Σαν να μην ήταν αρκετά τα δεινά του πολέμου 1940 - 41 , σαν να μην έφθανε ο μεγάλος λιμός της Αθήνας τον χειμώνα του 1942 . Οι ανεύθυνοι Στάλιν και Τσώρτσιλ προέτρεψαν τον ελληνικό λαό να αντισταθεί σε κατακτητές οι οποίοι δεν δίσταζαν να εφαρμόζουν τρομοκρατικές μεθόδους καταστολής . Κάποτε δύο Ιταλοί η δύο Γερμανοί κι άλλοτε δυό Βούλγαροι η Αλβανοί σκοτώνονταν σε ενέδρα των ανταρτών , αλλά τ' αντίποινα των κατακτητών ήταν μαζικές θανατικές εκτελέσεις του άμαχου πληθυσμού , έκαιγαν ολόκληρα χωριά σε συνεργασία με αποβράσματα ταγματασφαλίτες του Πάγκαλου και Ράλλη . Το 1944 ξεκουμπίστηκαν οι Γερμανοί , αλλά η κοινωνία δεν πρόλαβε να αναρρώσει .Πολλοί χύμηξαν με λύσσα για να καταλάβουν την εξουσία . Οι αντάρτες δεν είχαν συνειδητοποιήσει πώς η Ελλάδα ήταν μια χώρα προτεκτοράτο των Άγγλων πού αυτοί δεν είχαν σκοπό να την εγκαταλείψουν καί είχαν συμφωνήσει με τους Σοβιετικούς κι Αμερικανούς για τις χώρες προτεκτοράτα . Οι αριστεροί αντάρτες είχαν την πεποίθηση πώς αφού η Χώρα είχε απελευθερωθεί μετά την εκκένωση των ναζιστικών και σλαβομογγολικών στρατευμάτων κατοχής , θα μπορούσε να εγκαθιδρυθεί ίσως και σε συνεργασία καί με άλλους μία κάποια Σοσιαλιστική Δημοκρατία , δεν φαντάζονταν ότι οι Άγγλοι και η αστική τάξη θα έβγαζαν δυνάμεις και θα απέκλειαν εντελώς τους κομμουνιστές από την εξουσία .Αυτοί αρνήθηκαν να υποταχθούν και να παραδώσουν εξ' ολοκλήρου τον οπλισμό τους κι έτσι μαθηματικά οδηγήθηκαν σε πόλεμο. Η αφορμή δόθηκε στις αρχές Δεκεμβρίου , όπου διοργανώθηκε από το ΕΑΜ στην Αθήνα ένα μεγάλο συλλαλητήριο με διαδηλωτές διαφόρων πολιτικών αποχρώσεων το οποίο κάποια στιγμή έπληξαν πυρά της αστυνομίας ,ύστερα από επιπολαιότητα του Α.Έβερτ με εντολή να διαλυθή βιαίως η διαδήλωση. Τις επόμενες ημέρες ξέσπασε η μάχη , ένας συνασπισμός από κυβερνητικές δυνάμεις , την ταξιαρχία Ρίμινι , Χίτες ( μικρή αντιστασιακή , αντικομμουνιστική οργάνωση βασιλικών), χωροφύλακες μέχρι καί ταγματασφαλίτες καί ενισχυμένοι από βρετανικές μονάδες καταδρομών και τεθωρακισμένων πού είχαν μέσα και ινδοπακιστανούς , συγκρούσθηκε με ένα τμήμα ανταρτών κομμουνιστών το οποίο τέλεσε από εκδίκηση σωρεία εγκλημάτων . Οι καλά εξοπλισμένες και εμπειροπόλεμες ταξιαρχίας Ρίμινι και Βρετανοί κομμάντος έκαμψαν τους άπειρους και ελαφρά οπλισμένους κομμουνιστές πού υποχώρησαν με ομήρους στην Στερεά Ελλάδα. Οι Άγγλοι προέβησαν στην αθλιότητα χρησιμοποίησης της Ακροπόλεως ως οχυρού , ενέργεια πού είχε γίνει και πρό αιώνων στον βενετοτουρκικό πόλεμο όπου δεν δίστασαν να οχυρωθούν εκεί οι Τούρκοι μετατρέποντας σε πυριτιδαποθήκη τον Παρθενώνα ,ο δε Μοροζίνι στρατηγός των Βενετών δεν δίστασε να βάλει με πυροβόλα και να τον ανατινάξει . Από τύχη αυτήν την φορά δεν τον αποτελείωσαν . Ακόμα βομβάρδισαν με τα αεροσκάφη τους κατοικημένες περιοχές , πολλοί άμαχοι σκοτώθηκαν η ακρωτηριάστηκαν από αδέσποτες σφαίρες , τυφλές βόμβες κλπ Μεταξύ των αντιπάλων σημειώθηκαν έκτροπα τρομοκρατίας ,ομηρίας ,εκδίκησης . Γιά πολλές οικογένειες ήταν ο πιο μαύρος Δεκέμβριος και λυπημένα Χριστούγεννα πού έζησαν στην Αθήνα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου