« Τόν Ἥλιον κρύψαντα ...» .

  _______________________________________________________________________________ Ήχος πλ .α' ________________________________________________________________________________ Tὸν ἥλιον κρύψαντα τὰς ἰδίας ἀκτίνας, καὶ τὸ καταπέτασμα τοῦ ναοῦ διαρραγέν, _______________________________________________________________________________________    τῷ τοῦ Σωτῆρος θανάτῳ,  ὁ Ἰωσὴφ θεασάμενος, προσῆλθε τῷ Πιλάτῳ καὶ καθικετεύει λέγων· ________________________________________________________________________________________  δός μοι τοῦτον τὸν ξένον,  τὸν ἐκ βρέφους ὡς ξένον ξενωθέντα ἐν κόσμῳ·          ______________________________________________________________________________________      δός μοι τοῦτον τὸν ξένον, ὃν ὁμόφυλοι μισοῦντες θανατοῦσιν ὡς ξένον· ________________________________________________________________________________________  δός μοι τοῦτον τὸν ξένον, ὃν ξενίζομαι βλέπειν τοῦ θανάτου τὸ ξένον·   ____________________________________________________________________________________          δός μοι τοῦτον τὸν ξένον,   ὅστις οἶδεν ξενίζειν τοὺς πτωχούς τε καὶ ξένους·  ____________________________________________________________________________________          δός μοι τοῦτον τὸν ξένον, ὃν Ἑβραῖοι τῷ φθόνῳ ἀπεξένωσαν κόσμῳ·  __________________________________________________________________________________              δός μοι τοῦτον τὸν ξένον, ἵνα κρύψω ἐν τάφῳ, ὃς ὡς ξένος  οὐκ ἔχει τὴν κεφαλὴν ποῦ κλῖναι· ________________________________________________________________________________________  δός μοι τοῦτον τὸν ξένον, ὃν ἡ Μήτηρ καθορῶσα νεκρωθέντα ἐβόα· ________________________________________________________________________________________  ὧ Υἱὲ καὶ Θεέ μου,  εἰ καὶ τὰ σπλάγχνα τιτρώσκομαι, καὶ καρδίαν σπαράττομαι, ________________________________________________________________________________________  νεκρόν σε καθορῶσα,  ἀλλὰ τῇ σῇ ἀναστάσει θαρροῦσα μεγαλύνω.  ________________________________________________________________________________________  καὶ τούτοις τοίνυν τοῖς λόγοις δυσωπῶν τὸν Πιλᾶτον   ὁ εὐσχήμων λαμβάνει τοῦ Σωτῆρος τὸ σῶμα, ________________________________________________________________________________________   ὃ καὶ φόβῳ ἐν σινδόνι ἐνειλήσας καὶ σμύρνῃ, κατέθετο ἐν τάφῳ ______________________________________________________________________________________      τὸν παρέχοντα πᾶσι ζωὴν αἰώνιον καὶ τὸ μέγα ἔλεος. ______________________________________________________________________________________      Ποίημα Γεωργίου Ακροπολίτου Μεγάλου Λογοθέτου  ,                                                              Μελοποίηση   Επισκόπου   Νέων Πατρών  Γερμανού   ,                                                                      Ερμηνεία Ιεροψάλτου και  συγγραφέως μεθόδου   Βυζαντινής μουσικής  Γεωργίου Κωνσταντίνου.