Μυσταγωγων σου Κυριε ,τους μαθητας εδιδασκες λεγων' Ω φιλοι οραται, μηδεις υμας χωρισει μου φοβος, ει γαρ πασχω, αλλα υπερ του κοσμου . Μην ουν σκανδαλίζεσθε εν εμοι ου γαρ ηλθον διακονηθηναι,αλλα διακονησαι και δουνε την ψυχην μου λυτρον υπερ του κοσμου. Ει ουν υμεις φιλοι μου εστε ,εμε μιμεισθαι,ο θελων πρωτος είναι εστω εσχατος ο δεσπότης ως ο διακονος ,μεινατε εν εμοι ,ινα βοτρυν φερητε ,εγω γαρ ειμι της ζωης η αμπελος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου