V. F. Vavilov (Η φάρσα μουσικής λαούτου του 16ου - 17ου αι. μΧ).

Συνθέτης : Βλαδίμηρος  Φεντόροβιτς Βαβίλοφ, κιθαρίστας επτά χορδών , μυστικός συνθέτης (5 Μαρτ. 1925- 11 Μαΐου 1973 , Αγιά Πετρούπολη  σε εποχή πού είχε μετονομαστεί Λένινγκραντ, κηδεύτηκε στον  Καθεδρικό Ναό του Αγίου Νικολάου και Θεοφανίων ) .                                                  Ηχογράφησε 2 δίσκους ως ερμηνευτής ρομαντικών έργων κιθάρας,  και ως  λαούτου μπαρόκ κομματιών  που  περιλαμβάνουν  μυστικές συνθέσεις  και παραλλαγές του ιδίου . Έτη ηχογρ. 1968-1970. Τίτλος δίσκου που ερευνήθηκε : (Μουσική λαούτου 16ου - 17ου αι.) .                                            Είδος  : Ρομαντικό και νεο-μπαρόκ στα κομμάτια  Βαβίλοφ  , εμπεριέχει ως προκάλυψη παραλλαγές  παραδοσιακών και μπαρόκ περιόδου κομματιών  ,οργανωμένα  υπό μορφή σουίτας δωματίου .        Μυστικοποίηση : Είχε  πτυχίο κιθάρας , όχι σύνθεσης , κατά την διάρκεια της εφηβείας του  συνέβη η  πολιορκία της πόλης του από τον  Γερμανικό στρατό  και η επιστράτευσή του   , ίσως αυτό το γεγονός περιόρισε τις σπουδές του .  Επειδή δεν λάμβανε   δισκογραφική άδεια για δικές του συνθέσεις , ηχογράφησε ερμηνείες  παλαιότερων  κιθαριστών παραλλαγών έργων άλλων   Ρώσων συνθετών αλλά στην  σειρά των κομματιών παρεμβάλλονταν και οι δικές του συνθέσεις χωρίς να γίνει αντιληπτό , στην συνέχεια ηχογράφησε δεύτερο  δίσκο υποθετικών    κομματιών  λαούτου 16-17ου αι. μΧ συνοδείας  και λοιπών  οργάνων  , όπου οι μισές συνθέσεις ήταν δικές του και οι άλλες μισές δικές του παραλλαγές τις οποίες υπέδειξε ως  ανώνυμα  ἤ  πλασματικών προσώπων (ψευδώνυμα ) ἤ παραδοσιακών χορών   αφήνοντας στις επόμενες γενεές την διάκριση .                                                                                          Δεν του ζητήθηκαν  να υποδείξει  αντίγραφα είτε  χειρόγραφα   της μουσικής  προέλευσης των κομματιών  ,  η  δισκογραφική «Μελωδία»  πίστωσε  και τα ανώνυμα  προς παλαιούς  συνθέτες  , πέθανε χωρίς να αποκαλυφθεί , κατά αυτόν τον τρόπο  παρήχθη η μεγάλη  μουσική φάρσα  . ⁴ __________________________________________________________________________________ Μουσικοί  : Βλαντίμιρ Βαβίλοφ  λαουτο-κιθάρα   σε όλα τα κομμάτια .- Μάρκ Σαχίν εκκλ. όργανο στα κομμάτια Ave Maria, Ricercar,Pastorella.- Ναντιέζντα Βάινιερ μεσόφωνος στο κομμάτι Ave Maria .- Βλαντίμιρ Κουρλίν  όμποε στα κομμάτια Greensleeves , Galliard .- Λεβ Περαπόλκιν φλάουτο στα κομμάτια Tourdion , Gavotte .- Βιτάλι Μπουινόβσκι γαλλικό κόρνο στο κομμάτι Spandoletta.    Ακολουθεί  βίντεο μουσικής του δίσκου  και από κάτω  πίνακας κατά την οργανωμένη σειρά των κομματιών  των τίτλων και συνθετών όπως είχαν υποδηλωθεί δισκογραφικώς και παράλληλα η  κατά την εκτίμησή μου προέλευση αυτών   .  ____________________________________________________________________________         

_____________________________________________________________________________    Τίτλος  κατά σειρά στον δίσκο       Υπόδειξη  (Φάρσα)                   Συνθέτης (κατ' εκτίμηση )         __________________________________________________________________________          Canzone and Dance                       (Francesco da Milano)               V. Vavilov¹                            Spandogletta                                   (Μουσική 16ου αι. μΧ )            V. Buyanovskiy,V Vavilov                  Ave Maria                                       ( Giulio Caccini )                      V. Vavilov ¹                                      Ricercar                                          ( Niccolo Nigrino φαντασ.)       V. Vavilov, Shahin ¹                            Pavane and Galliard                       ( V. Galilei )                               Allemande an.,κ' παρ. Βαβίλοφ ²  Chaconne                                      (Hans Neusiedler )                       V. Vavilov ¹                                      Greensleeves and Galliard            Αγγλικό δημώδες                        Αγγλικό δημώδες κ' παραλλαγή        Turdion                                        (Παλαιός  Γαλλικός χορός )         Παλαιός  Γαλλικός κ' παραλλαγή.    Pastorella                                       ( J.A. de Baif, στίχοι  )               Χριστουγεννιάτικο παραλλαγή .      Gavotte                                         (  Denis Gaultier )                       Gavotte , C. Mouton, παρ. ³              Chanson "De mon triste deplaisir''  (Francesco da Milano)             Jean Richafort  παραλλαγή            Fantasy  "De mon triste... "            Francesco  da Milano                Francesco Canova da Milano παρ. Ricercar αρ. 74                                     »»        »»                                  »»            »»                          Ricercar  αρ. 51                                    »»        »»                                  »»            »»                        Ricercar  αρ. 30                                   »»         »»                                  »»            »»  ______________________________________________________________________________           ² Παρόμοια  μελωδία έχω εντοπίσει σε  ιταλική ανώνυμη Allemande   το υπόλοιπο παραλλαγή  .           ³ Ο Γαλλικός Gavotte ίσως  προέρχεται από δημοσιεύσεις Denis Gaultier που εμπεριείχαν   ανακατωμένες  σημαντικές συνθέσεις του Ε. Gaultier του παλαιού (συνωνυμίας ἤ μακρινής συγγένειας ) και άλλων  συνθετών λαούτου .                                                                                                                  ¹ Οι νέες συνθέσεις Βλαδίμηρου Βαβίλοφ  Ave Maria /Χαῖρε κεχαριτωμένη Μαρία  , Canzone /Τραγούδι, Ricercare/ Αναζήτησης , Chaconne /Σακόν   έχουν ερμηνευτεί  πολλές φορές από σημαντικούς τραγουδιστές όπερας , προστεθεί  στην μουσική πολλών ταινιών ἤ τροποποιηθεί από άλλους  μετά το 1970 . Στον  άλλον    δίσκο μόνο κιθάρας ,  περιέχει λοιπές  παραλλαγές αλλά και νέες συνθέσεις Β.  Βαβίλοφ . Από  μυστικοποίηση  οι νέες  υποδεικνύονται εσφαλμένα   σε παλαιότερους Ρώσους κιθαρίστες ,και   ερμηνεύονται από άλλους   μετά το 1969  .                                                                                                                                                                                                                                   ⁴ Η λογοκλοπή , η  πλαστογράφηση ονόματος  και    μουσική φάρσα  .  Είναι  φαινόμενα που σχετίζονται με τις  πολιτικές και οικονομικές αλλαγές από  χριστιανικές αριστοκρατικές , και φεουδαρχικές  προς κοινοβουλευτικές   εμπορικές καπιταλιστικές  και σοσιαλιστικές γραφειοκρατικές  , της απώλειας  των αριστοκρατών και κληρικών  προστατών της μουσικής  και της αλλαγής προώθησης της μουσικής .   Η λογοκλοπή της μουσικής είναι  η ψευδής παρουσίαση συνθέσεων ως πρωτοτύπων που έχει διαπραχθεί   με  χρήση ἤ απομίμηση της μουσικής άλλων  συγγραφέων ,  ολόκληρης της μελωδίας ἤ της θεματικής ταυτότητας  ,από την  δεκαετία του 1960 η συχνότητα του  φαινομένου αυτού  έχει λάβει φοβερές   διαστάσεις με χιλιάδες περιπτώσεις λογοκλοπής  , από παραγωγούς και τραγουδιστές  με κίνητρα   κερδοσκοπίας και  προσωπικής προβολής από έργα λογοκλοπής   [ Παράδειγμα  ελαφρού   τραγουδιού που είχε κυκλοφορήσει από το ελληνικό συγκρότημα Idols  σε δισκογραφία  και τραγούδι   ελληνικής κινηματογραφικής  ταινίας του 1969   με  τον τίτλο (Ξαφνικά μ' αγαπάς ...) ήταν λογοκλοπή μουσικής και στίχων του διάσημου τραγουδιού  (Suddenly you love me  των Tremeloes) του 1968 , το οποίο στην πραγματικότητα  ήταν λογοκλοπή του Uno Tranquillo  των συγγραφέων D. Pace,M.Panzeri, L. Pilat  δισκογραφίας 1967 , δηλαδή ο κλέψας του κλέψαντος  ] .  Το  αντίθετο είναι η προβολή μουσικής σύνθεσης μέσω της διαφήμισης ενός άλλου ονόματος  κύρους  παλαιού  συνθέτη , οι οποίες ονομάζονται   πλαστογραφίας ονόματος ἤ μουσικές  φάρσες   το φαινόμενο αυτό παρουσιάζεται σε χαμηλότερη  συχνότητα  διότι απαιτεί  κάποια   δημιουργική  ικανότητα το οποίο σπανίζει ,  συνολικά από τον 20ο έως και 21ο αι. μΧ έχει παρατηρηθεί παγκοσμίως  (14) φορές , τα    κοινά στοιχεία των  περιπτώσεων  μουσικής  φάρσας  είναι : 1) Η μουσική μπορεί να μιμείται κάποιους κανόνες μπαρόκ αλλά η όλη δομή είναι  σύγχρονη της εποχής που γίνεται η δημοσίευση  , και   παρουσιάζουν  υψηλότερη ομοιότητα με ορισμένα κομμάτια  της γενεάς που γίνεται η δημοσίευση και όχι με κομμάτια του περισσότερου  μακρινού παρελθόντος . 2) Η  απουσία χειρογράφων και  πιστών αντιγράφων   της προέλευσης των  συνθέσεων . 3) Αν είναι επιτυχημένη φάρσα δηλαδή ενδιαφέρουσα  και  δημοφιλής μουσική σύνθεση  μετά την  κυκλοφορία δίσκου   ,  αμέσως   παρατηρείται αντιγραφή και τροποποίηση από άλλους και επένδυση αυτής σε κινηματογραφικές ταινίες , ενώ τους προηγούμενους αιώνες υποτίθεται ότι ήταν αδιάφορο και ως εκ τούτου  άγνωστο μουσικό κομμάτι  . Οι περιπτώσεις  πλαστής επωνυμίας   υποδεικνύουν  όνομα  υψηλού κύρους παλαιού    συνθέτη   και υποκρίνονται ότι είναι  κάτοχοι σπάνιου  μουσικού χειρογράφου ἤ γνήσιου αντιγράφου  και υπόσχονται  κάποτε να  το δημοσιεύσουν ,   με σκοπό  το  κομμάτι πρώτα να διαφημιστεί και  στην συνέχεια παραδέχονται την εξαπάτηση και αποκτούν τα πνευματικά δικαιώματα  [παράδειγμα  το διάσημο  ''Adagio in sol minore '' ( Αργό στην   σολ ελάσσονα )   του Ρ. Τζιαζότο του 1958 το οποίο από το έτος κυκλοφορίας  του δίσκου και στην συνέχεια  έχει χρησιμοποιηθεί ως δραματική υπόκρουση επτά κινηματογραφικών ταινιών περιλαμβανομένης  της τραγωδίας  Κάσπαρ Χάουζερ του 1974 , ενός σήριαλ και τουλάχιστον τεσσάρων δισκογραφιών ,  αυτός  αρχικά είχε υποδείξει ως συγγραφέα τον   περισσότερο διάσημο  Τ. Αλμπινόνι (Βενετία 1671-1751) και έπλασε  παραμύθια σχετικά με την απόκτηση του χειρογράφου  ]   .  __________________________________________________________________________________ Περιπτώσεις  ανωνυμίας και  μυστικότητας  τύπου     Β. Βαβίλοφ .  Το φαινόμενο ανωνυμίας  υπήρχε και τους προηγούμενους αιώνες πολλά αριστουργήματα  , μουσικών οργάνων ἤ ελληνικών ποιημάτων είναι ανώνυμα , από κάποιους λόγους οι δημιουργοί αυτών παρέμειναν άγνωστοι .     Τυχαία  έμαθα για τον Β. Βαβίλοφ   πρόσφατα , μέσω  μουσικού καταλόγου  σε αναζήτηση παλαιών γαλλικών και ιταλικών  κομματιών λαούτου  , όταν έφθασα στο όνομα  Τζούλιο Κατσίνι (1551-1618), τότε  διαπίστωσα   ότι χρήστες στο Youtube  και στην συνέχεια δισκογραφικές και κρατικά  ραδιοτηλεοπτικά κανάλια της ΕΣΣΔ απέδιδαν  αυθαίρετα ως σύνθεση Κατσίνι  ένα κομμάτι «Χαῖρε Μαρία » που με παραξένεψε  ,  στην συνέχεια η Wikipedia Αγγλικών   παρείχε  πληροφορία  ότι ο πραγματικός  συνθέτης ήταν ο Β. Βαβίλοφ (1925-1973).  Τις τελευταίες ημέρες  της αναρτήσεως του άρθρου  αναζήτησα τους  Ρωσικούς Σοβιετικούς  δίσκους   του κιθαρίστα του Β. Βαβίλοφ   στους οποίους παρουσιαζόταν ως εκτελεστής   έργων   μονής κιθάρας Ρώσων κιθαριστών του 19ου αι. , και στον άλλον δίσκο ως παίκτης λαούτου μαζί με άλλα  όργανα που ερμήνευαν υποθετικά  μέσης μπαρόκ περιόδου  κομμάτια (16ου - 17ου αι. μΧ)  .Στον πρώτο δίσκο (1968-69) μεταξύ των ερμηνειών κομματιών Ρώσων κιθαριστών που ήταν  προσαρμογής  σε κιθάρα  και παραλλαγής    έργα   άλλων Ρώσων συνθετών που είχαν γραφεί για  άλλα μουσικά  όργανα παρεμβάλλονταν και οι συνθέσεις κιθάρας Β. Βαβίλοφ  χωρίς να υποδεικνύουν το όνομα αυτού  , επειδή η χρονική διαφορά των έργων δεν ήταν πολύ μεγάλη όλα  είδος ρομαντικό  και τα ερμήνευε το  ίδιο πρόσωπο  η   διάκριση ήταν δυσκολότερη .  Στον  άλλον δίσκο (1969-70)  των υποθετικών κομματιών λαούτου του 16ου - 17ου αι. μΧ η διάκριση ήταν ευκολότερη  ,  από τις πρώτες  νότες και  ενότητα του πρώτου κατά σειρά κομματιού  γινόταν αντιληπτό  ότι ήταν  μουσική  του   (20ου αι. μΧ)  , το ίδιο ίσχυε στα   επόμενα κατά σειρά κομμάτια  έως και το  έκτο κομμάτι του  δίσκου,  επιπρόσθετα   κυριαρχούσε ένα   προσωπικό  ύφος . Κατέληξα στο συμπέρασμα ότι Β. Βαβίλοφ ήταν μυστικός συνθέτης , είχε συνθέσει μέρος των κομματιών του δίσκου και  είχε υποδείξει αυτά ως ανώνυμα (όπως το «Χαῖρε Μαρία» που αργότερα  οι δισκογραφικές υπέδειξαν εσφαλμένα ως σύνθεση Τ. Κατσίνι ) , τα υπέδειξε με ψευδώνυμο (όπως του  Νικολό Νιγκρίνο , πολλοί ρωτούσαν  στο διαδίκτυο -« Ποιός  είναι αυτός ο Ν. Νιγκρίνο ; ») ,  και τα  υπέδειξε ως παραδοσιακούς χορούς , και είχε τροποποιήσει τα υπόλοιπα κομμάτια  παραδοσιακών  χορών , η  και παραλλαγή της παραλλαγής των χορών  άσημων   συνθετών  , στην συνέχεια   η δισκογραφική εταιρεία   απέδωσε  εσφαλμένα και τα ανώνυμα προς  παλαιούς μπαρόκ περιόδου συνθέτες , όχι διάσημους  . Δεδομένου ότι δεν  είχε αποκαλυφθεί , παρέμεινε φτωχός   και η οικογένειά του δεν  έχει αποκτήσει τα   πνευματικά δικαιώματα των συνθέσεων ,  αναγνωρίζω  ότι η πρόθεσή του   δεν  ήταν κερδοσκοπική. Το κίνητρό του ήταν  η προβολή των συνθέσεων έστω με αυτόν τον τρόπο , διότι πολλοί δημιουργοί θεωρούν ότι έχουν την αποστολή να αφήσουν  πνευματική κληρονομιά στις επόμενες γενεές  . Επίσης  ως πρόσωπο  με   υψηλή ικανότητα  μουσικής  σύνθεσης  παρά  τις  περιορισμένες  μουσικές σπουδές   ,  συνέθεσε ρομαντική , γαλήνια και θρησκευτικού περιεχομένου   μουσική συνεχίζοντας την μεγάλη παράδοση της Ρωσικής ρομαντικής  κιθάρας και μαντολίνου.