Maradona , de nino " Mi sueno es jugar el Mundial " Μαραντόνα όταν ήταν παιδί και όταν ήταν έφηβος - « Το όνειρό μου είναι πρωταθλητής του Μουντιάλ » . (Mundial de futbol / Παγκόσμιο κύπελλο ποδοσφαίρου) .
___________________________________________________________________________________Maradona Diego Armando (30 Oct. 1960 ✝ 25 Nov. 2020 ) . Ο Μαραντόνα είχε γεννηθεί σε νοσοκομείο του Λανούς μίας πόλης νοτίως της επαρχίας Μπουένος Άϊρες της Αργεντινής στην οποία είχε αναπτυχθεί το λαοφιλές άθλημα ποδοσφαίρου . Ήταν το πέμπτο κατά σειρά παιδί που είχε γεννηθεί από τα επτά μίας πτωχής οικογένειας που είχε μετακομίσει από την πόλη Εσκουίνα της επαρχίας Κοριέντες (ισπανική ) ἤ Ταραγκούι (γκουαράνι) που σημαίνει (ποτάμιες ) ροές . Το γένος του πατέρα του Τσιτόρο Μαραντόνα ήταν φυλής Γουαράνι ιθαγενών Νοτίου Αμερικής και το γένος της μητέρας του Ντάλμα Σαλβαντόρα Nτόνα Τότα του γένους Ατανάσιο Φράνκο και Σαλβαντόρα Καριολίτσι του Ματέι Κάριολιτς και της Κρεόλι Φερέιρα Ιταλο-Κροατο-Πορτογαλικής . Θρησκεία Χριστιανός ρωμαιοκαθολικός . Μόρφωσης χαμηλής . Σωματότυπος χαμηλού αναστήματος συμμετρικά ανεπτυγμένος μυϊκή δομή κυρίως ινών ταχείας συστολής , ακραία αριστεροπόδαρος ανάπτυξη της αριστοτεχνίας στο αριστερό πόδι και ακραία δεξιόχειρας , δύναμης δεξιότητας στο δεξί . Σχετικά με τους ποδοσφαιριστές ιδίου περίπου αναστήματος κατά κανόνα σε θέσεις μέσων ἤ β' επιθετικών (ἤ αμυντικών φρουρών αυτών ) τον περισσότερο αθλητικό σωματότυπο είχε ο Μαραντόνα . Ο συνδυασμός όλων αυτών τον γέννησε με τα χαρακτηριστικά του σημαντικότερου ποδοσφαιριστή στις θέσεις μεσοεπιθετικού και δεύτερου επιθετικού της γενιάς του , δεν είναι σωστό να συγκρίνουμε ποδοσφαιριστές διαφορετικών εποχών , ωστόσο είναι βέβαιο ότι ο Μαραντόνα παρά τις ασθένειες από τραυματισμούς και άλλες καταχρήσεις , βρήκε το σθένος να πραγματοποιήσει προσωπικές επιθέσεις σε σημαντικούς αγώνες , το οποίο είναι οι υψηλότερες επιθετικές επιδόσεις στην ιστορία του παγκοσμίου ποδοσφαίρου . ___________________________________________________________________________________ Ο αριθμός 10 σε θέση ποδοσφαίρου κανονικά είναι η θέση οργανωτή της επίθεσης και έχει καθιερωθεί να τον φορούν οι μπαλαδόροι της ομάδος . Ο προσωπικός τρόπος παιγνιδιού χαρακτηρίζει μέσους τεχνικών ομάδων θεωρείται αφ' ενός κατάχρηση τρίπλας στον χώρο του κέντρου αφ'ετέρου τρόπος διάσπασης αντίπαλης άμυνας . Η ομάδα της Αργεντινής συνδυάζει νοτιοαμερικανικά τεχνικά και ευρωπαϊκά δυναμικά χαρακτηριστικά , ο πιό τεχνικός και ορμητικός ποδοσφαιριστής αυτής ήταν ο Μαραντόνα . Στην Αργεντινή όταν ήταν παιδί τον αποκαλούσαν Ριβελίνο , πραγματικά είχε αναπτύξει αριστοτεχνία στο αριστερό πόδι που έμοιαζε σαν του μπαλαδόρου αριστεροπόδαρου Ρομπέρτο Ριβελίνο 10αριού της εθνικής ομάδος ποδοσφαίρου της Βραζιλίας (1965-78) από τον οποίο σώζεται αρκετό οπτικό υλικό , με ικανότητα στην τρίπλα , το ισχυρό τεχνικό σούτ κατά το παίξιμο της μπάλας και κατά τις εκτελέσεις φάουλ και πέναλτι . Ίσως ο Ριβελίνο να ήταν εξίσου τεχνίτης αλλά ήταν βαδιστής , αντίθετα ο Μαραντόνα ήταν φουριόζος είχε ταχείες εκκινήσεις και έτρεχε ακατάπαυστα στην περίοδο φόρμας του , στον αγώνα ξεκινούσε τις επιθέσεις από μακριά από το κέντρο του γηπέδου προς την αντίπαλη περιοχή και προσπαθούσε να τις ολοκληρώσει μόνος του όπου τις περισσότερες φορές τον σταματούσαν αντικανονικά με φάουλ ἤ και κανονικά στο μέσον της διαδρομής ἤ πάσαρε την μπάλα σε συμπαίκτη ἤ τελικά ευστοχούσε . Ο τρόπος με τον οποίο έκανε αυτές τις επελάσεις ήταν χαρακτηριστικός είχε μονίμως την στήριξη στο δεξί πόδι και χρησιμοποιούσε για την αριστοτεχνία στην μπάλα αποκλειστικά το αριστερό πόδι . Ορισμένες φορές και σε σημαντικούς αγώνες εναντίον ισχυρών ομάδων κατόρθωσε να επιτύχει προσωπικές επιθέσεις κατά αντιπάλων ομάδων (ολόκληρης επίθεσης από ένα πρόσωπο) , το οποίο δεν είχε γίνει ως τότε σε σημαντικό αγώνα προημιτελικών παγκοσμίου πρωταθλήματος από άλλον ποδοσφαιριστή σε όλη την ιστορία του ποδοσφαίρου , ούτε έγινε αργότερα παρά τις προσπάθειες μίμησης των ποδοσφαιριστών να φθάσουν αυτήν την επίδοση . ___________________________________________________________________________________ Στην ηλικία των οκτώ ετών εντοπίστηκε από ανιχνευτή ταλέντων και εντάχθηκε σε παιδικό τμήμα των Αρχεντίνος τζούνιορς . Έχω δεί ένα βίντεο νομίζω με πρόσωπα της διοίκησης των Αργεντίνος τζούνιορς οι οποίοι δίνουν τα χέρια και ασπάζονται τους γονείς του Μαραντόνα και αυτόν έφηβο . Δεν ήταν τόσο πλούσιος σύλλογος οι Αργεντίνος τζούνιορς αλλά αυτό ήταν δευτερεύον . Το επαγγελματικό του ντεπούτο σε αυτήν την ομάδα το έκανε στις 20 Οκτωβρίου 1976 λίγες ημέρες πριν τα γενέθλιά του , και φόρεσε συμβολικά με τη ηλικία φανέλα με τον αριθμό 16 , τότε έγινε ο νεότερος επαγγελματίας παίκτης στην ιστορία του πρωταθλήματος Α' εθνικής κατηγορίας της Αργεντινής . Στις 14 Νοεμβρίου ευστόχησε σε αγώνα και έγινε ο νεότερος παίκτης που έχει σκοράρει στην ίδια κατηγορία . H καλύτερη φόρμα του , η περισσότερο παραγωγική περίοδος ήταν η περίοδος (1979-80) , είχε καταληκτική απόδοση στους αγώνες πρωταθλήματος και προκάλεσε το ενδιαφέρον του προπονητή της εθνικής ανδρών και νέων της Αργεντινής Σέζαρ Λουίς Μενότι που έκτισε την επίθεση Νέων της Αργεντινής με κεντρικό τον Μαραντόνα , καθώς και το ενδιαφέρον των ισχυρότερων ομάδων του πρωταθλήματος Ρίβερ Πλέιτ και Μπόκα Tζούνιορς . Το 1980 ο Μαραντόνα με την ομάδα Αργεντίνος τζούνιορς (Αργεντίνοι Νέοι ) που οι 9 παίκτες της ενδεκάδας ήταν 19 ως 20 ετών , έκανε έναν φοβερό αγώνα εναντίον της Μπόκα τζούνιορς, ο αγώνας έληξε με σκορ (5-3 ) υπέρ των Αργεντίνων νέων ευστόχησε με διάφορους τρόπους σχεδόν μόνο ο Μαραντόνα (4) φορές . Έτσι πραγματοποίησε δύο από τα όνειρά του να αγωνιστεί στην εθνική ομάδα της Αργεντινής και να γίνει μεταγραφή στον σύλλογο της Μπόκα τζούνιορς. Απομένει το μεγαλύτερο όνειρό που δεν έχει πραγματοποιηθεί το Παγκόσμιο κύπελλο ποδοσφαίρου ανδρών . ___________________________________________________________________________________ Ο προπονητής Θέζαρ Λουίς Μενότι ένας πρώην ποδοσφαιριστής επίθεσης και στην συνέχεια προπονητής και βαριά καπνιστής και κατά τ' άλλα σοσιαλιστικών πολιτικών πεποιθήσεων που εξέφρασε αργότερα μετά την δικτατορία , περισσότερο επιτυχημένος διευθυντής των περιόδων (1973 σύλλογος Ουρακάν ) , (1978-79, εθνική Αργεντινής ανδρών και νέων ) . Το 1974 ανέλαβε την εθνική ομάδα της Αργεντινής αρχικά χωρίς επιτυχία .Το 1978 η Αργεντινή διοργάνωσε τις τελικές φάσεις του Παγκ. Κυπέλλου ποδοσφαίρου και η ομάδα του Μενότι κατόρθωσε να νικήσει τους σημαντικούς αγώνες και να το κατακτήσει , αυτό ήταν το πρώτο παγκόσμιο κύπελλο της εθνικής ομάδας της Αργεντινής. Αμέσως μετά ο Μενότι ανέλαβε την εθνική ομάδα Νέων , έως τους τελικούς αγώνες του Παγκοσμίου πρωταθλήματος νέων που διοργανώθηκαν στην Ιαπωνία Αύγουστο - Σεπτέμβριο 1979 . Αυτή η διοργάνωση είχε καθιερωθεί από το 1976-77 (είχαν διακριθεί οι ομάδες νέων ΕΣΣΔ χρυσό μετάλλιο , Μεξικού αργυρό , Βραζιλίας χάλκινο , Ουρουγουάης τέταρτη θέση ). Το 1979 στην ομάδα νέων Αργεντινής είχε εντάξει τον μέσο Γκαμπριέλ Καλντερόν 18 ετών παίκτη της Ράσινγκ , πέτυχε (3 γκόλ σε 6 αγώνες ) , τον επιθετικό Ραμόν Άνχελ Ντίαζ 19 ετών παίκτη της Ρίβερ Πλέιτ , πέτυχε (8 γκόλ σε 6 αγώνες ) και τιμήθηκε με το χρυσό παπούτσι , μεσοεπιθετικό τον Ντιέγκο Μαραντόνα 18 ετών παίκτη της Αρχεντίνος , πέτυχε (6 γκόλ σε 6 αγώνες ) και τιμήθηκε με την χρυσή μπάλα ως καλύτερος παίκτης της διοργάνωσης , και άλλους καλούς ποδοσφαιριστές που έμειναν λιγότερο γνωστοί . Στον όμιλο η Αργεντινή νίκησε τις Ινδονησία με σκορ (6-0) , την Πολωνία (5-0) , την Γιουγκοσλαβία (1-0) , στον προημιτελικό νίκησε την Αλγερία (5-0) , στον ημιτελικό την Ουρουγουάη (2-0) και στην τελικό την κάτοχο του τίτλου ΕΣΣΔ (3-1) . Σύνολο 22 γκόλ υπέρ και 1 κατά . Μετά το παγκόσμιο πρωτάθλημα νέων , ο Μενότι καθοδήγησε την ομάδα ανδρών της Αργεντινής στο Παγκόσμιο κύπελλο ποδοσφαίρου του 1982 που διοργανώθηκε στην Ισπανία χωρίς επιτυχία , παρέταξε την ομάδα της Αργεντινής με την παλιά κουρασμένη φρουρά , και μόνες προσθήκες από την ομάδα Νέων , έκανε τον Μαραντόνα και τον Ντίαζ και έναν αναπληρωματικό τον Χουάν Μπάρμπας , τους υπόλοιπους νέους δεν τους αξιοποίησε . Στον αγώνα πρεμιέρας η παγκόσμια πρωταθλήτρια Αργεντινή εναντίον της ανερχόμενης ομάδος του Βελγίου ηττήθηκε με σκορ (1-0) , και νίκησε τις άλλες ομάδες του ομίλου της Ουγγαρίας (4-1) και του Ελ Σαλβαδόρ , από τους αγώνες των ομίλων της πρώτης φάσης προκρίθηκαν δύο ομάδες από κάθε όμιλο , στούς ομίλους των προημιτελικών προκρίθηκε μια μάδα από κάθε όμιλο . Στον όμιλο που ήταν η Αργεντινή αντιμετώπισε την ομάδα της Ιταλίας αυτή ήταν η μόνη ομάδα από την οποία είχε ηττηθεί η Αργεντινή στο προηγούμενο Παγκόσμιο πρωτάθλημα που είχε διοργανωθεί στην έδρα της , και επαναλήφθηκε η ήττα με σκορ (1-2 ) στην συνέχεια η Αργεντινή για να προκριθεί έπρεπε οπωσδήποτε να συμβούν δύο πράγματα , πρώτα να νικήσει την ομάδα της Βραζιλίας με τουλάχιστον δύο γκόλ διαφορά , και μετά η Βραζιλία να νικήσει την Ιταλία με ένα γκόλ διαφορά . Και έγιναν ακριβώς τα αντίθετα . ___________________________________________________________________________________Παρά το φιάσκο της εθνικής ομάδας της Αργεντινής o ποδοσφαιριστής Μαραντόνα και ο προπονητής αυτής Μενότι είχαν αποκτηθεί από την ομάδα της Μπαρτσελόνα , το χρηματικό ποσόν που δαπάνησε η Μπαρτσελόνα για την μεταγραφή Μαραντόνα ήταν το υψηλότερο ποσό έως τότε για ποδοσφαιριστή , σημαντικό μέρος χρημάτων έλαβε η πρώην ομάδα και άλλα χρήματα για το συμβόλαιο ο ποδοσφαιριστής αλλά είχε και υψηλό τίμημα για τον ποδοσφαιριστή . Χρονικά συμπίπτει με το ντεφορμάρισμα του Μαραντόνα που σε αυτό έπαιξε ρόλο και αυτή η μεταγραφή . Από την φτωχογειτονιά του Μπουένος Άιρες είχε γνωρίσει την μακροχρόνια μνηστή του Κλαούντια , από τις μεταγραφές στην Ευρώπη , την δόξα , τα χρήματα και το πάθος για διασκέδαση την απατούσε . Κατά τις πρώτες αγωνιστικές της περιόδου (1982-82 ) ο Μαραντόνα απουσίαζε ως κρούσμα ηπατίτιδας , εξ' αιτίας ιατρικού απορρήτου δεν υπάρχουν περισσότερες πληροφορίες για τον τύπο και μορφή της λοίμωξης ηπατίτιδας , που γενικά παρουσιάζει υψηλό κίνδυνο μόλυνσης σε ανθρώπους με ελεύθερες σεξουαλικές συναλλαγές. Στην υπόλοιπη αγωνιστική περίοδο (1982-83 ) ο Μαραντόνα απέσπασε χειροκρότημα των οπαδών της Ρεάλ Μαδρίτης που σπάνια χειροκροτούν ικανότητα παίκτη φανατικά αντιπάλου ομάδος , κέρδισαν το κύπελλο της Βασιλικής Ισπανικής ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας (Copa del Rey) περιόδου (1982-83) , ένα δεύτερο κύπελλο (copa de la liga) περιόδου (Μαΐου -Ιουνίου 1983 ) , δεν αγωνίστηκε στο σούπερ κύπελλο Ισπανίας (Οκτ. 1983 ) εξ' αιτίας σοβαρού τραυματισμού του προηγούμενου μηνός , το οποίο επίσης κέρδισε η Μπαρτσελόνα αλλά όχι και τον τίτλο του πρωταθλήματος . Η Μπαρτσελόνα το 1982 δεν ήταν τόσο ισχυρή ,από το 1929 ο αριθμός τίτλων πρωταθλημάτων αυτής ήταν (9) περίπου το 1/2 του αριθμού τίτλων πρωταθλημάτων της Ρεάλ Μαδρίτης (20) και δεν είχε υψηλές διεθνείς διακρίσεις σε αντίθεση με την Ρεάλ που από τα μέσα της δεκαετίας του '50 για περίπου μία δεκαετία είχε επαναλαμβανόμενες διακρίσεις πρώτης και δεύτερης θέσης στο Κύπελλο πρωταθλητριών ομάδων Ευρώπης , και εκείνη την περίοδο (1982-84) πρωταγωνιστούσε η Ατλέτικο Μπιλμπάο (8 ) τίτλους πρωταθλημάτων φθάνοντας την Ατλέτικο Μαδρίτης (8) και πλησιάζοντας την Μπαρτσελόνα . Η διοίκηση της Μπαρτσελόνα αποσκοπούσε στην κατάκτηση του ισπανικού πρωταθλήματος , για να γίνει αυτό έπρεπε να υπερισχύσει εναντίον της Μπιλμπάο το οποίο δεν ήταν τόσο εύκολο , η αντίπαλός της έπαιζε δυναμικό και γρήγορο ποδόσφαιρο αλλά και αντιποδόσφαιρο . Έως και την δεκαετία του 1980 οι ομάδες είχαν δύο τρόπους να σταματούν την αντίπαλη επίθεση κανονικά και αντικανονικά με φάουλ αλλά πολλές φορές τα κτυπήματα ήταν σκληρά και η πειθαρχική τιμωρία πολύ ελαφρά σε σχέση με την βαρύτερη σωματική βλάβη , εξ' αιτίας αυτής της σχετικής ατιμωρησίας ορισμένοι προπονητές ενθάρρυναν παίκτες τους να χτυπήσουν σκληρά αντίπαλους επιθετικούς Η Μπιλμπάο περιλάμβανε αμυντικούς που έπαιζαν βρώμικα , ο χειρότερος αυτών ήταν ο Α. Γκοϊκοετσέα που ονομάστηκε «Χασάπης του Μπιλμπάο » , το 1981 με βρώμικο παιγνίδι είχε προκαλέσει βαριά βλάβη στο γόνατο του μέσου της Μπαρτσελόνα Μπέρντ Σούστερ που από τον τραυματισμό δεν αποκαταστάθηκε πλήρως , το 1983 ο Γκοϊκοετσέα έσπασε και το αριστερό πόδι του Μαραντόνα ,σε κάποια στιγμή που ο Μαραντόνα έτρεχε με την μπάλα , τον κυνήγησε ο Γκοϊκοετσέα και έκανε λάκτισμα με βουτιά πάνω στο αριστερό πόδι του θύματος σπάζοντας την άρθρωση του αστραγάλου , αργότερα δήλωσε σε δημοσιογράφους ότι το παπούτσι που φορούσε όταν έσπασε το πόδι του Μαραντόνα το έχει φυλάξει σε γυάλινη θήκη . Μετά την χειρουργική επέμβαση και μερικούς μήνες επέστρεψε στους αγώνες , τελευταίος ήταν ένας τελικός βασιλικού κυπέλλου την άνοιξη του 1984 όπου συμμετείχε σε βίαια επεισόδια μεταξύ των ποδοσφαιριστών και βοηθών της Μπιλμπάο και της Μπαρτσελόνα που διέκοψαν τον αγώνα , πειθαρχικά τιμωρήθηκαν όλοι οι συμμετέχοντες με πειθαρχικές ποινές , ωστόσο για τον Γκοϊκοετσέα που απολάμβανε ατιμωρησία η ποινή μειώθηκε . Η διοίκηση της Μπαρτσελόνα αποφάσισε να λύσει την συνεργασία με τον Μενότι και να πουλήσει τον Μαραντόνα , το οποίο ήταν το καλύτερο και για την ομάδα της Μπαρτσελόνα που την επόμενη αγωνιστική περίοδο υπερίσχυσε στο πρωτάθλημα και για τον ποδοσφαιριστή που αν έμενε άλλη μία χρονιά στην Βαρκελώνη δεν ξέρω τι άλλο θα πάθαινε , τέλος βρήκε ένα σχετικά ασφαλέστερο λιμάνι στην Νεάπολη . __________________________________________________________________________________ Η μεταγραφή του Μαραντόνα στην ομάδα της Νάπολης ξεπέρασε σε χρηματικό κόστος την προηγούμενη μεταγραφή του ίδιου ποδοσφαιριστή στην Μπαρτσελόνα , η διοίκηση της οποίας πιθανόν να απέκρυψε όλες τις ασθένειες και συμπεριφορές του Μαραντόνα , αν τα γνώριζε η διοίκηση της Νάπολης μάλλον δεν θα είχε πραγματοποιήσει την μεταγραφή , η υψηλή δαπάνη αυτής ήταν γεγονός που κίνησε διαμαρτυρίες εφημερίδων και διάσημων προσώπων της Νεάπολης εναντίον των δαπανών για το ποδόσφαιρο , αντίθετα οι φίλαθλοι της πόλεως δεν διαμαρτύρονταν για τις δαπάνες στο ποδόσφαιρο και αγάπησαν τον Μαραντόνα παρά το ντεφορμάρισμά του και τις ατασθαλίες του . Στην ομάδα της Νάπολης αγωνίζονταν πρωτοκλασάτοι παίκτες όπως οι αμυντικοί Τσίρο Φεράρα (Νεάπολη ) , Αντόνιο Καρανάντε ( Νεάπολη ) , Τεμπάλντο Μπιλιάρντι (Λοκρούς , Καλαβρίας ), Τζοβάνο Φραντσίνι (Τοσκάνη ), οι μέσοι Αλεμάο ( Εθνική Βραζιλίας ) , Φερνάντο ντέ Νάπολι (Καμπανία) , Φραντσέσκο Ρομάνο (Νεάπολη) , Μάσιμο Κρίπα (Λομβαρδία ) , Λούκα Φούζι(Λομβαρδία) , οι επιθετικοί Καρέκα (Εθνική Βραζιλίας ) Αντρέα Καρνεβάλε ( Λάτιον) και μεσοεπιθετικός ο Μαραντόνα (Εθνική Αργεντινής ). Αυτή η ομάδα κατέκτησε Κύπελλο ΟΥΕΦΑ περιόδου (1988-89) πρώτη και μοναδική ως τώρα φορά στην ιστορία του συλλόγου , πρωταθλήματα Ιταλίας περιόδων (1986-87, και 1989-90 ) τα μοναδικά στην ιστορία του συλλόγου , σούπερ κύπελλο Ιταλίας έτους (1990 ) το πρώτο στην ιστορία του συλλόγου , δεν ήταν το μοναδικό , και κύπελλο Ιταλίας περιόδου (1986-87) δεν ήταν το πρώτο . Η περίοδος αυτή ήταν η πιό ισχυρή στην ιστορία της ομάδας της Νάπολης . Παρ' όλα αυτά ο Μαραντόνα την ίδια περίοδο είχε εθιστεί στο ναρκωτικό κοκαΐνη και αυτή η συνήθεια είχε σαφώς μειώσει την απόδοσή του . Οι φίλαθλοι και η διοίκηση της Νάπολης ανέχονταν τις ιδιοτροπίες του έως και το έτος 1991, στην συνέχεια τον συνέλαβε η αστυνομία για χρήση ναρκωτικών και γυναικών πορνείας . Το ιταλικό κράτος και οι εφημερίδες τον δυσφήμισαν και τον εκδικήθηκαν γιατί στο Παγκ. κύπελλο ποδοσφαίρου του 1990 που είχε διοργανωθεί στην Ιταλία , στον ημιτελικό αγώνα η Αργεντινή του Μαραντόνα νίκησε την Ιταλία , ο αγώνας είχε τελεστεί στο στάδιο της Νεάπολης και οι Ναπολιτάνοι είχαν διχαστεί, οι μισοί υποστήριζαν την Ιταλία και οι άλλοι μισοί υποστήριζαν την Αργεντινή .Μετά την δίωξη η παρακμή του Μαραντόνα έγινε ταχύτερη . __________________________________________________________________________________ Κατά την γνώμη μου η παρακμή ξεκίνησε από το 1981 όταν έφυγε από τους Αργεντίνος τζούνιορς κατά σειρά ψυχολογικά και σωματικά αίτια · 1) Ηλικία , έχω παρατηρήσει ότι η καλύτερη φόρμα διάσημων επιθετικών και μεσοεπιθετικών ποδοσφαιριστών είναι κατά κανόνα σε ηλικία 18-22 ετών αλλά όχι πάντα, με τα χρόνια κάποιες ικανότητες μειώνονται και κάποιες άλλες αυξάνουν για λίγα έτη , απ' αυτό ορισμένοι βγάζουν το συμπέρασμα ότι η ηλικία γύρω στα 26 είναι ιδανική , αλλά παραγνωρίζουν τον σκληρό επαγγελματικό ανταγωνισμό μετά την εφηβεία που αυξάνει στην σταδιοδρομία και οι επιθετικοί και μεσοεπιθετικοί συσσωρεύουν τραυματικές εμπειρίες , επίσης με την ηλικία μειώνεται η πειθαρχία. 2) Επαναλαμβανόμενοι τραυματισμοί από βίαια φάουλ αντιπάλων , ορισμένοι τραυματισμοί απαιτούν δύσκολες χειρουργικές επεμβάσεις και η περίοδος αποκατάστασης είναι μαρτυρική και συχνά η επιδιόρθωση δεν είναι πλήρης , έως και την δεκαετία του ΄80 οι πειθαρχική τιμωρία των παραβατών ποδοσφαιριστών ήταν δυσανάλογη ελαφρά σε σχέση με την σωματική και ψυχολογική βλάβη των θυμάτων ποδοσφαιριστών . 3) Μεταγραφές στο εξωτερικό, στην ζούγκλα ποδοσφαίρου και νυχτερινής ζωής του εξωτερικού μακριά από συγγενείς και εκκλησία . 4 ) Απότομη δόξα και πλούτος . 5) Μολυσματική ασθένεια ηπατίτιδας ίσως χρόνιας με επικίνδυνη πράξη για την μόλυνση τις εξώγαμες σεξουαλικές επαφές με διάφορες γυναίκες . 6) Εθισμός σε χρήση ναρκωτικού κοκαΐνης που ξεκίνησε είτε από την Βαρκελώνη είτε από την Νάπολη . _________________________________________________________________________________ Περίοδος Συμμετοχές Γκόλ μ.ο ανα αγώνα Ομάδα 1976 11 2 0.18 Αργεντίνος τζ. 1977 49 19 0.38 1978 35 26 0.74 1979 26 26 1 1980 45 43 0.95 ακμή 1981 40 28 0.7 Μπόκα τζ. 1982-83 35 23 0.65 Μπαρτσελόνα 1983-84 23 15 0.65 1984-85 36 17 0.47 Νάπολη 1985-86 31 13 0.41 1986-87 41 17 0.41 1987-88 39 21 0.53 1988-89 50 19 0.38 1989-90 36 18 0.5 1990-91 26 10 0.38 1991-92 - - - - 1992-93 29 8 0.27 Σεβίλλη 1993-94 5 0 0 Νιούελς 1994-95 - - - - 1995-96 24 5 0.20 Μπόκα τζ. 1996-97 2 0 0 1997-98 5 2 0.4 __________________________________________________________________________________ ___________________________________________________________________________________Οι πολιτικές προεκτάσεις . Από αρκετούς αθλητικούς και πολιτικούς δημοσιογράφους και σκηνοθέτες γίνεται το λάθος ἤ προπαγάνδα να συγχέουν το αθλητικό μέρος με την προσωπική ζωή , οι μεν συντηρητικοί λένε περίπου· «Δεν ήταν υψηλής αξίας ποδοσφαιριστής επειδή ήταν αγενής» το οποίο είναι λάθος ,οι δε αριστεροί λένε · «Ήταν μεγάλος ποδοσφαιριστής και ένας επαναστάτης » το οποίο είναι προπαγάνδα . Οι παλαιότερες γενεές φιλάθλων τον θεωρούν έναν καλό ποδοσφαιριστή αλλά έχουν καλύτερο τον Πελέ που ήταν ανόμοιας ποδοσφαιρικής θέσεως και εποχής , αντίθετα οι νεότερες γενεές φιλάθλων τον θεωρούν τον καλύτερο ποδοσφαιριστή αυτής της θέσεως όλων των εποχών , πολλοί φανατικοί τον αποθέωναν που είναι ακρότητα , και για τους μη ποδοσφαιρόφιλους ήταν ένας αδιάφορος άνθρωπος όχι κάτι ιδιαίτερο . Η μοίρα των ταλέντων κρέμεται από μία κλωστή είτε γίνονται αδικοχαμένα ταλέντα , είτε ανέρχονται γιά σύντομο χρονικό διάστημα και περνούν στην ιστορία , σημαντικό ρόλο σε αυτό παίζει η υποστήριξη των γονιών , αυτός οφείλει μέρος της ποδοσφαιρικής επιτυχίας του στην υποστήριξη των γονιών του , αλλά ο ίδιος ως γονέας ήταν αποτυχημένος με εξώγαμα παιδιά που δεν αναγνώρισε. Καί ενώ ως ποδοσφαιριστής ήταν κάτι το ξεχωριστό και παραπάνω από άλλους καλούς ποδοσφαιριστές που αγωνίστηκαν στην ίδια θέση , ως προσωπικότητα εκτός γηπέδων ήταν ένας άνθρωπος με σωματικό ύψος και μορφωτικό επίπεδο κάτω του μετρίου εγωϊστής ανερχόμενος μικροαστός και μέσος αστός με σκουλαρίκια και τατουάζ , ναρκομανής που αλητεύει και μπολσεβικίζει ,κάτι συνηθισμένο όχι κάτι ιδιαίτερο . Ο καπιταλισμός είχε ανταμείψει τις ποδοσφαιρικές του ικανότητες με χρήματα και δόξα όταν με την ηλικία και τις καταχρήσεις οι ποδοσφαιρικές ικανότητες μειώθηκαν σημαντικά και τέλειωσε η ποδοσφαιρική του καριέρα , εξάσκησε το επάγγελμα του διευθυντού -προπονητού με αγωνιστική αποτυχία σε ομάδες της Αργεντινής και των Αραβικών Εμιράτων αλλά πληρωνόταν για την θέση, είχε αναπτύξει αμοιβαία επωφελή διαφημιστική -οικονομική σχέση με τους Άραβες και τους σοσιαλιστές πολιτικούς , δημοσιογράφους και σκηνοθέτες. Ήταν δεξιόχειρας και αριστεροπόδαρος , στο δεξί χέρι έκανε τατουάζ τον Τσε Γκεβάρα και στο αριστερό πόδι τον Φιντέλ Κάστρο . Ο με τα μακριά μαλλιά και βαριά καπνιστής προπονητής Μενότι που είχε την επιτυχία με την Εθνική ομάδα ανδρών και νέων της Αργεντινής (1978-79) , που το 1982 προπονητής και παίκτης εντάχθηκαν στην ομάδα της Βαρκελώνης για δύο αγ. περιόδους , στην συνέχεια εργάστηκε σε διάφορους συλλόγους της Αργεντινής χωρίς να επαναλάβει κάποια διάκριση , σε μία σχετικά πρόσφατη φωτογραφία του , έχει φόντο μία μεγάλη φωτογραφία τοίχου με το πρόσωπο του κομμουνιστή αντάρτη Τσε Γκεβάρα .Ωστόσο οι μεγαλύτερες επιτυχίες της καριέρας του ήταν το Παγκόσμιο κύπελλο του 1978 που διοργάνωσε η Αργεντινή και μετά του Παγκοσμίου πρωταθλήματος νέων του 1979 , όλοι γνωρίζουν ότι αυτό δεν οφειλόταν μόνο σε ικανότητες ποδοσφαιριστών και προπονητών αλλά και στην σημαντική υποστήριξη της καπιταλιστικού τύπου στρατιωτικής δικτατορίας της Αργεντινής . Οι υψηλότερες διακρίσεις του άλλου υποθετικά σοσιαλιστικών αντιλήψεων Ντιέγκο Μαραντόνα ήταν με την εθνική ομάδα νέων και ανδρών της Αργεντινής , μάλιστα και η υψηλότερη επίδοση που έχει επιτύχει σε αγώνα ήταν στον προημιτελικό παγκοσμίου πρωταθλήματος εναντίον της εθνικής Αγγλίας . Τα ομαδικά αθλήματα όπως και του κλασσικού αθλητισμού απεικονίζουν μάχες , και είχε αντιμετωπίσει την εθνική Αγγλίας ως πραγματικό εχθρό εξ' αιτίας του πολέμου Αργεντινής - Ηνωμένου Βασιλείου το 1982. Ο Μαραντόνα αναμφιβόλως ήταν εθνικιστής και ρωμαιοκαθολικός τα οποία είναι αντίθετα στην υλιστική κομμουνιστική ιδεολογία . Έφυγε από την Νάπολη στην αρχή της δεκαετίας του 1990 , τότε που άρχισε να εφαρμόζεται στην Ευρώπη το στάδιο μετανάστευσης αντικατάστασης των σοσιαλδημοκρατών και ευρωκομμουνιστών με σκοπό την κατάργηση των εθνών , ενώ το προηγούμενο στάδιο ήταν η εύνοια της ασωτίας τύπου Μαραντόνα και εκατομμυρίων άλλων τα οποία αγνοούσε γιατί ήταν ένας έξοχος ποδοσφαιριστής κατά κανόνα χαμηλού μορφωτικού επιπέδου.
