακεδονία χωρίς να αποδώσει τιμές στους νεκρούς . Η Ελένη Γλύκαντζη Αρβερέλ υποθέτει ότι ο τάφος είναι του Κάσσανδρου , αλλά δεν το θεωρώ πιθανόν , η εκδοχή της έχει κάποια λογική βάση , αλλά είναι απογοητευτική ,διότι άπαντες ελπίζουν να βρεθεί εκεί ο Μ. Αλέξανδρος κι όχι ο εχθρός του . Η αντικειμενική πραγματικότητα δεν είναι μόνο τι λένε τα γραπτά αλλά και τι φανερώνεται στις ανασκαφές .
Πιθανολογούν πώς ο επιβλητικός άγριος Λέων της Αμφιπόλεως βρισκόταν κάποτε στην κορυφή του μεγάλου Τύμβου, αλλά η απόσταση από τον Τύμβο μέχρι την θέση πού έχει ανευρεθεί το λιοντάρι είναι μερικά χιλιόμετρα . Αν ο Λέων ήταν στον Τύμβο κι αυτός δέσποζε στην περιοχή θα επιχείρησαν οι Αβαροσλάβοι τον 6ο αιώνα να διαρρήξουν το θαυμαστό μνημείο και δεν θα άφηναν τίποτα όρθιο .Μπορεί όμως ο Λέων πού ήταν σύμβολο ισχύος της περιοχής να βρισκόταν νοτιοδυτικά όπου και εντοπίστηκε , οι Αβαροσλάβοι και οι Βούλγαροι ισοπέδωσαν την πόλη και μαζί γκρέμισαν και το άγαλμα πού κατέληξε στην κοίτη του Στρυμόνα , αλλά πρίν την εισβολή να είχε γίνει επιχωμάτωση και απόκρυψη των τάφων για να μην βεβηλωθούν.
Η Εικόνα του Τάφου έως στιγμής
Η Ελληνική Σφίγγα είναι πτερωτό λιοντάρι με κεφαλή γυναικός ,μυθικό τέρας πού προκαλεί δεινά στις πόλεις πού στα περίχωρά τους εμφανίζεται η αντιθέτως είναι φύλακες πού αναχαιτίζουν τους εισβολείς . Οι κεφαλές και οι φτερούγες των Σφιγγών λείπουν , θα μπορούσε να είχαν αποκολληθεί από κάποιες ακραίες συνθήκες η να τά είχαν αφαιρέσει οι τυμβωρύχοι για να εισέλθουν από το άνοιγμα αυτό στον τάφο .
Η καλλίμορφη κεφαλή της μιάς Σφίγγας πού βρέθηκε στο βάθος του μνημείου στον 3ο θάλαμο
Λεπτομέρεια , άκρου της Σφίγγας
Καλλίμορφες ιέρειες , συνδέονται με τα Μυστήρια
Οι Καρυάτιδες είναι ελληνική αχιτεκτονική εφεύρεση πού στηρίζουν την οροφή τού οικοδομήματος αντί κιόνων .
Λεπτομέρεια άκρου ποδός Καρυάτιδος , το οστό τού πρώτου δακτύλου είναι βραχύτερο των άλλων , η αλλιώς ,τ' άλλα δάκτυλα μακρύτερα του πρώτου , κληρονομικό, φυλετικό χαρακτηριστικό , γνωστό ως "ελληνικό πόδι " , υπάρχει και η επιμήκυνση τού δεύτερου δακτύλου πού είναι παραλλαγή του , υποκειμενικώς λέγεται σύνδρομο Μόρτον ,από κάποιον ορθοπεδικό πού το είδε σαν φυσικό μειονέκτημα , αλλά το συγχέουν καί με το νεύρωμα Μόρτον , πού είναι άσχετη πάθηση ενδιάμεσα τού 4ου μεταταρσίου, ο τελευταίος όρος είχε επινοηθεί παλαιότερα από άλλον επιστήμονα πού συμπτωματικά έφερε το ίδιο επώνυμο κι έτσι προκλήθηκε η σύγχυση. Πάντως το σχήμα των άκρων, είναι καλλίμορφο κι ο ελληνικός σωματότυπος ήταν αθλητικότερος των βαρβαρικών.
Δραματικό τρισδιάστατο μωσαικό φτιαγμένο από βότσαλα, πολύ υψηλής τεχνικής , γεμάτο κίνηση , χρωματική αρμονία, συμβολισμούς, καί μεταφυσική ατμόσφαιρα . Στο κέντρο έχει υποστεί ζημιά ,η επίπλωση πού απουσιάζει από τα δωμάτια και μερικές των βλαβών , δείχνουν ότι ο τάφος μέχρι αυτό το σημείο ίσως έχει συληθεί . Το αριστούργημα αυτό , αναπαριστά τον μύθο της αρπαγής της Περσεφόνης από τον Αιδονέα ,το άρμα καθοδηγεί ο ταχύτατος με τα πτερωτά πέδιλα Ερμής .
Το ψηφιδωτό προιδεάζει γι' αυτό πού θα συναντήσουμε στους άλλους θαλάμους , σε αυτό το τμήμα του , ο Ψυχοπομπός Ερμής .
Ο Άδης απαγάγει την Περσεφόνη , πού κανονικά τεντώνει το χέρι για να κρατηθεί από την Δήμητρα αλλά εδώ μοιάζει να αποχαιρετά λυπημένη τον κόσμο πού αφήνει πίσω της .Μερικοί κάναμε την σκέψη πώς στούς θεούς της μυθολογίας ο καλλιτέχνης απέδωσε τα φυσικά χαρακτηριστικά της οικογένειας Φιλλίπου , Ολυμπιάδος καί Μέγα Αλεξάνδρου κάπου επηρρεάστηκα κι εγώ , αλλά διατηρώ κάποιες επιφυλάξεις εξ' αιτίας της ασυμφωνίας πού υπάρχουν στις ιστορικές πηγές , εκείνο πού φαίνεται προς το παρόν σίγουρο είναι ότι πρόκειται περί βασιλικού τάφου της δυναστείας των Τημενιδών και βρίσκονται πολλοί θαμμένοι εντός του Τύμβου. Εδώ θα πώ κάτι πού γιά πρώτη φορά θα ειπωθεί με αυτήν την ερμηνεία , τά άλογα είναι λευκά αντί για τα κανονικά μαύρα του Άδη κι ένα απ' αυτά φαίνεται να έχει γαλάζια ίριδα , η και κατεστραμμένη . Έχει γραφτεί πώς ο Φίλιππος είχε τραυματιστεί και τυφλωθεί από τον δεξιό οφθαλμό , αλλά ούτε αυτό απεικονίζεται . Η Περσεφόνη στο ψηφιδωτό εμφανίζεται με ετεροχρωμία ίριδος .Αυτό το φαινόμενο οφείλεται σε αυξημένη η καί μειωμένη α΄ χρωστική ουσία στον έναν από τους δύο οφθαλμούς του ατόμου και είναι ανάλογος κι ο χρωματισμός τους, από υπερχρωμία η σκούρα ίριδα , από υποχρωμία η γαλάζια και η κόκκινη , τα αίτια είναι γενετικές ανωμαλίες , η κληρονομικότητα η και η αλλοίωση από τραύμα , πάντως οι αρχαίοι Έλληνες ήταν ακριβείς , δεν δημιουργούσαν κάτι τυχαία η λάθος . Τα κόκκινα μαλλιά και η ετεροχρωμία ίριδας , δεν είναι απόδοση φυσικών χαρακτηριστικών των ιστορικών προσώπων στο ψηφιδωτό , αλλά συμβολισμός . Το κόκκινο χρώμα στα μαλλιά πιθανόν σχετίζεται με μυστηριακές τελετές και αντιλήψεις της εποχής , στις ανοιχτές ίριδες των ανθρώπων υπάρχει μεγαλύτερη συγκέντρωση θερμότητας γύρω από την κόρη του ματιού κι αυτό έχει αποτέλεσμα οι άνθρωποι με ανοιχτόχρωμα μάτια να βλέπουν εντονότερα τα χρώματα , έτσι η νεκρή με την ετεροχρωμία στο ψηφιδωτό ,βλέπει μπροστά της τον κόσμο χωρισμένο σε δύο πλαίσια από δύο διαφορετικά μάτια , ο συμβολισμός είναι το πέρασμα από τον φωτεινό κόσμο των ζωντανών στον σκοτεινό κόσμο των νεκρών , εξάλλου διακρίνεται και στο χρώμα του πλαισίου ,πίσω τους μένει ο γαλάζιος ουρανός και μπροστά ανοίγεται το γκρίζο βασίλειο του Αιδονέα . Ο πρώτος τάφος νομίζω είναι της βασίλισσας . Στ' ανέκφραστα πρόσωπα των δύο άλλων πού είναι θεότητες του κάτω κόσμου η της μετάβασης σ' αυτόν , ίσως και οι θνητοί πού είχαν πεθάνει πρωτύτερα , εκφράζεται η ιδέα των αρχαίων Ελλήνων για την ψυχή μετά θάνατον , είχαν την πεποίθηση, όπως διαβάζουμε στο ομηρικό έπος Οδύσσεια , ότι οι ψυχές των ανθρώπων περνούσαν στον υποχθόνιο σκιώδη κόσμο και ζούσαν ζωή κενή , χωρίς συναισθήματα χαράς και λύπης και αιώνες αργότερα μερικοί πιθανόν επηρεαζόμενοι από άλλες μυστικιστικές αντιλήψεις σχημάτισαν την ιδέα , του διαχωρισμού του υπόγειου κόσμου σε τρείς διαφορετικές τοποθεσίες , τα ερεβώδη Τάρταρα του πόνου , για τους άδικους , τα Ηλύσια πράσινα πεδία του παιγνιδιού και ανεμελιάς , για τους δίκαιους και τους ομιχλώδεις λειμώνες της απάθειας ,γιά όλους τούς άλλους .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου