Αστραπόγιαννος

__

________________________________________________________________________________  Καί που να ρίξω τον μεγάλο μου καημό                                                                                                  Όπου θα ανοίξει η γης και θα ραΐσει το βουνό .__                                                                                  Ήλιε φονιά πως άφησες να γίνει να γίνει το κακό                                                                                    Σκοτώσανε τον σταυραετό και τον αυγερινό                                                                                        Παρασκευή μεγάλη  σταυρώσαν τον Χριστό .___                                                                                    Και τα  κορίτσια ρίξανε  κάτω τα μαλλιά                                                                                                  Για να πιαστείς αϊτέ ν' ανέβεις απ' την λησμονιά ________________________________________________________________________________  Στίχοι  Τάσος Λειβαδίτης    - Μελωδία  Μίμης Πλέσσας  - Ερμηνεία Καίτη Αμπάβη  ( η πρώτη και η τρίτη στροφή  υψηλής ποιότητας τύπου δημοτικού τραγουδιού  έχει μελοποιηθεί  μοιρολόι , η δεύτερη στροφή το   ρεφρέν έχει μελοποιηθεί τύπου ζεϊμπέκικου χορού μίμησης κινήσεων αετού ).   ________________________________________________________________________________  Κινηματογραφική ταινία « Αστραπόγιαννος» - Παραγωγή Φίνος Φίλμ - Πρώτη προβολή 9η Νοεμβρίου 1970 - Σκηνοθεσία Νίκος Τζίμας - Μουσική Μίμης Πλέσσας - Φωτογραφία Σταμάτης Τρύπος - Τραγουδιστές - Καίτη Αμπάβη , Μιχάλης Βιολάρης - Ηθοποιοί Νίκος Κούρκουλος , Νίκη Τριανταφυλλίδη .  _______________________________________________________________________________      Το σενάριο είναι   παραποίηση του θρύλου  του Αστροπόγιαννου  του οποίου την δράση  έχουν  μεταφέρει στον θεσσαλικό κάμπο στις αρχές του 20 αι. μΧ να επαναστατεί κατά των τσιφλικάδων .      Ο αληθινός Αστραπόγιαννος παρατσούκλι κάποιου Γιάννη  ήταν λαϊκός ήρωας (κλεφταρματολός) της Δωρίδος  Ρούμελης  μετά τα μέσα του 18ου αι. μΧ   ο οποίος  δρούσε με ταχύτητα  αστραπής εναντίον των  τουρκαλβανών . Στο  τέλος λαβωμένος  ζήτησε από  το πρωτοπαλίκαρό του να τον αποτελειώσει  για να μην πέσει στα χέρια των βαρβάρων  .   ___________________________________________________________________________________

________________________________________________________________________________  Καίγεται ο κάμπος                                                                                                                                      Καίγεται απ' τον Ήλιο                                                                                                                          Καίγεται απ' την δίψα μας .__                                                                                                                    Και στου  χωριού  την εκκλησιά                                                                                                                Του Σταυρωμένου  η πληγή                                                                                                                  Ξανάρχισε να στάζει                                                                                                                                      Κι ο Ήλιος μας λησμόνησε                                                                                                                          Κι αργεί να βασιλέψει.__                                                                                                                      Μάτωσε ο κάμπος                                                                                                                                Μάτωσε απ' τον θρήνο                                                                                                                      Μάτωσαν τα μάτια μας .__                                                                                                                        Και στου χωριού την εκκλησιά                                                                                                              Στέναξε η μάνα η Παναγιά                                                                                                                        Και στέναξε η πλάση.                                                                                                                                    Κι ο Ήλιος μας λησμόνησε                                                                                                                          Κι αργεί να βασιλέψει .__                                                                                                                            Μαύρισε ο κάμπος                                                                                                                                    Μαύρισε απ' την έγνοια                                                                                                                            Μαύρισε απ' το δίκιο μας .__                                                                                                                      Και στου σπιτιού μας την αυλή                                                                                                                    Ούτε ένα αστέρι, ούτε πουλί                                                                                                                    Πικρά να κελαηδήσει                                                                                                                                  Και το φεγγάρι βιάζεται                                                                                                                                Θέ μου να ξημερώσει .