___________________________________________________________________________________Maradona Diego Armando (30 Oct. 1960 ✝ 25 Nov. 2020 ) . Ο Μαραντόνα είχε γεννηθεί σε νοσοκομείο του Λανούς μίας πόλης νοτίως της επαρχίας Μπουένος Άϊρες της Αργεντινής στην οποία είχε αναπτυχθεί το λαοφιλές άθλημα ποδοσφαίρου . Ήταν το πέμπτο κατά σειρά παιδί που είχε γεννηθεί από τα επτά μίας πτωχής οικογένειας που είχε μετακομίσει από την πόλη Εσκουίνα της επαρχίας Κοριέντες (ισπανική ) ἤ Ταραγκούι (γκουαράνι) που σημαίνει (ποτάμιες ) ροές . Το γένος του πατέρα του Τσιτόρο Μαραντόνα ήταν φυλής Γουαράνι ιθαγενών Νοτίου Αμερικής και το γένος της μητέρας του Ντάλμα Σαλβαντόρα Nτόνα Τότα του γένους Ατανάσιο Φράνκο και Σαλβαντόρα Καριολίτσι του Ματέι Κάριολιτς και της Κρεόλι Φερέιρα Ιταλο-Κροατο-Πορτογαλικής . Θρησκεία Χριστιανός ρωμαιοκαθολικός . Μόρφωσης χαμηλής . Σωματότυπος χαμηλού αναστήματος συμμετρικά ανεπτυγμένος μυϊκή δομή κυρίως ινών ταχείας συστολής , ακραία αριστεροπόδαρος ανάπτυξη της αριστοτεχνίας στο αριστερό πόδι και ακραία δεξιόχειρας , δύναμης δεξιότητας στο δεξί . Σχετικά με τους ποδοσφαιριστές ιδίου περίπου αναστήματος κατά κανόνα σε θέσεις μέσων ἤ β' επιθετικών (ἤ αμυντικών φρουρών αυτών ) τον περισσότερο αθλητικό σωματότυπο είχε ο Μαραντόνα . Ο συνδυασμός όλων αυτών τον γέννησε με τα χαρακτηριστικά του σημαντικότερου ποδοσφαιριστή στις θέσεις μεσοεπιθετικού και δεύτερου επιθετικού της γενιάς του , δεν είναι σωστό να συγκρίνουμε ποδοσφαιριστές διαφορετικών εποχών , ωστόσο είναι βέβαιο ότι ο Μαραντόνα παρά τις ασθένειες από τραυματισμούς και άλλες καταχρήσεις , βρήκε το σθένος να πραγματοποιήσει προσωπικές επιθέσεις σε σημαντικούς αγώνες , το οποίο είναι οι υψηλότερες επιθετικές επιδόσεις στην ιστορία του παγκοσμίου ποδοσφαίρου . ___________________________________________________________________________________ Ο αριθμός 10 σε θέση ποδοσφαίρου κανονικά είναι η θέση οργανωτή της επίθεσης και έχει καθιερωθεί να τον φορούν οι μπαλαδόροι της ομάδος . Ο προσωπικός τρόπος παιγνιδιού χαρακτηρίζει μέσους τεχνικών ομάδων θεωρείται αφ' ενός κατάχρηση τρίπλας στον χώρο του κέντρου αφ'ετέρου τρόπος διάσπασης αντίπαλης άμυνας . Η ομάδα της Αργεντινής συνδυάζει νοτιοαμερικανικά τεχνικά και ευρωπαϊκά δυναμικά χαρακτηριστικά , ο πιό τεχνικός και ορμητικός ποδοσφαιριστής αυτής ήταν ο Μαραντόνα . Στην Αργεντινή όταν ήταν παιδί τον αποκαλούσαν Ριβελίνο , πραγματικά είχε αναπτύξει αριστοτεχνία στο αριστερό πόδι που έμοιαζε σαν του μπαλαδόρου αριστεροπόδαρου Ρομπέρτο Ριβελίνο 10αριού της εθνικής ομάδος ποδοσφαίρου της Βραζιλίας (1965-78) από τον οποίο σώζεται αρκετό οπτικό υλικό , με ικανότητα στην τρίπλα , το ισχυρό τεχνικό σούτ κατά το παίξιμο της μπάλας και κατά τις εκτελέσεις φάουλ και πέναλτι . Ίσως ο Ριβελίνο να ήταν εξίσου τεχνίτης αλλά ήταν βαδιστής , αντίθετα ο Μαραντόνα ήταν φουριόζος είχε ταχείες εκκινήσεις και έτρεχε ακατάπαυστα στην περίοδο φόρμας του , στον αγώνα ξεκινούσε τις επιθέσεις από μακριά από το κέντρο του γηπέδου προς την αντίπαλη περιοχή και προσπαθούσε να τις ολοκληρώσει μόνος του όπου τις περισσότερες φορές τον σταματούσαν αντικανονικά με φάουλ ἤ και κανονικά στο μέσον της διαδρομής ἤ πάσαρε την μπάλα σε συμπαίκτη ἤ τελικά ευστοχούσε . Ο τρόπος με τον οποίο έκανε αυτές τις επελάσεις ήταν χαρακτηριστικός είχε μονίμως την στήριξη στο δεξί πόδι και χρησιμοποιούσε για την αριστοτεχνία στην μπάλα αποκλειστικά το αριστερό πόδι . Ορισμένες φορές και σε σημαντικούς αγώνες εναντίον ισχυρών ομάδων κατόρθωσε να επιτύχει προσωπικές επιθέσεις κατά αντιπάλων ομάδων (ολόκληρης επίθεσης από ένα πρόσωπο) , το οποίο δεν είχε γίνει ως τότε σε σημαντικό αγώνα προημιτελικών παγκοσμίου πρωταθλήματος από άλλον ποδοσφαιριστή σε όλη την ιστορία του ποδοσφαίρου , ούτε έγινε αργότερα παρά τις προσπάθειες μίμησης των ποδοσφαιριστών να φθάσουν αυτήν την επίδοση . ___________________________________________________________________________________ Στην ηλικία των οκτώ ετών εντοπίστηκε από ανιχνευτή ταλέντων και εντάχθηκε σε παιδικό τμήμα των Αρχεντίνος τζούνιορς . Έχω δεί ένα βίντεο νομίζω με πρόσωπα της διοίκησης των Αργεντίνος τζούνιορς οι οποίοι δίνουν τα χέρια και ασπάζονται τους γονείς του Μαραντόνα και αυτόν έφηβο . Δεν ήταν τόσο πλούσιος σύλλογος οι Αργεντίνος τζούνιορς αλλά αυτό ήταν δευτερεύον . Το επαγγελματικό του ντεπούτο σε αυτήν την ομάδα το έκανε στις 20 Οκτωβρίου 1976 λίγες ημέρες πριν τα γενέθλιά του , και φόρεσε συμβολικά με τη ηλικία φανέλα με τον αριθμό 16 , τότε έγινε ο νεότερος επαγγελματίας παίκτης στην ιστορία του πρωταθλήματος Α' εθνικής κατηγορίας της Αργεντινής . Στις 14 Νοεμβρίου ευστόχησε σε αγώνα και έγινε ο νεότερος παίκτης που έχει σκοράρει στην ίδια κατηγορία . H καλύτερη φόρμα του , η περισσότερο παραγωγική περίοδος ήταν η περίοδος (1979-80) , είχε καταληκτική απόδοση στους αγώνες πρωταθλήματος και προκάλεσε το ενδιαφέρον του προπονητή της εθνικής ανδρών και νέων της Αργεντινής Σέζαρ Λουίς Μενότι που έκτισε την επίθεση Νέων της Αργεντινής με κεντρικό τον Μαραντόνα , καθώς και το ενδιαφέρον των ισχυρότερων ομάδων του πρωταθλήματος Ρίβερ Πλέιτ και Μπόκα Tζούνιορς . Το 1980 ο Μαραντόνα με την ομάδα Αργεντίνος τζούνιορς (Αργεντίνοι Νέοι ) που οι 9 παίκτες της ενδεκάδας ήταν 19 ως 20 ετών , έκανε έναν φοβερό αγώνα εναντίον της Μπόκα τζούνιορς, ο αγώνας έληξε με σκορ (5-3 ) υπέρ των Αργεντίνων νέων ευστόχησε με διάφορους τρόπους σχεδόν μόνο ο Μαραντόνα (4) φορές . Έτσι πραγματοποίησε δύο από τα όνειρά του να αγωνιστεί στην εθνική ομάδα της Αργεντινής και να γίνει μεταγραφή στον σύλλογο της Μπόκα τζούνιορς. Απομένει το μεγαλύτερο όνειρό που δεν έχει πραγματοποιηθεί το Παγκόσμιο κύπελλο ποδοσφαίρου ανδρών . ___________________________________________________________________________________ Ο προπονητής Θέζαρ Λουίς Μενότι ένας πρώην ποδοσφαιριστής επίθεσης και στην συνέχεια προπονητής και βαριά καπνιστής και κατά τ' άλλα σοσιαλιστικών πολιτικών πεποιθήσεων που εξέφρασε αργότερα μετά την δικτατορία , περισσότερο επιτυχημένος διευθυντής των περιόδων (1973 σύλλογος Ουρακάν ) , (1978-79, εθνική Αργεντινής ανδρών και νέων ) . Το 1974 ανέλαβε την εθνική ομάδα της Αργεντινής αρχικά χωρίς επιτυχία .Το 1978 η Αργεντινή διοργάνωσε τις τελικές φάσεις του Παγκ. Κυπέλλου ποδοσφαίρου και η ομάδα του Μενότι κατόρθωσε να νικήσει τους σημαντικούς αγώνες και να το κατακτήσει , αυτό ήταν το πρώτο παγκόσμιο κύπελλο της εθνικής ομάδας της Αργεντινής. Αμέσως μετά ο Μενότι ανέλαβε την εθνική ομάδα Νέων , έως τους τελικούς αγώνες του Παγκοσμίου πρωταθλήματος νέων που διοργανώθηκαν στην Ιαπωνία Αύγουστο - Σεπτέμβριο 1979 . Αυτή η διοργάνωση είχε καθιερωθεί από το 1976-77 (είχαν διακριθεί οι ομάδες νέων ΕΣΣΔ χρυσό μετάλλιο , Μεξικού αργυρό , Βραζιλίας χάλκινο , Ουρουγουάης τέταρτη θέση ). Το 1979 στην ομάδα νέων Αργεντινής είχε εντάξει τον μέσο Γκαμπριέλ Καλντερόν 18 ετών παίκτη της Ράσινγκ , πέτυχε (3 γκόλ σε 6 αγώνες ) , τον επιθετικό Ραμόν Άνχελ Ντίαζ 19 ετών παίκτη της Ρίβερ Πλέιτ , πέτυχε (8 γκόλ σε 6 αγώνες ) και τιμήθηκε με το χρυσό παπούτσι , μεσοεπιθετικό τον Ντιέγκο Μαραντόνα 18 ετών παίκτη της Αρχεντίνος , πέτυχε (6 γκόλ σε 6 αγώνες ) και τιμήθηκε με την χρυσή μπάλα ως καλύτερος παίκτης της διοργάνωσης , και άλλους καλούς ποδοσφαιριστές που έμειναν λιγότερο γνωστοί . Στον όμιλο η Αργεντινή νίκησε τις Ινδονησία με σκορ (6-0) , την Πολωνία (5-0) , την Γιουγκοσλαβία (1-0) , στον προημιτελικό νίκησε την Αλγερία (5-0) , στον ημιτελικό την Ουρουγουάη (2-0) και στην τελικό την κάτοχο του τίτλου ΕΣΣΔ (3-1) . Σύνολο 22 γκόλ υπέρ και 1 κατά . Μετά το παγκόσμιο πρωτάθλημα νέων , ο Μενότι καθοδήγησε την ομάδα ανδρών της Αργεντινής στο Παγκόσμιο κύπελλο ποδοσφαίρου του 1982 που διοργανώθηκε στην Ισπανία χωρίς επιτυχία , παρέταξε την ομάδα της Αργεντινής με την παλιά κουρασμένη φρουρά , και μόνες προσθήκες από την ομάδα Νέων , έκανε τον Μαραντόνα και τον Ντίαζ και έναν αναπληρωματικό τον Χουάν Μπάρμπας , τους υπόλοιπους νέους δεν τους αξιοποίησε . Στον αγώνα πρεμιέρας η παγκόσμια πρωταθλήτρια Αργεντινή εναντίον της ανερχόμενης ομάδος του Βελγίου ηττήθηκε με σκορ (1-0) , και νίκησε τις άλλες ομάδες του ομίλου της Ουγγαρίας (4-1) και του Ελ Σαλβαδόρ , από τους αγώνες των ομίλων της πρώτης φάσης προκρίθηκαν δύο ομάδες από κάθε όμιλο , στούς ομίλους των προημιτελικών προκρίθηκε μια μάδα από κάθε όμιλο . Στον όμιλο που ήταν η Αργεντινή αντιμετώπισε την ομάδα της Ιταλίας αυτή ήταν η μόνη ομάδα από την οποία είχε ηττηθεί η Αργεντινή στο προηγούμενο Παγκόσμιο πρωτάθλημα που είχε διοργανωθεί στην έδρα της , και επαναλήφθηκε η ήττα με σκορ (1-2 ) στην συνέχεια η Αργεντινή για να προκριθεί έπρεπε οπωσδήποτε να συμβούν δύο πράγματα , πρώτα να νικήσει την ομάδα της Βραζιλίας με τουλάχιστον δύο γκόλ διαφορά , και μετά η Βραζιλία να νικήσει την Ιταλία με ένα γκόλ διαφορά . Και έγιναν ακριβώς τα αντίθετα . ___________________________________________________________________________________Παρά το φιάσκο της εθνικής ομάδας της Αργεντινής o ποδοσφαιριστής Μαραντόνα και ο προπονητής αυτής Μενότι είχαν αποκτηθεί από την ομάδα της Μπαρτσελόνα , το χρηματικό ποσόν που δαπάνησε η Μπαρτσελόνα για την μεταγραφή Μαραντόνα ήταν το υψηλότερο ποσό έως τότε για ποδοσφαιριστή , σημαντικό μέρος χρημάτων έλαβε η πρώην ομάδα και άλλα χρήματα για το συμβόλαιο ο ποδοσφαιριστής αλλά είχε και υψηλό τίμημα για τον ποδοσφαιριστή . Χρονικά συμπίπτει με το ντεφορμάρισμα του Μαραντόνα που σε αυτό έπαιξε ρόλο και αυτή η μεταγραφή . Από την φτωχογειτονιά του Μπουένος Άιρες είχε γνωρίσει την μακροχρόνια μνηστή του Κλαούντια , από τις μεταγραφές στην Ευρώπη , την δόξα , τα χρήματα και το πάθος για διασκέδαση την απατούσε . Κατά τις πρώτες αγωνιστικές της περιόδου (1982-82 ) ο Μαραντόνα απουσίαζε ως κρούσμα ηπατίτιδας , εξ' αιτίας ιατρικού απορρήτου δεν υπάρχουν περισσότερες πληροφορίες για τον τύπο και μορφή της λοίμωξης ηπατίτιδας , που γενικά παρουσιάζει υψηλό κίνδυνο μόλυνσης σε ανθρώπους με ελεύθερες σεξουαλικές συναλλαγές. Στην υπόλοιπη αγωνιστική περίοδο (1982-83 ) ο Μαραντόνα απέσπασε χειροκρότημα των οπαδών της Ρεάλ Μαδρίτης που σπάνια χειροκροτούν ικανότητα παίκτη φανατικά αντιπάλου ομάδος , κέρδισαν το κύπελλο της Βασιλικής Ισπανικής ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας (Copa del Rey) περιόδου (1982-83) , ένα δεύτερο κύπελλο (copa de la liga) περιόδου (Μαΐου -Ιουνίου 1983 ) , δεν αγωνίστηκε στο σούπερ κύπελλο Ισπανίας (Οκτ. 1983 ) εξ' αιτίας σοβαρού τραυματισμού του προηγούμενου μηνός , το οποίο επίσης κέρδισε η Μπαρτσελόνα αλλά όχι και τον τίτλο του πρωταθλήματος . Η Μπαρτσελόνα το 1982 δεν ήταν τόσο ισχυρή ,από το 1929 ο αριθμός τίτλων πρωταθλημάτων αυτής ήταν (9) περίπου το 1/2 του αριθμού τίτλων πρωταθλημάτων της Ρεάλ Μαδρίτης (20) και δεν είχε υψηλές διεθνείς διακρίσεις σε αντίθεση με την Ρεάλ που από τα μέσα της δεκαετίας του '50 για περίπου μία δεκαετία είχε επαναλαμβανόμενες διακρίσεις πρώτης και δεύτερης θέσης στο Κύπελλο πρωταθλητριών ομάδων Ευρώπης , και εκείνη την περίοδο (1982-84) πρωταγωνιστούσε η Ατλέτικο Μπιλμπάο (8 ) τίτλους πρωταθλημάτων φθάνοντας την Ατλέτικο Μαδρίτης (8) και πλησιάζοντας την Μπαρτσελόνα . Η διοίκηση της Μπαρτσελόνα αποσκοπούσε στην κατάκτηση του ισπανικού πρωταθλήματος , για να γίνει αυτό έπρεπε να υπερισχύσει εναντίον της Μπιλμπάο το οποίο δεν ήταν τόσο εύκολο , η αντίπαλός της έπαιζε δυναμικό και γρήγορο ποδόσφαιρο αλλά και αντιποδόσφαιρο . Έως και την δεκαετία του 1980 οι ομάδες είχαν δύο τρόπους να σταματούν την αντίπαλη επίθεση κανονικά και αντικανονικά με φάουλ αλλά πολλές φορές τα κτυπήματα ήταν σκληρά και η πειθαρχική τιμωρία πολύ ελαφρά σε σχέση με την βαρύτερη σωματική βλάβη , εξ' αιτίας αυτής της σχετικής ατιμωρησίας ορισμένοι προπονητές ενθάρρυναν παίκτες τους να χτυπήσουν σκληρά αντίπαλους επιθετικούς Η Μπιλμπάο περιλάμβανε αμυντικούς που έπαιζαν βρώμικα , ο χειρότερος αυτών ήταν ο Α. Γκοϊκοετσέα που ονομάστηκε «Χασάπης του Μπιλμπάο » , το 1981 με βρώμικο παιγνίδι είχε προκαλέσει βαριά βλάβη στο γόνατο του μέσου της Μπαρτσελόνα Μπέρντ Σούστερ που από τον τραυματισμό δεν αποκαταστάθηκε πλήρως , το 1983 ο Γκοϊκοετσέα έσπασε και το αριστερό πόδι του Μαραντόνα ,σε κάποια στιγμή που ο Μαραντόνα έτρεχε με την μπάλα , τον κυνήγησε ο Γκοϊκοετσέα και έκανε λάκτισμα με βουτιά πάνω στο αριστερό πόδι του θύματος σπάζοντας την άρθρωση του αστραγάλου , αργότερα δήλωσε σε δημοσιογράφους ότι το παπούτσι που φορούσε όταν έσπασε το πόδι του Μαραντόνα το έχει φυλάξει σε γυάλινη θήκη . Μετά την χειρουργική επέμβαση και μερικούς μήνες επέστρεψε στους αγώνες , τελευταίος ήταν ένας τελικός βασιλικού κυπέλλου την άνοιξη του 1984 όπου συμμετείχε σε βίαια επεισόδια μεταξύ των ποδοσφαιριστών και βοηθών της Μπιλμπάο και της Μπαρτσελόνα που διέκοψαν τον αγώνα , πειθαρχικά τιμωρήθηκαν όλοι οι συμμετέχοντες με πειθαρχικές ποινές , ωστόσο για τον Γκοϊκοετσέα που απολάμβανε ατιμωρησία η ποινή μειώθηκε . Η διοίκηση της Μπαρτσελόνα αποφάσισε να λύσει την συνεργασία με τον Μενότι και να πουλήσει τον Μαραντόνα , το οποίο ήταν το καλύτερο και για την ομάδα της Μπαρτσελόνα που την επόμενη αγωνιστική περίοδο υπερίσχυσε στο πρωτάθλημα και για τον ποδοσφαιριστή που αν έμενε άλλη μία χρονιά στην Βαρκελώνη δεν ξέρω τι άλλο θα πάθαινε , τέλος βρήκε ένα σχετικά ασφαλέστερο λιμάνι στην Νεάπολη . __________________________________________________________________________________ Η μεταγραφή του Μαραντόνα στην ομάδα της Νάπολης ξεπέρασε σε χρηματικό κόστος την προηγούμενη μεταγραφή του ίδιου ποδοσφαιριστή στην Μπαρτσελόνα , η διοίκηση της οποίας πιθανόν να απέκρυψε όλες τις ασθένειες και συμπεριφορές του Μαραντόνα , αν τα γνώριζε η διοίκηση της Νάπολης μάλλον δεν θα είχε πραγματοποιήσει την μεταγραφή , η υψηλή δαπάνη αυτής ήταν γεγονός που κίνησε διαμαρτυρίες εφημερίδων και διάσημων προσώπων της Νεάπολης εναντίον των δαπανών για το ποδόσφαιρο , αντίθετα οι φίλαθλοι της πόλεως δεν διαμαρτύρονταν για τις δαπάνες στο ποδόσφαιρο και αγάπησαν τον Μαραντόνα παρά το ντεφορμάρισμά του και τις ατασθαλίες του . Στην ομάδα της Νάπολης αγωνίζονταν πρωτοκλασάτοι παίκτες όπως οι αμυντικοί Τσίρο Φεράρα (Νεάπολη ) , Αντόνιο Καρανάντε ( Νεάπολη ) , Τεμπάλντο Μπιλιάρντι (Λοκρούς , Καλαβρίας ), Τζοβάνο Φραντσίνι (Τοσκάνη ), οι μέσοι Αλεμάο ( Εθνική Βραζιλίας ) , Φερνάντο ντέ Νάπολι (Καμπανία) , Φραντσέσκο Ρομάνο (Νεάπολη) , Μάσιμο Κρίπα (Λομβαρδία ) , Λούκα Φούζι(Λομβαρδία) , οι επιθετικοί Καρέκα (Εθνική Βραζιλίας ) Αντρέα Καρνεβάλε ( Λάτιον) και μεσοεπιθετικός ο Μαραντόνα (Εθνική Αργεντινής ). Αυτή η ομάδα κατέκτησε Κύπελλο ΟΥΕΦΑ περιόδου (1988-89) πρώτη και μοναδική ως τώρα φορά στην ιστορία του συλλόγου , πρωταθλήματα Ιταλίας περιόδων (1986-87, και 1989-90 ) τα μοναδικά στην ιστορία του συλλόγου , σούπερ κύπελλο Ιταλίας έτους (1990 ) το πρώτο στην ιστορία του συλλόγου , δεν ήταν το μοναδικό , και κύπελλο Ιταλίας περιόδου (1986-87) δεν ήταν το πρώτο . Η περίοδος αυτή ήταν η πιό ισχυρή στην ιστορία της ομάδας της Νάπολης . Παρ' όλα αυτά ο Μαραντόνα την ίδια περίοδο είχε εθιστεί στο ναρκωτικό κοκαΐνη και αυτή η συνήθεια είχε σαφώς μειώσει την απόδοσή του . Οι φίλαθλοι και η διοίκηση της Νάπολης ανέχονταν τις ιδιοτροπίες του έως και το έτος 1991, στην συνέχεια τον συνέλαβε η αστυνομία για χρήση ναρκωτικών και γυναικών πορνείας . Το ιταλικό κράτος και οι εφημερίδες τον δυσφήμισαν και τον εκδικήθηκαν γιατί στο Παγκ. κύπελλο ποδοσφαίρου του 1990 που είχε διοργανωθεί στην Ιταλία , στον ημιτελικό αγώνα η Αργεντινή του Μαραντόνα νίκησε την Ιταλία , ο αγώνας είχε τελεστεί στο στάδιο της Νεάπολης και οι Ναπολιτάνοι είχαν διχαστεί, οι μισοί υποστήριζαν την Ιταλία και οι άλλοι μισοί υποστήριζαν την Αργεντινή .Μετά την δίωξη η παρακμή του Μαραντόνα έγινε ταχύτερη . __________________________________________________________________________________ Κατά την γνώμη μου η παρακμή ξεκίνησε από το 1981 όταν έφυγε από τους Αργεντίνος τζούνιορς κατά σειρά ψυχολογικά και σωματικά αίτια · 1) Ηλικία , έχω παρατηρήσει ότι η καλύτερη φόρμα διάσημων επιθετικών και μεσοεπιθετικών ποδοσφαιριστών είναι κατά κανόνα σε ηλικία 18-22 ετών αλλά όχι πάντα, με τα χρόνια κάποιες ικανότητες μειώνονται και κάποιες άλλες αυξάνουν για λίγα έτη , απ' αυτό ορισμένοι βγάζουν το συμπέρασμα ότι η ηλικία γύρω στα 26 είναι ιδανική , αλλά παραγνωρίζουν τον σκληρό επαγγελματικό ανταγωνισμό μετά την εφηβεία που αυξάνει στην σταδιοδρομία και οι επιθετικοί και μεσοεπιθετικοί συσσωρεύουν τραυματικές εμπειρίες , επίσης με την ηλικία μειώνεται η πειθαρχία. 2) Επαναλαμβανόμενοι τραυματισμοί από βίαια φάουλ αντιπάλων , ορισμένοι τραυματισμοί απαιτούν δύσκολες χειρουργικές επεμβάσεις και η περίοδος αποκατάστασης είναι μαρτυρική και συχνά η επιδιόρθωση δεν είναι πλήρης , έως και την δεκαετία του ΄80 οι πειθαρχική τιμωρία των παραβατών ποδοσφαιριστών ήταν δυσανάλογη ελαφρά σε σχέση με την σωματική και ψυχολογική βλάβη των θυμάτων ποδοσφαιριστών . 3) Μεταγραφές στο εξωτερικό, στην ζούγκλα ποδοσφαίρου και νυχτερινής ζωής του εξωτερικού μακριά από συγγενείς και εκκλησία . 4 ) Απότομη δόξα και πλούτος . 5) Μολυσματική ασθένεια ηπατίτιδας ίσως χρόνιας με επικίνδυνη πράξη για την μόλυνση τις εξώγαμες σεξουαλικές επαφές με διάφορες γυναίκες . 6) Εθισμός σε χρήση ναρκωτικού κοκαΐνης που ξεκίνησε είτε από την Βαρκελώνη είτε από την Νάπολη . _________________________________________________________________________________ Περίοδος Συμμετοχές Γκόλ μ.ο ανα αγώνα Ομάδα 1976 11 2 0.18 Αργεντίνος τζ. 1977 49 19 0.38 1978 35 26 0.74 1979 26 26 1 1980 45 43 0.95 ακμή 1981 40 28 0.7 Μπόκα τζ. 1982-83 35 23 0.65 Μπαρτσελόνα 1983-84 23 15 0.65 1984-85 36 17 0.47 Νάπολη 1985-86 31 13 0.41 1986-87 41 17 0.41 1987-88 39 21 0.53 1988-89 50 19 0.38 1989-90 36 18 0.5 1990-91 26 10 0.38 1991-92 - - - - 1992-93 29 8 0.27 Σεβίλλη 1993-94 5 0 0 Νιούελς 1994-95 - - - - 1995-96 24 5 0.20 Μπόκα τζ. 1996-97 2 0 0 1997-98 5 2 0.4 __________________________________________________________________________________ ___________________________________________________________________________________Οι πολιτικές προεκτάσεις . Από αρκετούς αθλητικούς και πολιτικούς δημοσιογράφους και σκηνοθέτες γίνεται το λάθος ἤ προπαγάνδα να συγχέουν το αθλητικό μέρος με την προσωπική ζωή , οι μεν συντηρητικοί λένε περίπου· «Δεν ήταν υψηλής αξίας ποδοσφαιριστής επειδή ήταν αγενής» το οποίο είναι λάθος ,οι δε αριστεροί λένε · «Ήταν μεγάλος ποδοσφαιριστής και ένας επαναστάτης » το οποίο είναι προπαγάνδα . Οι παλαιότερες γενεές φιλάθλων τον θεωρούν έναν καλό ποδοσφαιριστή αλλά έχουν καλύτερο τον Πελέ που ήταν ανόμοιας ποδοσφαιρικής θέσεως και εποχής , αντίθετα οι νεότερες γενεές φιλάθλων τον θεωρούν τον καλύτερο ποδοσφαιριστή αυτής της θέσεως όλων των εποχών , πολλοί φανατικοί τον αποθέωναν που είναι ακρότητα , και για τους μη ποδοσφαιρόφιλους ήταν ένας αδιάφορος άνθρωπος όχι κάτι ιδιαίτερο . Η μοίρα των ταλέντων κρέμεται από μία κλωστή είτε γίνονται αδικοχαμένα ταλέντα , είτε ανέρχονται γιά σύντομο χρονικό διάστημα και περνούν στην ιστορία , σημαντικό ρόλο σε αυτό παίζει η υποστήριξη των γονιών , αυτός οφείλει μέρος της ποδοσφαιρικής επιτυχίας του στην υποστήριξη των γονιών του , αλλά ο ίδιος ως γονέας ήταν αποτυχημένος με εξώγαμα παιδιά που δεν αναγνώρισε. Καί ενώ ως ποδοσφαιριστής ήταν κάτι το ξεχωριστό και παραπάνω από άλλους καλούς ποδοσφαιριστές που αγωνίστηκαν στην ίδια θέση , ως προσωπικότητα εκτός γηπέδων ήταν ένας άνθρωπος με σωματικό ύψος και μορφωτικό επίπεδο κάτω του μετρίου εγωϊστής ανερχόμενος μικροαστός και μέσος αστός με σκουλαρίκια και τατουάζ , ναρκομανής που αλητεύει και μπολσεβικίζει ,κάτι συνηθισμένο όχι κάτι ιδιαίτερο . Ο καπιταλισμός είχε ανταμείψει τις ποδοσφαιρικές του ικανότητες με χρήματα και δόξα όταν με την ηλικία και τις καταχρήσεις οι ποδοσφαιρικές ικανότητες μειώθηκαν σημαντικά και τέλειωσε η ποδοσφαιρική του καριέρα , εξάσκησε το επάγγελμα του διευθυντού -προπονητού με αγωνιστική αποτυχία σε ομάδες της Αργεντινής και των Αραβικών Εμιράτων αλλά πληρωνόταν για την θέση, είχε αναπτύξει αμοιβαία επωφελή διαφημιστική -οικονομική σχέση με τους Άραβες και τους σοσιαλιστές πολιτικούς , δημοσιογράφους και σκηνοθέτες. Ήταν δεξιόχειρας και αριστεροπόδαρος , στο δεξί χέρι έκανε τατουάζ τον Τσε Γκεβάρα και στο αριστερό πόδι τον Φιντέλ Κάστρο . Ο με τα μακριά μαλλιά και βαριά καπνιστής προπονητής Μενότι που είχε την επιτυχία με την Εθνική ομάδα ανδρών και νέων της Αργεντινής (1978-79) , που το 1982 προπονητής και παίκτης εντάχθηκαν στην ομάδα της Βαρκελώνης για δύο αγ. περιόδους , στην συνέχεια εργάστηκε σε διάφορους συλλόγους της Αργεντινής χωρίς να επαναλάβει κάποια διάκριση , σε μία σχετικά πρόσφατη φωτογραφία του , έχει φόντο μία μεγάλη φωτογραφία τοίχου με το πρόσωπο του κομμουνιστή αντάρτη Τσε Γκεβάρα .Ωστόσο οι μεγαλύτερες επιτυχίες της καριέρας του ήταν το Παγκόσμιο κύπελλο του 1978 που διοργάνωσε η Αργεντινή και μετά του Παγκοσμίου πρωταθλήματος νέων του 1979 , όλοι γνωρίζουν ότι αυτό δεν οφειλόταν μόνο σε ικανότητες ποδοσφαιριστών και προπονητών αλλά και στην σημαντική υποστήριξη της καπιταλιστικού τύπου στρατιωτικής δικτατορίας της Αργεντινής . Οι υψηλότερες διακρίσεις του άλλου υποθετικά σοσιαλιστικών αντιλήψεων Ντιέγκο Μαραντόνα ήταν με την εθνική ομάδα νέων και ανδρών της Αργεντινής , μάλιστα και η υψηλότερη επίδοση που έχει επιτύχει σε αγώνα ήταν στον προημιτελικό παγκοσμίου πρωταθλήματος εναντίον της εθνικής Αγγλίας . Τα ομαδικά αθλήματα όπως και του κλασσικού αθλητισμού απεικονίζουν μάχες , και είχε αντιμετωπίσει την εθνική Αγγλίας ως πραγματικό εχθρό εξ' αιτίας του πολέμου Αργεντινής - Ηνωμένου Βασιλείου το 1982. Ο Μαραντόνα αναμφιβόλως ήταν εθνικιστής και ρωμαιοκαθολικός τα οποία είναι αντίθετα στην υλιστική κομμουνιστική ιδεολογία . Έφυγε από την Νάπολη στην αρχή της δεκαετίας του 1990 , τότε που άρχισε να εφαρμόζεται στην Ευρώπη το στάδιο μετανάστευσης αντικατάστασης των σοσιαλδημοκρατών και ευρωκομμουνιστών με σκοπό την κατάργηση των εθνών , ενώ το προηγούμενο στάδιο ήταν η εύνοια της ασωτίας τύπου Μαραντόνα και εκατομμυρίων άλλων τα οποία αγνοούσε γιατί ήταν ένας έξοχος ποδοσφαιριστής κατά κανόνα χαμηλού μορφωτικού επιπέδου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου