Ὦ παῖδες Ἑλλήνων ἴτε, ἐλευθεροῦτε πατρίδ', ἐλευθεροῦτε δὲ παῖδας, γυναῖκας, θεῶν τέ πατρῴων ἕδη, θήκας τε προγόνων: νῦν ὑπὲρ πάντων ἀγών.
Παρασκευή 27 Φεβρουαρίου 2015
Πέμπτη 26 Φεβρουαρίου 2015
Oboe Concerto , Marcello
Marcello .Concerto per oboe in re minore , (Adagio) . Scottich Chamber Orhestra . Το μεσαίο τμήμα adagio (βραδέως ρυθμού ) από το κονσέρτο για πνευστό όμποε σε Ρε ελάσσων (Re minore ἤ D στην αγγλική ορολογία ) του Μαρτσέλο . Ερμηνεύει η εθνική ορχήστρα δωματίου της Σκωτίας . Εκτέλεση σε ντό μινόρε Melissa Warner Adagio in C Minor Η σύνθεση είναι κονσέρτο για όμποε και έγχορδα των αρχών του 18ου αιώνος , σύνθεσης ενός εκ των αδελφών Μαρτσέλο της ενετικής αριστοκρατίας - γερουσίας οι οποίοι είχαν λάβει σημαντική μουσική παιδεία και συνέθεταν όχι από οικονομική αλλά από ψυχική ανάγκη . Έχει γραφεί ἤ από τον Μπενεντέτο Μαρτσέλο (1686 - 1739 ) ἤ τον σχετικά μακροβιότερου Αλεσάντρο Μαρτσέλο ( 1673-1747) , είτε σε ρε , είτε σε ντο ελάσσων . Οι παλαιότερες εκδόσεις μεταξύ 1714-1717 αναγράφουν το όνομα Μαρτσέλο με το οποίο ήταν γνωστός ο Μπενεντέτο κυβερνήτης της Ίστρια και υπάρχει και μία άλλη με το όνομα Αλεσάντρο του αδελφού του ο οποίος συνήθως χρησιμοποιούσε ψευδώνυμο , και έχουν τυπωθεί και στις δύο κλίμακες. Σήμερα επικρατεί περισσότερο η άποψη ότι ο Αλεσάντρο Μαρτσέλο είναι ο συνθέτης και το πρωτότυπο είναι σε ρε μινόρε με πιθανότητα η έκδοση του ντο μινόρε να οφείλεται σε λάθος των γραμματέων χωρίς είναι βέβαιο . Η σύνθεση διαιρείται σε τρείς κινήσεις andante spiccato (μετρίου , διακριτού) , adagio (βραδέως) και presto ( ταχέως ) και είναι αστόλιστη με δυνατότητα ο κάθε ερμηνευτής να προσθέτει ορισμένα ελεύθερα διακοσμητικά στοιχεία . Ολόκληρη η σύνθεση σε Ρε μινόρε Εδώ και σε Ντο μινόρε Εδώ .
Alessandro Ignacio Marcello
Alessandro Ignacio Marcello . Βένετο 1673 - Πάντοβα 1747 . Αριστοκράτης και μουσικοσυνθέτης γιός του Γερουσιαστή Agostino Marcello και της Paulina Capello και αδελφός του δικαστικού και μουσικοσυνθέτη Benedetto Marcello , τα έργα του θαυμάστηκαν από τους κορυφαίους Γερμανούς συνθέτες . Concerto in Re minore per oboe (οξύαυλος)
Τρίτη 24 Φεβρουαρίου 2015
Nisi Dominus - A. Vivaldi
Antonio L. Vivaldi Nisi Dominus RV 608 (Ps 126) Soprano : Sandrine Piau Συμφωνική Ορχήστρα Βουδαπέστης
Tomaso G. Albinoni: Opera 2 , Concerto No. 4
Op.2 : 6 Sinfonie & 6 Concerti a cinque (for solo violin [in concertos only ] , 2 violins, 2 violas and basso continuo ) . _ Venice 1700 Concerto No. 4 in (G major) sol maggiore
Δευτέρα 23 Φεβρουαρίου 2015
Il Cimento Dell'Armonia E Dell'Inventione
________________________________________________________________________________ Δοκιμασία Αρμονίας Και Επινοήσεως , Συμφωνίες Του Αντόνιο Βιβάλντι - Εκδ. Άμστερνταμ 1725 Συμφωνία 4η σε Φα Ελάσσων / Fa Minore Ορχήστρα - I Musici Κυρίως Βιολί - Federico Agostini Ταινία - Anton Van Munster Βενετία 1988
Tomaso Giovanni Albinoni
Tomaso Giovanni Albinoni . (1671-1751)
Κυριακή 22 Φεβρουαρίου 2015
Σάββατο 21 Φεβρουαρίου 2015
Παρασκευή 20 Φεβρουαρίου 2015
Πέμπτη 19 Φεβρουαρίου 2015
Αγία Φιλοθέη η Αθηναία
Ἁγία Φιλοθέη (1522 - 19 Φεβρ. 1589 ) Πολιούχος Ἀθηνῶν Τρίτη 17 Φεβρουαρίου 2015
Κυριακή 15 Φεβρουαρίου 2015
Σάββατο 14 Φεβρουαρίου 2015
Παρασκευή 13 Φεβρουαρίου 2015
" Θρηνῶ καὶ ὀδύρομαι ...."
Δόξα : Το Νεκρώσιμον Ἰδιόμελον " Θρηνῶ καὶ ὀδύρομαι ..." Ψἀλλει ο Πέτρος Γαϊτάνος
Τετάρτη 11 Φεβρουαρίου 2015
Δευτέρα 9 Φεβρουαρίου 2015
CAN - Vitamin C
Jaki Liebezeit - τύμπανα , κρουστά Holger Czukay - ηλεκτρικό μπάσο , Irmin Schmidt - πλήκτρα Michael Caroli - ηλεκτρική κιθάρα Damo Suzuki - φωνητικά Jaki Liebezeit Από τους δέκα μεγαλύτερους ντράμερς όλων των εποχών , έχει χαρακτηρισθεί κατά το ήμισυ άνθρωπος και κατά το ήμισυ μηχανή .
Κυριακή 8 Φεβρουαρίου 2015
Φρίντριχ Νίτσε ( Ζαρατούστρα)
Friedrich Wilhelm Nietzsche Also sprach Zarathustra Έτσι μίλησε ο Ζαρατούστρα (απόσπασμα β΄) Εν τω μεταξύ , η νύχτα ήρθε , η αγορά και οι άνθρωποι κρύφτηκαν στο σκοτάδι , ακόμα κι η περιέργεια και ο τρόμος κουράζονται . Ο Ζαρατούστρας όμως κάθισε στο έδαφος δίπλα στον νεκρό άνθρωπο και χάθηκε στις σκέψεις του. Αλλά επιτέλους νύχτωσε και ένας κρύος άνεμος φύσηξε πάνω από την μοναξιά , ο Ζαρατούστρας σηκώθηκε και είπε στην καρδιά του : Πραγματικά ωραίο ψάρεμα έκανε σήμερα ο Ζαρατούστρας , κανένας άνθρωπος , αλλά υπάρχει ένα πτώμα . Τι χειρότερο από την ανθρώπινη ύπαρξη χωρίς νόημα κι ένας παλιάτσος μπορεί να γίνει η καταστροφή της . Θέλω το μυαλό των ανθρώπων να διδαχθεί τον υπεράνθρωπο , την λάμψη από το σκοτεινό σύννεφο του ανθρώπου .Αλλά είμαι ακόμα μακριά τους και το μυαλό μου δεν μιλάει στις αισθήσεις τους , στο μέσον είμαι , ανάμεσα στον ανόητο άνθρωπο και στο πτώμα . Σκοτεινή είναι η νύχτα , σκοτεινοί και οι δρόμοι του Ζαρατούστρα , έλα παγωμένε και σκληρέ σύντροφε , σε μεταφέρω εκεί όπου θα σε θάψω με τα χέρια μου . Αφού μίλησε ο Ζαρατούστρας στην καρδιά του , φόρτωσε το πτώμα στην πλάτη και βάδισε στον δρόμο του , δεν είχε προχωρήσει εκατό βήματα , όταν ένας άνδρας σύρθηκε σε αυτόν και του ψιθύρισε στο αυτί - Ιδού ποιός μίλησε , ήταν ο γελωτοποιός από τον πύργο : " Φύγε από αυτήν την πόλη Ζαρατούστρα ,εδώ σε μισούν πολλοί , σε αποκαλούν εχθρό τους , σε μισούν οι πιστοί της αληθινής θρησκείας και σε αποκαλούν κίνδυνο του πλήθους . Τυχερός πού μόνο γέλασαν μαζί σου , γιατί είναι αλήθεια πώς τους μιλούσες σαν παλιάτσος. Τυχερός πού συντρόφευσες το νεκρό σκυλί . Επειδή ταπεινώθηκες σού χαρίστηκε η ζωή για σήμερα .Να εξέλθεις από αυτή την πόλη , αλλιώς αύριο θα ορμήσω πάνω σου , έναν ζωντανό πάνω από νεκρό ". Κι όταν είπε αυτά η φιγούρα εξαφανίσθηκε , ο Ζαρατούστρα όμως συνέχισε να προχωράει μέσα από τα σκοτεινά σοκάκια . Στις πύλες της πόλης συναντήθηκε με τους νεκροθάφτες , έφεξαν τον πυρσό στο πρόσωπό του , είδαν τον Ζαρατούστρα και τον χλεύασαν ." Ο Ζαρατούστρας μεταφέρει τον νεκρό σκύλο μακριά , θετικό το γεγονός ότι έγινε νεκροθάφτης " . Στην συνέχεια ο Ζαρατούστρας βάδισε πάλι δύο ώρες εμπιστευόμενος τον δρόμο και το φως των άστρων , ήταν συνηθισμένος σαν της νύχτας τα πουλιά και του άρεσε να βλέπει κατά πρόσωπο όλα όσα κοιμούνται . Όταν ξημέρωνε , έφθασε σ' ένα πυκνό δάσος απρόσβατο , στήριξε τον νεκρό στο κοίλωμα ενός δένδρου γιά να τον προστατεύσει από τούς λύκους κι αυτός ξάπλωσε στο έδαφος πάνω στα βρύα κι αποκοιμήθηκε με κουρασμένο το σώμα και γαλήνια την ψυχή . Η αυγή καί το πρωινό πέρασαν από το κοιμισμένο πρόσωπό του , τέλος ο Ζαρατούστρα άνοιξε ξαφνικά τα μάτια του , είδε το πυκνό δάσος και την σιωπή καί κοίταζε τον ευατό του κατάπληκτος.
Μετά σηκώθηκε γρήγορα σαν τον ναυτικό πού ταξιδεύει στην απέραντη θάλασσα και βλέπει αναπάντεχα την Χώρα και χαιρόταν , γιατί είδε μια νέα αλήθεια . Και έτσι μίλησε στην καρδιά του : Ένα φώς άστραψε μέσα μου , έχω ανάγκη από συντρόφους , όχι νεκρούς συντρόφους και πτώματα πού θα κουβαλάω μαζί μου όπου πηγαίνω . Αλλά χρειάζομαι ζωντανούς συντρόφους πού να μ' ακολουθούν , γιατί θέλουν ν' ακολουθήσουν τον εαυτό τους και τον τόπο πού θα πάω . Μια λάμψη έπεσε πάνω μου , ο Ζαρατούστρας δεν είναι για να μιλήσει στον λαό , αλλά στους συντρόφους . Ο Ζαρατούστρας δεν πρέπει να γίνει γιδοβοσκός και σκύλος της αγέλης . Για να αφυπνίσω την αγέλη ήρθα . Λαός και κοπάδι θα θυμώσουν , ληστή θα πούν τον Ζαρατούστρα οι βοσκοί . Γιδοβοσκοί λέω, αλλά αυτοί αποκαλούν τους εαυτούς τους καλούς και δικαίους. Τσομπάνηδες λέω , αλλά αυτοί αποκαλούν τους εαυτούς τους , πιστούς της ορθής πίστεως . Ιδού οι καλοί και οι δικαστές .Ποιόν μισούν περισσότερο ; Αυτόν πού σπάει τους πίνακες των αξιών τους , τον ριζοσπάστη ,τον εγκληματία - αλλά αυτός στην πραγματικότητα , είναι ο δημιουργός . Ιδού οι πιστοί όλων των θρησκειών . Ποιόν μισούν περισσότερο ; Αυτόν πού σπάει τους πίνακες των αξιών τους , τον επαναστάτη, τον εγκληματία - αλλά αυτός είναι ο δημιουργός . Συντρόφους αναζητά ο δημιουργός , όχι πτώματα , αγέλες και πιστούς . Συναδέλφους ζητάει ο δημιουργός πού νέες αξίες θα γράψουν πάνω σε νέους νομοπίνακες . Συντρόφους για τον θερισμό ζητάει , καθώς όλα ωριμάζουν και είναι έτοιμα για συγκομιδή , αλλά δεν διαθέτει τα εκατό δρεπάνια , έτσι προσβάλει τ' αυτιά τους μέχρι να δακρύσουν .Συντρόφους αναζητά ο δημιουργός , πού να γνωρίζουν πώς να ακονίζουν τα δρεπάνια τους . Καταστροφείς και περιφρονητές του καλού και του κακού θα τους ονομάσουν . Αλλά αυτοί ,θα είναι οι θεριστές και οι πανηγυρίζοντες. Συντρόφους αναζητά ο Ζαρατούστρας στην δημιουργία , την συγκομιδή και τις γιορτές , δεν έχει σχέση με κοπάδια , βοσκούς και πτώματα . Και 'σένα πρώτε σύντροφε καλά σ' έθαψα στο κοίλωμα του δένδρου και σ' έκρυψα από τούς λύκους , αλλά ήρθε η ώρα να σ' αφήσω . Μεταξύ της μίας αυγής και της άλλης , με φώτισε μια νέα αλήθεια . Δεν πρέπει να γίνω βοσκός , ούτε και νεκροθάφτης, δεν θα επιστρέψω να μιλήσω σε πλήθος , ήταν η τελευταία φορά πού μίλησα μ έναν νεκρό άνθρωπο. Οι δημιουργοί , οι θεριστές και πανηγυριστές θα 'ναι οι σύντροφοι πού θα τούς δείξω το ουράνιο τόξο και τις σκάλες του υπερανθρώπου . Στους ερημίτες θα τραγουδήσω το τραγούδι μου και στα μοναχικά ζευγάρια και όποιος εξακολουθεί να έχει αυτιά γιά το ανήκουστο , βαριά θα κάνω την καρδιά του από την ευθυμία μου. Πάω να εργασθώ για τούς στόχους μου , κάνοντας άλμα πάνω από τούς διστακτικούς και αμελείς , έτσι η μεταβασή μου θα γίνει η πτώση τους . (Συνεχίζεται) Σάββατο 7 Φεβρουαρίου 2015
Astronomy Domine / Syd Barrett
Astronomy Domine / The Piper at the Gates of Dawn . Σύνθεση, ηλεκτρική κιθάρα, τραγούδι / Syd Barrett και Pink Floyd . Roger Keith γνωστός "Syd" Barrett (1946-2006, Cambridge ) . Ήταν o δημιουργός του μουσικού συγκροτήματος και του ονόματος Pink - Floyd το έτος 1965 , και αποχώρησε από το συγκρότημα το 1968 από κατάχρηση ψυχεδελικών ναρκωτικών . Η ιδιοτροπία των συνθέσεων κιθάρας και τραγουδιού άσκησε επιρροή σε πολλούς μουσικούς στο είδος της ψυχεδελικής ροκ μουσικής .
Παρασκευή 6 Φεβρουαρίου 2015
Έτσι μίλησε ο Ζαρατούστρα - Φρίντριχ Νίτσε
Friedrich Nietzsche /Φρειδερίκος Νίτσε Also sprach Zarathustra / Έτσι μίλησε ο Ζαρατούστρα απόσπασμα α΄ Όταν ο Ζαρατούστρα έγινε τριάντα χρονών έφυγε από το σπίτι του και την λίμνη της πατρίδας του και πήγε στα βουνά . Εκεί απόλαυσε το πνεύμα του και την μοναξιά του για δέκα χρόνια απτόητος αλλά γύρισε η καρδιά του κι ένα πρωί με την αυγή προχώρησε και στάθηκε μπροστά στον ήλιο , λέγοντας : « Ω μεγάλο άστρο , ποιά θα ήταν η ευτυχία σου αν δεν είχες εκείνους πού ρίχνεις πάνω τους την λάμψη σου ; .............. Θα ήθελα ένα δώρο να προσφέρω έως ότου οι σοφοί μεταξύ των ανθρώπων και της τρέλας τους και τα χέρια του πλούτου τους , γίνουν πάλι ευτυχισμένοι . Γι' αυτό πρέπει να κατέβω βαθιά , όπως κάνεις εσύ την νύχτα πού περνάς πίσω απ' την θάλασσα και φέρνεις το φώς σου πάνω απ' τον υπόκοσμο . Πλούσιο άστρο . Πρέπει να δύσω όπως λένε στην πολιτεία πού θα κατέβω.......Ο Ζαρατούστρα θέλει να είναι ανθρώπινος και πάλι . Έτσι άρχισε η πτώση του Ζαρατούστρα . Όταν ο Ζαρατούστρα έφθασε στην κοντινότερη πόλη πού βρισκόταν κοντά στο δάσος βρήκε πολλούς ανθρώπους συγκεντρωμένους στην αγορά , σ'αυτούς είχαν υποσχεθεί μία ακροβατική παράσταση σε τεντωμένο σχοινί . Και έτσι μίλησε ο Ζαρατούστρα στους ανθρώπους : «Θα σας διδάξω τον υπεράνθρωπο . Ο άνθρωπος είναι κάτι πού πρέπει να ξεπερασθεί . Τι έχετε κάνει γιά να ξεπεράσετε τον άνθρωπο ; Όλα τα όντα μέχρι τώρα , έχουν δημιουργήσει κάτι πέρα απ' τον ευατό τους . Θέλετε να είναι η άμπωτη αυτής της μεγάλης παλίρροιας και να επιστρέψετε στο θηρίο , αντί να ξεπεράσετε την ανθρωπότητα ; Τι είναι ο πίθηκος προς τον άνθρωπο ; Ένας περίγελος , ένα πράγμα ντροπής . Κι ακριβώς έτσι πρέπει να είναι ο άνθρωπος προς τον υπεράνθρωπο , ένας περίγελος , ένα πράγμα ντροπής. Έχετε εξελιχθεί από το σκουλήκι στον άνθρωπο , αλλά ακόμα μέσα σας είναι το σκουλήκι . Κάποτε ήσασταν πίθηκοι , αλλά και τώρα ο άνθρωπος είναι περισσότερο πίθηκος από τον οποιοδήποτε πίθηκο . Ποιος είναι ο σοφότερος μεταξύ σας , ο οποίος είναι μια σύγκρουση υβριδίου φυτού και φαντάσματος .Σας ζητάω όμως να γίνεται φυτά και φαντάσματα ; Ιδού , εγώ σας διδάσκω τον υπεράνθρωπο . Ο υπεράνθρωπος είναι το νόημα της γής . Σας εξορκίζω αδελφοί μου να παραμείνετε πιστοί στην γή , να μην πιστεύετε εκείνους πού σας μιλούν και σας προσφέρουν απόκοσμες ελπίδες . Δηλητηριαστές είναι , είτε το ξέρουν , είτε όχι . Καταφρονητές της ζωής είναι , παρακμάζοντες και δηλητηριάζοντες τον εαυτό τους , τους οποίους έχει βαρεθεί η γή . Έτσι αφήστε τους να περάσουν μακριά ! Όταν η ψυχή κοίταζε με περιφρόνηση το σώμα και ήταν η περιφρόνηση αυτή το υψηλότερο πράγμα - η ψυχή επιθυμούσε το σώμα ισχνό , τερατώδες, πεινασμένο . Έτσι πίστευε ότι θα ξέφευγε από το σώμα και την γή . Αχ ! Αυτή η ψυχή δεν ήταν και η ίδια πενιχρή , άθλια και πεινασμένη και η ηδονή της ήταν η σκληρότητα ; Πείτε μου αδελφοί τι λέει το σώμα σας γιά την ψυχή σας ; Δεν είναι η ψυχή του φτώχεια και μόλυνση και άθλια αυταρέσκεια ; Ποιό είναι το μεγαλύτερο πράγμα πού θέλετε να ζήσετε ; Είναι η ώρα της μεγάλης περιφρόνησης . Η ώρα κατά την οποία εσείς και η ευτυχίας σας γίνεται απεχθής κι επίσης η λογική και η αρετή σας. Η ώρα πού λέτε : -Τι είναι η ευτυχία μου ; - Είναι μιζέρια και μόλυνση και άθλια αυταρέσκεια . Αλλά η ευτυχία μου θα πρέπει να δικαιολογεί την ίδια μου την ύπαρξη . Η ώρα πού λέτε : - Τι καλό μού κάνει η λογική ; Αναζήτησα την γνώση όπως ο λέων την τροφή του . Είναι μιζέρια και βρωμιά και άθλια αυταρέσκεια . -Η ώρα πού λέτε : - Τι καλό μού κάνει η αρετή ; -Δεν με έκανε να βιαστώ .Πόσο κουράσθηκα με το καλό και το κακό μου. Είναι μιζέρια και βρωμιά και άθλια αυταρέσκεια . Η ώρα πού λέτε : -Τι καλό μού κάνει η δικαιοσύνη ; Δεν βλέπω να είμαι πύρ και στάχτη . Η θερμότητα έχει απενεργοποιηθεί . - Η ώρα πού λέτε : - Ποιό είναι το κρίμα μου ; Δεν είναι κρίμα και πόνος ο σταυρός πάνω στον οποίο καρφώθηκε αυτός πού αγαπάει τον άνθρωπο ; Αλλά το κρίμα κι η συμπόνια μου δεν έχει σταύρωση . Σας εκφράζει αυτό ; Εκλιπαρείτε έτσι ; Ω! Να σας είχα ακούσει μια φορά να ουρλιάζετε έτσι ! Δεν είναι η αμαρτία σας , αλλά η μετριότητά σας πού κλαίει προς τον ουρανό , η τσιγγουνιά σας ακόμα και μέσα στην αμαρτία σας πού φωνάζει στον ουρανό . Πού είναι η αστραπή πού θα σας γλύψει με την γλώσσα της ; Πού είναι η τρέλα με την οποία πρέπει να εμβολιαστείτε ; Ιδού! Εγώ σας διδάσκω τον υπεράνθρωπο : αυτός είναι η αστραπή , πού είναι η τρέλα ! Ο άνθρωπος είναι ένα σχοινί τεντωμένο ανάμεσα στο ζώο και τον υπεράνθρωπο , ένα σχοινί πάνω απ' την άβυσσο. Ένα επικίνδυνο πέρασμα , ένα επικίνδυνο τρίκλισμα ένα επικίνδυνο πίσω κοίταγμα , μία ανατριχίλα και σταμάτημα . Τι είναι το σπουδαίο στον άνθρωπο ; -Oτι αυτός είναι μία γέφυρα και όχι ο στόχος ,τι είναι το αξιαγάπητο στον άνθρωπο ; -'Oτι είναι ένα μεταβατικό στάδιο και μία πτώση. Αγαπώ αυτούς , πού δεν ξέρουν πώς να ζήσουν , γιατί μόνο αυτοί περνούν στην αντίπερα όχθη . Αγαπώ τους μεγάλους καταφρονητές , επειδή είναι οι μεγάλοι εραστές και τα βέλη τους λαχτάρα γιά την άλλη όχθη . Αγαπώ εκείνους πού δεν επιδιώκουν πίσω από τ' άστρα έναν λόγο για να θυσιασθούν , αλλά θυσιάζουν τον εαυτό τους στην γή για να γίνει αυτή μια μέρα κτήμα του υπερανθρώπου . Αγαπώ αυτόν πού αγαπάει την αρετή του , γιατί η αρετή είναι η θέληση για την πτώση και το βέλος του πόθου. Αγαπώ αυτόν πού κάνει την αρετή του κλίση και πεπρωμένο του , έτσι γιά χάρη της αρετής του είναι πρόθυμος να ζήσει και να μην ζήσει . Αγαπώ αυτόν πού ντρέπεται όταν τα ζάρια πέφτουν υπέρ του και στην συνέχεια ρωτάει - Είμαι ανέντιμος παίκτης ; - Γιατί θέλει να χαθεί . - Αγαπώ αυτόν πού σκορπίζει χρυσά λόγια πρίν από τα έργα του και πάντοτε κάνει περισσότερα απ' ό,τι υπόσχεται , γιατί επιδιώκει την πτώση του. - Αγαπώ αυτόν πού δικαιώνει τα μέλλοντα και απαλλάσσει τα παρελθόντα , γιατί θέλει να χαθεί στα τρέχοντα . Αγαπώ αυτόν πού παιδεύει τον Θεό του , επειδή αγαπάει τον Θεό του , επειδή πρέπει από οργή Θεού να χαθεί . Αγαπώ αυτόν πού η ψυχή του είναι βαθιά στην πληγή και μπορεί να χαθεί μέσα από ένα μικρό θέμα , έτσι περνάει πρόθυμα πάνω απ' την γέφυρα . Αγαπώ αυτόν πού η ψυχή του είναι πλημμυρισμένη , ώστε ξεχνάει τον εαυτό του και όλα τα πράγματα είναι μέσα του και όλα γίνονται η πτώση του . Αγαπώ όλους όσους είναι σαν βαριές σταγόνες πού πέφτουν ένας - ένας από το σκοτεινό σύννεφο πού διαλύεται πάνω από τούς ανθρώπους , διακηρύττουν ότι ο κεραυνός έρχεται και χάνονται σαν οραματιστές . -Κοίταξε , είμαι ο κήρυκας της αστραπής και μια βαριά σταγόνα από το σύννεφο , αλλά αυτή η αστραπή λέγεται υπεράνθρωπος ». Όταν ο Ζαρατούστρα μίλησε μ' αυτές τις λέξεις , είδε και πάλι τους ανθρώπους και δεν είπε τίποτα. -«Εκεί είναι , είπε στην καρδιά του , εκεί γελάνε , δεν με καταλαβαίνουν , δεν είμαι το στόμα γι' αυτά τ' αυτιά ....... Έχουν κάτι πού τους κάνει υπερήφανους . Τι είναι αυτό πού τους κάνει υπερήφανους ; -Ο πολιτισμός λένε , πού τους διακρίνει από τους γιδοβοσκούς . Δεν τους αρέσει να ακούν την λέξη «περιφρόνηση» . Γι' αυτό θα θίξω την υπερηφάνεια τους .Θέλω να μιλήσουμε για το πιο ποταπό πλάσμα , κι αυτό είναι ο τελευταίος άνθρωπος . Είναι ώρα γιά τον άνθρωπο να καθορίσει τον στόχο του . Είναι ώρα γιά τον άνθρωπο να φυτέψει τον σπόρο της υψηλότερης ελπίδας του . Το έδαφος είναι ακόμα πλούσιο γι' αυτό . Αλλά μια κακή μέρα το έδαφος θα εξαντληθεί και το αγέρωχο δένδρο δεν θα είναι πλέον σε θέση να αναπτυχθεί περισσότερο . Αλίμονο! Έρχεται η ώρα πού ο άνθρωπος δεν θα μπορεί να εκτοξεύσει το βέλος του πάνω από τον άνθρωπο και η χορδή του τόξου του θα ξεχάσει να δονείται . Σας λέω : - Πρέπει κανείς να εξακολουθεί να έχει το χάος μέσα του πού θα γεννήσει ένα χορευτό άστρο . --Σας λέω : Έχετε ακόμα χάος μέσα σας . Αλίμονο ! Έρχεται η ώρα πού ο άνθρωπος δεν θα μπορεί να δώσει γέννηση σε οποιοδήποτε άστρο . Αλίμονο ! Έρχεται η ώρα του πρόστυχου ανθρώπου πού δεν θα μπορεί πλέον ούτε να περιφρονεί τον εαυτό του .Κοιτάξτε ! Σας δείχνω τον τελευταίο άνθρωπο . Τι είναι αγάπη ; Τι είναι δημιουργία ; Τι είναι πόθος ; Τι είναι άστρο ; Ρωτάει ο τελευταίος άνθρωπος και κλείνει πονηρά το μάτι . -Η γή θα γίνει μικρή και πάνω της θα χοροπηδά ο τελευταίος άνδρας πού κάνει τα πάντα μικρά . Το είδος του είναι βαθιά ριζωμένο σαν παράσιτο ». -« Έχουμε ανακαλύψει την ευτυχία » , λένε οι τελευταίοι άνθρωποι και κλείνουν το μάτι. Έχουν αφήσει τις περιοχές πού ήταν δύσκολο να ζούν , γιατί χρειάζονται ζέστη .Αγαπούν ακόμα τον γείτονά τους και τρίβονται πάνω του , γιατί χρειάζονται ζέστη . Λίγο δηλητήριο τώρα και κάνουν ευχάριστα όνειρα , πολύ δηλητήριο στο τέλος για έναν ευχάριστο θάνατο .Δεν θα είναι πλέον πλούσιοι και φτωχοί και οι δύο είναι υπερβολικά επαχθείς, ποιός θέλει να κυβερνήσει ; Ποιός θα εξακολουθεί να υπακούει ; Και οι δύο είναι υπερβολικά επαχθείς . Δεν υπάρχει βοσκός και κοπάδι , όλοι θέλουν τα ίδια , όλοι είναι ίσοι , αυτός πού αισθάνεται διαφορετικά , εισέρχεται εθελοντικά στο φρενοκομείο . -« Παλαιότερα όλος ο κόσμος ήταν τρελλός », λένε αυτοί και κλείνουν το μάτι . Έχουν μικρές απολαύσεις την ημέρα και μικρές απολαύσεις την νύχτα και φροντίζουν την υγεία τους . - « Έχουμε ανακαλύψει την ευτυχία » , λένε οι τελευταίοι άνθρωποι και κλείνουν το μάτι ». Κι εδώ τελειώνει η πρώτη ομιλία του Ζαρατούστρα πού είναι επίσης και ο πρόλογος γιατί σε αυτό το σημείο τον διέκοψαν οι κραυγές και η απόλαυση του πλήθους -« Δώσε μας τον τελευταίο άνθρωπο βρε Ζαρατούστρα , κάνε μας όμοιους με αυτόν και χάρισμά σου ο υπεράνθρωπος ». Και όλοι οι άνθρωποι χάρηκαν και γελούσαν κακαρίζοντας . Ο Ζαρατούστρας όμως λυπήθηκε και είπε στην καρδιά του : «Δεν με καταλαβαίνουν , δεν είμαι το στόμα γι' αυτά τα αυτιά . Έχω ζήσει πολύ καιρό πάνω στα βουνά κι άκουσα πολύ τα ρυάκια και τα δένδρα . Τώρα μιλάω σε αυτούς , σαν να μιλάω σε γιδοβοσκούς . Ήρεμη είναι η ψυχή μου και λαμπερή , όπως τα βουνά την αυγή , αλλά αυτοί με θεωρούν ψυχρό πού βγάζει χλευασμό και κακά αστεία . Τώρα με κοιτούν και γελούν και ενώ γελούν με μισούν . Υπάρχει πάγος στο γέλιο τους . Τότε συνέβη κάτι , πού άλαλο άφησε κάθε στόμα και ανοιχτό κάθε μάτι . Εν τώ μεταξύ ,ο σχοινοβάτης είχε αρχίσει το έργο του , είχε βγεί από μία μικρή πόρτα και περνούσε πάνω από το τεντωμένο σχοινί , πού τεντωνόταν ανάμεσα σε δύο πύργους , ώστε κρεμόταν πάνω απ΄την αγορά και τους ανθρώπους . Όταν βρισκόταν ακριβώς στην μέση της διαδρομής του , η μικρή πόρτα άνοιξε και πάλι , ένα αγόρι πολύχρωμο σαν παλιάτσος , πήδηξε έξω και με γρήγορα βήματα κατέφθασε πίσω του. -«Εμπρός χωλέ » τον πρόσταξε με την φοβερή φωνή του ,« εμπρός νωθρέ , λαθρέμπορε , χλωμέ . Να μην σε γαργαλίσω με την φτέρνα μου .Τι κάνεις εδώ μεταξύ των πύργων ; Στον πύργο ανήκεις , εκεί πρέπει να σε κλειδώσουν , γιατί εμποδίζεις την ελεύθερη πορεία των καλύτερων». Και με κάθε λέξη πλησίαζε πιο κοντά και φαινόταν πώς θα τον προσπεράσει , όταν έφθασε μόνο ένα βήμα πίσω του , συνέβη το τρομακτικό , πού έκανε κάθε στόμα να σιγήσει και κάθε μάτι να παγώσει .'Εβγαλε μία κραυγή σαν διάβολος και πήδηξε πάνω στον σχοινοβάτη , ωστόσο εκείνος βλέποντας τον θρίαμβο του αντιπάλου του , έχασε τον νού του και την ισορροπία στο σχοινί , έρριξε μακριά το κοντάρι του και βούτηξε γρηγορότερα απ΄αυτό με χέρια και με πόδια σαν ανεμοστρόβιλος στο βάθος . Η αγορά και οι άνθρωποι έμοιαζαν σαν την θάλασσα πού κινείται στην καταιγίδα , όλοι έφευγαν ο ένας από τον άλλον και οι περισσότερο από το μέρος όπου το σώμα θα ανακλούσε . Ο Ζαρατούστρας όμως έμεινε ακίνητος κι ακριβώς δίπλα του έπεσε το σώμα , άσχημα μελανιασμένο και σπασμένο , αλλά δεν ήταν ακόμα νεκρός . Σε λίγο επανήλθε η συνείδηση του ετοιμοθάνατου κι είδε τον Ζαρατούστρα να γονατίζει δίπλα του . -« Τι κάνεις εκεί ; του είπε .ήξερα ότι αρκετό καιρό ο διάβολος , ήθελε να με κάνει να σκοντάψω . Τώρα με σέρνει στην κόλαση , θα 'θελες να τον εμποδίσεις » ; -«Στην τιμή μου φίλε , απάντησε ο Ζαρατούστρα , δεν υπάρχουν όλα αυτά πού λές , δεν υπάρχει διάβολος και κόλαση . Η ψυχή σου θα πεθάνει ταχύτερα απ' το σώμα σου και τίποτα άλλο , μην φοβάσαι » . - Ο άνθρωπος τον κοίταξε καχύποπτα , « Αν λές αλήθεια , του είπε , δεν έχω να χάσω τίποτα έτσι και χάσω μόνο την ζωή μου , δεν είμαι τίποτα περισσότερο από ένα ζώο πού το έμαθαν να χορεύει με χτυπήματα και με μικρές μπουκιές φαγητού » . - « Κάθε άλλο , απάντησε ο Ζαρατούστρας ,έχετε κάνει τον κίνδυνο το επάγγελμά σας κι αυτό δεν είναι ασήμαντο .Τώρα πήγες στην βάση της δουλειάς σου και εγώ θα σε θάψω με τα χέρια μου ». Όταν είπε αυτά ο Ζαρατούστρας στον ετοιμοθάνατο , ο άνδρας δεν απάντησε , αλλά μετακίνησε το χέρι του σαν να έψαχνε το χέρι του Ζαρατούστρα σε ευγνωμοσύνη . Συνεχίζεται Εδώ
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)