Ανδρέας (Ανδρεύς η Ανδρείας) ήταν μαθητής του Χριστού από την Γαλιλαία . Ο απόστολος Ανδρέας και ο αδελφός του Σίμωνας Πέτρος ήταν πτωχοί ψαράδες αλλά κλήθηκαν να ακολουθήσουν τον Χριστό . Γι' αυτόν τον λόγο ονομάζονται πρωτόκλητοι , αλλά και αλιείς των ψυχών . Μετά την σταύρωση , ανάσταση και ανάληψη του Χριστού , τα αδέλφια πορεύθηκαν στον Βορρά φθάνοντας στην Σινώπη του Εύξεινου Πόντου κηρύσσοντας τον λόγο του Θεού. Από εκεί μετακινήθηκαν στην Αμισό (Σαμψούντα) ιδρύοντας εκκλησία και ύστερα περιηγήθηκαν στην ευρύτερη περιοχή των παραλίων του Πόντου της Μικράς Ασίας .Επέστρεψαν για λίγους μήνες στα Ιεροσόλυμα και μετά ξεκίνησαν νέα πορεία σε όλη την Ιωνία και τον Πόντο της μικρασιατικής χερσονήσου , από εκεί πέρασαν απέναντι στο Βυζάντιο ,ο απόστολος Ανδρέας θεωρείται ο πρώτος επίσκοπός της Κωνσταντινούπολης από εκεί κινήθηκαν δυτικά στην Θράκη και στην Μακεδονία και μετά κατέβηκαν στην Πελοπόννησο . Ο τελευταίος σταθμός της ιεραποστολής του Ανδρέα υπήρξε η Πάτρα της Αχαίας . Τέλος αφού εκχριστιανίσθηκε και η Μαξιμίλλα, η σύζυγος του ανθύπατου Πατρών Αιγεάτου , ο ανθύπατος συνέλαβε τον απόστολο Ανδρέα και τον καταδίκασε σε σταυρικό μαρτύριο , το λείψανό του Αγίου ενταφίασε ο Στρατοκλής πού αργότερα έγινε ο πρώτος επίσκοπος Πατρών . Στα τέλη του 4ου αιώνα έγινε ανοκομιδή τού λειψάνου με εντολή του αυτοκράτορα Κωνστάντιου Β΄ και μεταφέρθηκε στον ιερό ναό των Αγίων Αποστόλων της Κωνσταντινουπόλεως . Με απόφαση του Βασίλειου Α΄ (867-886 ) η κάρα του αποστόλου επεστράφη στην Πάτρα . Το 1208 μετά την πρώτη άλωση του Βυζαντίου από Ενετούς και Φράγκους , τα λείψανα των αγίων αποστόλων Ανδρέα και Πέτρου κλάπηκαν από τους Λατίνους τμήμα αυτών μεταφέρθηκαν στο Αμάλφι της Ιταλίας και κτίσθηκε καθεδρικός ναός αφιερωμένος στον Άγιο Ανδρέα πού στέγασε την κρύπτη που είχε μέρος των λειψάνων . Το 1461 , μετά την δεύτερη άλωση του Βυζαντίου οι Οθωμανοί πέρασαν τον Ισθμό της Κορίνθου και εισέβαλαν στην Πελοπόννησο , ο Θωμάς Παλαιολόγος ο δεσπότης του Μορέος αδυνατώντας να αντιμετωπίσει την εισβολή κατέφυγε στην Ρώμη και παρέδωσε την κάρα του Αποστόλου στον Πάπα Πίο , ο δεύτερος σε αντάλλαγμα προσέφερε στον αυτοκράτορα μία ταπεινή οικία και βασικά αναγκαία προς την επιβίωσή του. Το 1963 έπειτα από συνάντηση ορθοδόξων και καθολικών ιερέων στην Αθήνα, δηλώθηκε αίτημα επιστροφής της αγίας κάρας , οι καθολικοί ανταποκρίθηκαν θετικώς , ο Πάπας αποφάσισε να επιστρέψει το τμήμα της αγίας κάρας πού βρισκόταν στην Ρώμη αλλά θέλησε να κατασκευασθεί μία νέα ανώτερη λειψανοθήκη , διότι το τμήμα του λειψάνου εκείνον τον καιρό ευρισκόταν εντός ταπεινότερου σκεύους , ταυτόχρονα ξεκίνησαν και έρευνες ανευρέσεως της αρχαιότερης χρυσής λειψανοθήκης στα σκευοφυλάκια , η οποία τελικώς εντοπίσθηκε σε ένα μουσείο της Ιταλίας . Διαπρεπείς καθηγητές αρχαιολογίας , βυζαντινολογίας πού συμμετείχαν στις έρευνες επιβεβαίωσαν την γνησιότητα του έργου πού ή κατασκευή του χρονολογείται κατά τον 6ο αιώνα , επισκεύασαν και την λειψανοθήκη και προσέθεσαν βάση από πολύτιμο λίθο "κύανο" πού έφερε το οικόσημο του Πάπα Παύλου ΣΤ΄ καί την επιγραφή « Εν πνεύματι ομονοίας και ως δείγμα μεγάλης αγάπης » το 1964 το κειμήλιο επέστρεψε στην πατρίδα του. Αργότερα άλλαξαν την λειψανοθήκη και το τμήμα του κρανίου του Αγίου περιεβλήθη σε άλλη αργυρή , η παλαιά πού πιθανότατα φέρει αποτυπωμένα τα φυσικά χαρακτηριστικά του Αποστόλου φυλάσσεται αλλού.
Ο Πάπας Παύλος ΣΤ΄ παραδίδει με συγκίνηση την λειψανοθήκη του απόστολου Ανδρέα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου