Ἀρχική Σελίδα

Τρίτη 5 Μαρτίου 2024

Nosferatu (1922)

 

   




__________________________________________________________________________________   Στα μέσα  της δεκαετίας του 1960 ένωσαν  αντίτυπα της γερμανικής κινηματογραφικής ταινίας «Νοσφεράτου» του 1922 , που υπήρχαν σε χώρες του εξωτερικού , ένα γαλλικό αντίτυπο  με το μεγαλύτερο μέρος της ταινίας και το συμπλήρωσαν με  ένα σλοβακικό που περιλάμβανε τα τμήματα που έλειπαν από το άλλο  . Τα επόμενα έτη έκαναν  οπτική επεξεργασία γιατί οι ταινίες είχαν φθαρεί με την πάροδο του χρόνου αλλά έλειπε ακόμα η αυθεντική μουσική της ταινίας . Το 2018 ο Χανς Μπράντνερ και ο Μαρσέλο  Φαλκάο ανακατασκεύασαν πλήρως την «Φανταστική Ρομαντική Σουίτα» του Χανς Έρντμαν      μουσικής της κινηματογραφικής  ταινίας «Νοσφεράτου »  και στην συνέχεια το προσάρμοσαν στην ανακατασκευή . Από τις κινηματογραφικές  ταινίες με το ίδιο θέμα (βαμπίρ ) το «Νοσφεράτου »  ήταν η πρώτη και έως σήμερα η κορυφαία από καλλιτεχνικής ποιότητας κινηματογραφικής , λογοτεχνικής και υποκριτικής   εξπρεσιονισμού   κινηματογραφική ταινία  .                Άνω βίντεο με την αυθεντική μουσική της ταινίας  καθώς και με  ελληνικούς υπότιτλους  .                   _________________________________________________________________________________  Τίτλος - Νοσφεράτου (μία συμφωνία τρόμου)                                                                                              Έκδοση - Γερμανία ,1922                                                                                                                          Παραγωγή - Άλμπιν Γκράου (Λειψία ) και Ενρίκο Ντίκμαν                                                                    Σκηνοθεσία - Φρήντριχ Βίλχεμ Πλούμπε ( Μουρνάου  ψευδώνυμο- Βόρεια Ρηνανία Βεστφαλία  )          Σενάριο - Χένρικ Γκαλίν (Γαλικία Αυστρο-Ουγγαρίας  , εβραϊκής καταγωγής )                                          Φωτογραφία ,κινηματογραφιστές - Φριτς Άρνο Βάγκνερ (Θουριγγία ) , Γκούντερ Κραμπφ (Βιέννη ) Μουσική - Χανς Έρντμαν (Μπρεσλάου , Σιλεσία ) .                                                                                Είδος - Γερμανικός εξπρεσιονισμός  κινηματογράφου με αφαίρεση ορισμένων  εξπρεσιονιστικών στοιχείων όχι όλων  και προσθέσεως ρομαντισμού και γοτθικής μυθοπλασίας στοιχείων .       __________________________________________________________________________________  Χαρακτήρες               -    Ηθοποιοί  __________________________________________________________________________________    Κόμης Όρλοκ  -   Μαξ Σρεκ (Βερολίνο)                                                                                                Τόμας Χάτερ   -   Γκούσταβ φον Βάνενχαϊμ  (Νάσσάου , Πρωσσία,  γερμανο-ουγγρικής από πατέρα ,και εβραϊκής από  μητέρα ) .                                                                                                                              Έλεν Χάτερ     -  Γκρέτα Σχρέντερ ( Ντίσελντορφ )                                                                                Κτηματομεσίτης  -  Αλεξάντερ Γκράναχ (Γαλικία Ουγγαρίας , εβραϊκής καταγωγής )                            Καθηγητής Μπούλβερ , Παρακελσιανός -Τζον Γκότοουτ (Γαλικία Αυστρο-Ουγγαρίας  εβραϊκής καταγωγής ) .  ___________________________________________________________________________________Περιληπτικά  αφαίρεσαν εξπρεσιονιστική   ζωγραφική  και σκηνικά παραμορφωτικά   της πραγματικότητας , αλλά όχι των υπολοίπων κινηματογραφικών εξπρεσιονισμού  στοιχείων  ,η  οποία αφ' ενός  παρουσιάζει στην  φυσική μορφή   τα αντικείμενα αλλά με υποκειμενική συναισθηματική και συμβολισμού  άποψη της πραγματικότητας .Απουσιάζουν εντελώς σκηνές φυσικής βίας , και φρίκης και σημάδια και συμπτώματα λοιμώδους νόσου , αλλά χρησιμοποιούν κινηματογραφικές , λογοτεχνικές, υποκριτικές , και μουσικές τεχνικές  προς   μετάδοση  ανησυχίας έως  φόβο του άλλου στον θεατή . Προσθέσεως  στοιχείων ρομαντισμού και γοτθικής μυθοπλασίας , όπως  της φύσεως  των δασών , παλαιών γοτθικών κάστρων της Σλοβακίας ( Αυστρο-Ουγγαρίας )  παλαιών αναγεννησιακών , μπαρόκ, και ρομαντικής περιόδου κτηρίων της Γερμανίας ,για ανάδειξη του υπερφυσικού , και μεσαιωνικών  μύθων και αναγεννησιακής αλχημείας - αποκρυφισμού , καθώς και της μεσαιωνικής και αναγεννησιακής περιόδου επιδημιών πανώλης η οποία μόλυνε την Ευρώπη . Η μαύρη πανώλη στα μέσα του 14ου αι. μΧ εξαπλώθηκε πάνω   στην Ευρώπη μέσω των  Γενουατικών πλοίων από πόλη λιμένα υπό πολιορκία στον βόρειο Εύξεινο Πόντο προς τους λιμένες της Ευρώπης , η μόλυνση  από άνθρωπο προς άνθρωπο γινόταν μέσω τσιμπημάτων  ψύλλων ενδιάμεσων ξενιστών του παθογόνου από μολυσμένους αρουραίους . Στην  γερμανικού εξπρεσιονισμού κινηματογράφου ταινία του 1919 ,  «Ο Λοιμός της Φλωρεντίας » του οποίου το σενάριο έγραψε κάποιος ρωμαιοκαθολικός  διδόταν   μεταφυσική εξήγηση   του λοιμού πανώλης  .  Στην ταινία «Νοσφεράτου» του 1922 , όπου το σενάριο γράφει σε ποιητική μορφή κάποιος εβραϊκής καταγωγής  , δίδεται παρόμοια  μεταφυσική εξήγηση , θεωρούν το βαμπίρ δαιμονικό γένος , και ο δαίμων ταυτίζεται  με την επιδημία κατά την Εβραϊκή Βίβλο/ Παλαιά Διαθήκη Ψαλμούς 46-48.   ___________________________________________________________________________________Ο μύθος περί νεκρών σωμάτων που ξυπνούν από τον θάνατο εξερχομένων από τους τάφους από διάφορες αιτίες υπάρχει σε όλους τους πολιτισμούς . Ένα βυζαντινό αριστούργημα δημώδους ποίησης είναι «Του νεκρού αδελφού » ο οποίος εξήλθε για λίγο από τον τάφο από το ανάθεμα της μάνας  , το οποίο ποίημα μαζί με άλλα αριστουργήματα της ελληνικής δημώδους ποιήσεως μετέφρασαν στην γλώσσα τους άλλα σλαβικά έθνη στην χερσόνησο  του Αίμου και τα παρουσιάζουν σαν δικά τους , ωστόσο έχει αποδειχθεί ότι πρόκειται περί αντιγράφων . Υπάρχουν κι άλλοι λαϊκοί ανόητοι μύθοι περί βρικολάκων όπου  στις άλλες χώρες έχουν άλλα ονόματα . Η πρώτη λογοτεχνική έκδοση Βαμπίρ νεκρού -ζωντανού  ανθρώπου που τρέφεται με αίμα ανθρώπων είναι μία αγγλική νουβέλα τρόμου που έχει βασιστεί στον πρόλογο του Λόρδου Μπάιρον και έχει γραφεί από τον νεαρό  γιατρό  και συγγραφέα και φίλο αυτού Τ.Ζ. Πολιντόρι το έτος 1819 . Από τότε είχαν εκδοθεί και άλλα σχετικά με βαμπίρ  , ένα από αυτά ήταν η  ιρλανδική νουβέλα  «Καρμίλα » του Τζόζεφ Σέρινταν Λε Φάνευ που παρουσιάζει γυναικείο βαμπιρισμό και με λεσβιακό έρωτα του 1871 , μία άλλη επίσης ιρλανδική νουβέλα ήταν το «Ντράκουλα» του Άμπραχαμ Στόουκερ του 1897 , με επιρροή από το «Καρμίλα» ...   
__________________________________________________________________________________  Με  αιτία τον  αποικιακό  ανταγωνισμό των ιμπεριαλιστικών κρατών άρχισε ο   Α' Μεγάλος  Πόλεμος , με αιτία τις Συνθήκες των Βερσαλλιών του 1919 και 1920 σε βάρος των Ούγγρων (απώλεια 2/3 των εδαφών τους  ) , Γερμανών (παράδοση  εδαφών ,λεηλασία , και απώλεια αποικιών )   και Αυστρίας (παράδοση  εδαφών έμεινε  περίκλειστο κράτος)  και τις  στάσεις επαναστάσεις υπό σοσιαλιστικής -εβραϊκής πολιτικής ηγεσίας της Ρωσίας , Γερμανίας ,και Ουγγαρίας(1917-19)  ήταν το αίτιο του Β' Παγκοσμίου Πολέμου , υπήρχε η σοβιετική , ιαπωνική , ιταλική ιμπεριαλιστική επιθετικότητα αλλά δεν θα είχαν κάνει παγκόσμιο πόλεμο από μόνες τους  οι κυβερνήσεις αυτών , ο δε γερμανικές κυβερνήσεις δεν θα επιχειρούσαν να ανακτήσουν με  στρατιωτικά  μέσα έδαφος αν απλώς τους είχαν διαιρέσει σε περισσότερα κράτη όπως ήταν παλαιά και δεν τους είχαν αφαιρέσει έδαφος και λεηλατήσει .Κατά την διάρκεια του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου  κλιμάκωσαν τα  εγκλήματα η βρετανική  και αμερικανική  πολεμικής αεροπορία  και ειδικό σώμα  του ναζιστικού  γερμανικού στρατού , του σοβιετικού κόκκινου και ιαπωνικού στρατού  κατά των  αμάχων  σε εγκλήματα κατά των  εθνών . Στον Α' Μεγάλο Πόλεμο η Γερμανία είχε στο σύνολο απωλειών ,  2,8 εκατομμύρια στρατιώτες  νεκρούς και 4,2  εκατομμύρια βαριά τραυματίες και αρρώστους  ,και 0,72 εκατομμύρια αμάχους νεκρούς από ασιτία και ασθένειες κυρίως ισπανικής γρίπης ,  η Αυστρο-Ουγγαρία είχε 2,1 εκατομμύρια  νεκρούς και 3,62 εκατομμύρια  τραυματίες και αρρώστους , 2,2 εκατομμύρια αιχμαλώτους και 0,5 εκατομμύρια αμάχους από ασιτία και ασθένειες κυρίως μίας επικίνδυνης μορφής γρίπης καλούμενης ισπανικής .   Καθώς μετά τα  δεινά του Πολέμου και τα δεινά των   Συνθηκών  των Βερσαλλιών ο   Γερμανικός - Ουγγρικός και Αυστριακός λαός  βυθίστηκαν σε πένθος ,και  σε μεγάλη φτώχεια , κι έπρεπε να δουλεύουν για να πληρώνουν πολεμικές αποζημιώσεις προς την γαλλική κυβέρνηση η οποία εκμεταλλεύτηκε τον συνασπισμό δυνάμεων του Α' Μεγάλου Πολέμου για να λεηλατήσει την Γερμανία . Σε αυτήν την κατάσταση ο λαός παρακολουθούσε κινηματογραφικές ταινίες για να ξεχνάει την κακομοιριά και   ταλαιπωρία του , αλλά δεν υπήρχαν και χρήματα για κατασκευή κινηματογραφικών ταινιών όπως οι αμερικανικές , έτσι   παρήγαγαν κινηματογραφικές ταινίες χαμηλής δαπάνης εντός στούντιο , χωρίς εξωτερικά πλάνα όπου αντικαθιστούσαν  τα αντικείμενα  με ζωγραφιές και σκηνικά  στα οποία επικρατούσε εκείνη την εποχή η  φόρμα του εξπρεσιονισμού   , που ήταν παραμορφωτική των αντικειμένων ,  το ίδιο και στις αφίσες διαφημίσεων των κινηματογραφικών ταινιών . Οι γερμανικές  ταινίες με παρόμοια θέματα  όπως οι αμερικανικές και οι βρετανικές αλλά  με πενιχρά μέσα εντός στούντιο θα έμοιαζαν σαν αστείες παιδικές παραστάσεις από μεγάλους ,και με σκοπό να αποφύγουν την γελοιότητα και να προσδώσουν σοβαρότητα σε ταινίες με φθηνά μέσα  ,   προσάρμοσαν   σενάρια και κινηματογραφικές τεχνικές και μουσικής  ασαφούς και εφιαλτικού τύπου , από το 1919 περίπου  το ήμισυ των παραγωγών, σκηνοθετών και ηθοποιών ήταν πρώην στρατιώτες που επιστρέψει από τον πόλεμο στην πολιτική ζωή , των οποίων οι ταινίες  δεν αναπαριστούσαν σκηνές βίας και φρίκης , αλλά επινόησαν κινηματογραφικές τεχνικές όπου με ψυχολογικά μέσα μοντάζ  σκηνικών ,  φωτισμών , σκιών σε συνδυασμό  με μουσική  μετέδωσαν αγωνία και  φόβο στον θεατή   κι  έτσι γεννήθηκε μοιραία και εξ ανάγκης  ο γερμανικός εξπρεσιονισμός κινηματογράφου  όπως το «Εργαστήριο του Δρ. Καλιγκάρι » , του  1920 του Ρόμπερτ Βίνε . Σε μερικές κινηματογραφικές ταινίες υπήρξε περισσότερο χρηματοδότηση  και σε αυτές προσέθεσαν νεο- ρομαντισμό και γοτθική και εβραϊκή μυθοπλασία  με φυσικές  εικόνες  της υπαίθρου, και των αναγεννησιακών   ανακτόρων και κάστρων , το οποίο εκφράζει   νοσταλγία της υπαίθρου και της παλαιότερης εποχής  , καθώς και με αλχημιστές - αποκρυφιστές  μύθους και φαντάσματα αυτής να διεισδύουν στην σύγχρονη εποχή    όπως «Ο Λοιμός της Φλωρεντίας »  του 1919, του Ότο Ρίπερτ και Φριτς Λάνγκ ,   «Γκόλεμ , όπως ήρθε στον κόσμο » ,του 1920 , του Πάουλ Βίγκενερ και Χένρικ Γκαλίν  ,  «Νοσφεράτου » του 1922 του Ἀλμπιν Γκράου ,  Φρήντριχ Βίλχεμ Πλούμπε (Μουρνάου), Χένρικ Γκαλίν , Φάουστ (1926 ) του Φ.Β. Πλούμπε (Μουρνάου)   από Αυστριακούς , Γερμανούς και Εβραίους  της Αυστρο-Ουγγαρίας παράγοντες  των ταινιών   .  ___________________________________________________________________________________Από την αγγλική  νουβέλα Βαμπίρ (1819) στην γερμανο-εβραϊκή κινηματογραφική ταινία Νοσφεράτου (1922) ...   __________________________________________________________________________________    Σενάριο . __ Το πρωινό μίας  ανοιξιάτικης ημέρας του 1838 ο νιόπαντρος (Τ. Χάτερ)  αποχαιρετά την σύζυγό του και βαδίζει γρήγορα προς την δουλειά του , στον δρόμο συναντά και  καλημερίζει  έναν μεσήλικα ιατρό ο οποίος του λέει σαν αστείο  «Γιατί βιάζεσαι νεαρέ μου , κανείς δεν ξεφεύγει από την μοίρα του » , την φράση αυτή δανείστηκαν από  αρχαία ελληνικά  κείμενα  .- Το ρολόι με τον σκελετό και το κουδούνι που είναι προγραμματισμένο να κρούει σε κάποια ἤ κάποιες ώρες της ημέρας είναι αναγεννησιακού και μπαρόκ  τύπου . Ένα ωραίο μεγάλο ρολόι , είναι το αστρονομικό ρολόι   της Πράγας , η αρχική κατασκευή ήταν τον 14ο αι. μΧ , κατά τον 17ο και τον  18ο μΧ προστέθηκαν  κινούμενα ξύλινα αγάλματα αποστόλων συν  ενός σκελετού ,και αργότερα στο άλλο επίπεδο και  ενός πετεινού , τα αγάλματα αποστόλων και σκελετού  κινούνται στην αρχή της ώρας με κουδούνισμα .  Κατά την γνώμη μου επειδή ο  σκελετός συμβολίζει τον θάνατο, η κίνηση του σκελετού και το κουδούνισμα  στην αρχή της ώρας υπενθυμίζει  πως κάθε ημέρα και κάθε ώρα ο άνθρωπος είναι ένα βήμα εγγύτερα στον σωματικό θάνατό του  .- Αντίφαση των  Λοιμών .  

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου